The Cocoon of Thoughts

Post#4-236: อันเนื่องมาจากเมื่อวานไปรับการรักษาตามแบบดุลยภาพบำบัด แล้วรู้สึกสบาย แถมด้วยการเข้านอนเร็ว ... จึงทำให้วันนี้ผมตื่นนอนแต่เช้าตรู่ หลังจากกลับจากตามภรรยาไปซื้อกับข้าวกับปลา ผมก็กลับมานอนกระดิกเท้าดู TV อย่างสบายอารมณ์ ส่วนมากถ้ามีเวลาชิลด์ๆ แบบนี้ ... ผมก็มักจะอ่านหนังสือหรือไม่ก็ดูรายการต่างๆ จากช่อง Workpoint TV ซึ่งเป็นช่องโปรดของผม โชคดีวันนี้ได้ดูรายการคุณพระช่วย และมีช่วงหนึ่งที่เชิญ ท่านอาจารย์กิตติศักดิ์ มีสมสืบ ศิลปินแห่งชาติ ปี 2559 สาขาวรรณศิลป์ มาร่วมพูดคุย สารภาพว่า ผมไม่เคยรู้จักท่านอาจารย์มาก่อน แต่พอมาฟังบทสนทนาของท่านในรายการแล้ว ผมก็ต้องยอมรับว่า ท่านเป็น " ศิลปินแห่งชาติ " โดยแท้ ... ตอนหนึ่งของการสนทนา ... ท่านได้ส่งมอบแนวคิดให้กับเยาวชนที่สนใจในเรื่องของวรรณกรรม ไว้ประมาณว่า ... หากอยากจะเชี่ยวชาญด้านกวีแล้วล่ะก็ ... เราจะต้อง " เดินทางออกไปข้างนอกให้ไกล เดินทางเข้าไปข้างในให้ลึก " เป็นยังไงครับ ... สำนวนของท่านอาจารย์กิตติศักดิ์ ? ฟังแล้ว " ทึ่ง " เหมือนกับผมมั๊ยค...

Post#4-235: เมื่อเย็นวาน ผมมีโอกาสได้แชร์ความรู้ให้กับน้องๆ ( จริงๆ อาจจะต้องบอกว่าเป็น หลานๆ ) ที่ต้องการจะทำการค้ากับ Modern Trade อยู่ 2 กลุ่ม สำหรับผม ... การแชร์ความรู้ถือเป็นความสนุกเสมอ เพราะขณะที่แชร์ ก็เหมือนกับเป็นการทบทวนความรู้ของผมไปด้วยในตัว ในขณะเดียวกัน ผมก็มีโอกาสได้ฟังและเห็นมุมมองใหม่ๆ ที่น้องๆ มีด้วยเช่นกัน ... ซึ่งทำให้ผมนำมาขัดเกลาองค์ความรู้เดิมที่มีอยู่ ให้มีความครอบคลุมและเป็นปัจจุบัน มากขึ้น บ่อยครั้ง ผมพบว่า มุมมองหรือคำถามบางประเด็นจากคนที่ไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับธุรกิจ ... อาจกลายเป็นการจุดประกายบางอย่างให้เราได้ฉุกคิดอะไรที่ต่างจากเดิมได้ ทั้งนี้ เพราะเราอาจจะอยู่ชิดวงในมากจนละเลยรายละเอียดหรือข้อเท็จจริงบางอย่าง ... ที่คนจากวงนอกอาจจะเห็นได้ชัดกว่า ... บางที อาจจะเพราะเหตุนี้กระมังครับ ... ที่องค์กรใหญ่ๆ ระดับโลก มักจะนิยมรับผู้บริหารระดับสูงข้ามธุรกิจต่างอุตสาหกรรมเข้ามาทำงานด้วย ด้วยเพราะ สำหรับผู้บริหารระดับสูงนั้น ... ความรู้ความชำนาญในธุรกิจ เป็นสิ่งที่ฝึกได้ไม่ยาก ... แต่มุมมองและวิสัยทัศน์ทาง...

