Post#4-226:
สองสามวันก่อน...ผมไปประชุมร่วมกับคู่ค้ารายหนึ่ง เกี่ยวกับโอกาสที่จะทำงานร่วมกัน
ครั้งแรกเมื่อเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมา...ผมคุยกับเจ้าของ (สมมติว่าชื่อคุณ V นะครับ) ก็ดูเหมือนว่า ความเป็นไปได้ที่จะได้ทำงานร่วมกันนั้นมีสูง
แต่พอมาสองสามวันที่ผ่านมา...เนื่องจากคุณ V เดินทางไปต่างประเทศยาวเลย...เธอจึงมอบหมายให้ผมคุยงานต่อกับทีมงาน
ปรากฎว่า ผลกลับกลายเป็นตรงกันข้าม...คือทีมงานมาพร้อมกับเหตุผลร้อยแปดพันประการที่ไม่อยากจะเดินหน้าต่อ
...
เอาจริงๆ ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะผ่านประสบการณ์แบบนี้มาไม่น้อย จึงรู้ว่าคุยกับเจ้าของนั้น ย่อมแตกต่างจากการคุยกับมนุษย์เงินเดือน แน่ๆ
เจ้าของมักจะหาหนทางเพื่อจะทำให้การทำงานร่วมกันเกิดขึ้นให้ได้...เพราะนั่นหมายถึงรายได้ที่จะงอกเงยขึ้น
ส่วนมนุษย์เงินเดือน (บางคน) ก็มักจะหาเหตุผลมาหักล้างได้เสมอ ว่าทำไมการทำงานร่วมกันจึงไม่ควรเกิดขึ้น...เพราะถ้าเกิดขึ้น ก็หมายความถึง "งาน" ที่จะเพิ่มขึ้นแน่ๆ (แต่ได้เงินเท่าเดิม)
ผมไม่บอกว่า วิธีคิดของใครถูกก็แล้วกันนะครับ...เพราะมันอยู่ที่ว่า จะมองมุมไหน ประเด็นใด มากกว่า
...
บ่อยครั้งที่ชีวิตเราก็เจออะไรที่คล้ายๆ กันนี้
เรื่องเดียวกัน...เล่าจากคนละข้าง ก็ไม่ใช่เรื่องเดียวกันอีกต่อไป
เรื่องเดียวกัน...เล่าจากคนที่รู้สึกดีๆ ต่อกัน แม้จะเป็นเรื่องแย่ๆ แต่ก็จะหาข้อแก้ต่างให้อีกฝ่ายได้
เรื่องไม่ยาก...แต่มีเรื่องผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง ก็กลายเป็นเรื่องที่ซับซ้อนและยุ่งเหยิง
...เรื่องของเรื่อง...ก็เกิดจาก "มุมมอง" นั่นแหละครับ...มองโลกอย่างไร ก็เป็นไปอย่างนั้น...
#NoteToSelf:
- เจ้าของอยากสร้างรายได้ให้งอกเงย เพื่อให้เหนื่อยน้อยลง ส่วนลูกน้องไม่อยากเหนื่อยเพิ่ม แต่อยากได้เงินเพิ่ม
- น่าเห็นใจเจ้าของ ที่ไม่ว่าเศรษฐกิจจะดีหรือไม่ ก็ไม่เคยหยุดคิดหาวิธีให้ธุรกิจเติบโต
- น่าเห็นใจลูกน้องบางคน ที่ไม่อยากเหนื่อยเพิ่ม...และน่าเสียดายยิ่งกว่า ที่คิดแค่ชนะสั้นๆ
- เมื่อรักหรือเกลียดใคร เราก็มักจะหาเหตุมาสนับสนุนอารมณ์ของเราได้เสมอ
Comments
Post a Comment