Post#4-234: เวลาที่เรามี " ความมั่นใจ " อะไรมากๆ ... เราก็มักจะละเลยถึงเรื่อง " ความน่าจะเป็น " ไปเสียหมด เพราะเมื่อเรามั่นใจ ... เราก็จะไม่ค่อยจะเผื่อใจให้กับคำตอบอื่นๆ ... เรียกง่ายๆ ว่า เรา " ฟันธง " เลือกคำตอบไปแล้ว นั่นแหละ การที่เราจะมั่นใจได้นั้น ... ผมคิดว่า น่าจะเกิดจากสาเหตุได้ 2 ข้อ ลองคิดดูก่อนมั้ยครับ ... บางทีอาจจะมีมากกว่า 2 ข้อ ก็เป็นได้ ? ( นั่นแน่ ... ผมเองก็ไม่มั่นใจ ซึ่งก็แสดงว่า ผมเพียงแต่คิดว่า มันมีความน่าจะเป็น เท่านั้น ) ... พอจะคิดออกกันบ้างมั๊ยครับ ? สำหรับความเห็นของผม ... ถ้าเราจะมั่นใจมากๆ ได้ มักจะเกิดจาก ... หนึ่ง ... เรารู้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ เยอะมาก ... เยอะจนข้อมูลทุกอย่างถูกนำมาประมวลผลกลายเป็น " คำตอบ " ที่เป็นข้อเท็จจริงเพียงหนึ่งเดียว และสอง ... จู่ๆ เราก็มั่นใจกับคำตอบนั้น โดยไม่ทราบสาเหตุ ... คล้ายๆ เป็น " ญาณหยั่งรู้ " ที่อธิบายเป็นวิทยาศาสตร์ไม่ได้ ถ้ามีใครได้คำตอบมากกว่า 2 ข้อนี้ ... ก็แบ่งปันกับท่านอื่นๆ ได้นะครับ ....

Post#4-233: เคยโดนยุบ้างมั๊ยครับ ? ถามหน่อยเถิดครับ ว่าเวลาโดนยุแล้ว เรามีปฏิกิริยายังไง ? เมื่อพูดถึง " การยุ "... มันมักจะหมายถึงการหนุนให้ทำอะไรที่ไม่ค่อยดีค่อยงามสักเท่าไหร่ และบ่อยครั้งมากๆ ที่เรากลายเป็นเครื่องมือของคนที่ยุ ... โดยที่เราไม่รู้ตัวหรือไม่ทันคิด ไม่ต้องตกใจครับ ... เราต่างก็เคยเป็นเหยื่อของการโดนยุมาแล้วทั้งนั้นล่ะครับ ! ... สังเกตตัวเองบ้างมั๊ยครับ ? ว่าตอนที่เราหลงไปตามแรงยุน่ะ ... มักจะเกิดขึ้นตอนที่เราใช้ " อารมณ์ " นำ " เหตุผล " ไปเสียทุกที พอใช้อารมณ์มานำ ... สติของเราก็เลยกระเจิดกระเจิง จนเราควบคุมไว้ไม่อยู่ และแล้วเราก็เลยกลายเป็น " ตัวบ้า " อะไรสักตัว ที่เหมือนอาละวาดอยู่ท่ามกลางหมอกหนาๆ ... ฟาดหัวฟาดหาง หรือฟาดงวงฟาดงาใส่ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัว ระหว่างที่เราบ้าอยู่นั้น ก็ไม่รู้ว่าคนที่ยุเราน่ะ ... กำลังยืนปิดปากหัวเราะดูเราเป็นบ้าเป็นบอ และรอดูผลลัพธ์ อยู่รึเปล่าหนอ ? หลังหมอกจางลง ... เราอาจต้องมานั่งเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปโดยขาดสติ ส่วนคนที่ยุเราล่ะ ... แน...

Post#4-232: ช่วงบ่ายที่ผ่านมา ผมไปอัดรายการ TV มาครับ ^^ จะเหลือเชื่อไปมั๊ยครับ ... ถ้าจะบอกว่า ผมไปในฐานะเป็น " แขกรับเชิญ " ในรายการเกี่ยวกับสุขภาพ ที่ได้รับเชิญน่ะ ... ไม่มีอะไรมากไปกว่า ผมเป็นเพื่อนกับคุณหมอผู้ดำเนินรายการ และเธอเห็นว่า case ของผม น่าจะสะท้อนภาพ " คนเมือง " ได้ในระดับหนึ่ง ... ถ้ายังพอจำได้ ... ผมเคยเล่าถึง " ดุลยภาพบำบัด " ไปแล้ว 2 ครั้ง (Post#4-205 และ Post#4-216) โดยสรุปแล้ว " ดุลยภาพบำบัด " นั้นเน้นการใช้ชีวิตอย่างสมดุลย์ตามชื่อนั่นล่ะครับ และเน้นในการรักษาเชิงป้องปรามควบคู่ไปกับการเยียวยาตามแบบแผนของแพทย์ทางเลือก เราสามารถสรุปศาสตร์แห่งดุลยภาพบำบัด ( หรือ "Equilibropathy") ได้เป็น 7 ข้อ คือ 1.Education: ต้องเรียนรู้ให้เข้าใจโรค 2.Equilibrium: ต้องใช้ชีวิตให้สมดุลย์ ไม่สุดโต่งหรือหย่อนยาน 3.Exercise: บริหารจิตและกายให้สมดุลย์กันเป็นประจำ เริ่มต้นด้วย BREATHING EXCERCISE     4.Eat: กินอะไร เราก็เป็นแบบนั้นนะ 5.Excretion: ดูแลระบบขับถ่ายของเสีย จากตา ...

Post#4-231: เย็นนี้ผมมีนัด Dinner กับพ่อ ^^ เอาจริงๆ ปกติผมก็ไปทานข้าวกับพ่อและน้องชายอยู่บ่อยๆ อยู่แล้ว...แต่พักนี้งานยุ่งจนวันเสาร์-อาทิตย์ ก็ไม่มีโอกาสได้เจอกัน ค่ำนี้สบโอกาส เพราะบังเอิญคู่ค้าของผมโทรมาเลื่อน Business Dinner หลายๆ คนก็เป็นเหมือนผม...คือทำงานยุ่งจนไม่ค่อยมีเวลาทานข้าวกับครอบครัว แต่ถ้าเมื่อไหร่สบโอกาส...ไม่ว่าจะกินข้าวในบ้านหรือนอกบ้าน ขอให้เป็นการอยู่พร้อมหน้า...ยังไงๆ มื้อนั้นก็อร่อย ... ค่ำนี้ ก่อนจะไปทานข้าวกัน...ทั้งพ่อและน้องชายของผม มาช่วยผมประกอบ Sofa ใหม่...เพราะผมขยับตัวไม่สู้ถนัด แน่นอนว่า พอซื้อตัวใหม่มา ก็ต้องโละตัวเก่าออกไป...ซึ่งผมมักจะให้คนที่อยากได้ ไม่ก็บริจาควัด ปะเหมาะที่คราวนี้ พ่อผมอยู่ด้วย...ซึ่งก็เป็นธรรมดาของคนสูงอายุ ที่ชอบเก็บนู่น รักษานี่ พ่อผมก็เลยจะขนตัวเก่ากลับบ้าน...ซึ่งผมก็บ่นนิดหน่อย เพราะต้องช่วยกันกับน้องชาย เพื่อยก Sofa ขึ้นรถ ให้เป็นที่ทุลักทุเล น้องชายผมซึ่งรู้ใจพ่อ...เพราะเป็นคนดูแลท่านแทนพี่ๆ น้องๆ ทุกคน...บอกผมตอนขน Sofa ว่า...ก็ทำๆ ไปเถอะ เพื่อ "รอยยิ้มของพ่อ" ... ...