Post#4-234:
เวลาที่เรามี "ความมั่นใจ" อะไรมากๆ...เราก็มักจะละเลยถึงเรื่อง "ความน่าจะเป็น" ไปเสียหมด
เพราะเมื่อเรามั่นใจ...เราก็จะไม่ค่อยจะเผื่อใจให้กับคำตอบอื่นๆ...เรียกง่ายๆ ว่า เรา "ฟันธง" เลือกคำตอบไปแล้ว นั่นแหละ
การที่เราจะมั่นใจได้นั้น...ผมคิดว่า น่าจะเกิดจากสาเหตุได้ 2 ข้อ
ลองคิดดูก่อนมั้ยครับ...บางทีอาจจะมีมากกว่า 2 ข้อ ก็เป็นได้?
(นั่นแน่...ผมเองก็ไม่มั่นใจ ซึ่งก็แสดงว่า ผมเพียงแต่คิดว่า มันมีความน่าจะเป็น เท่านั้น)
...
พอจะคิดออกกันบ้างมั๊ยครับ?
สำหรับความเห็นของผม...ถ้าเราจะมั่นใจมากๆ ได้ มักจะเกิดจาก...
หนึ่ง...เรารู้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนั้นๆ เยอะมาก...เยอะจนข้อมูลทุกอย่างถูกนำมาประมวลผลกลายเป็น "คำตอบ" ที่เป็นข้อเท็จจริงเพียงหนึ่งเดียว
และสอง...จู่ๆ เราก็มั่นใจกับคำตอบนั้น โดยไม่ทราบสาเหตุ...คล้ายๆ เป็น "ญาณหยั่งรู้" ที่อธิบายเป็นวิทยาศาสตร์ไม่ได้
ถ้ามีใครได้คำตอบมากกว่า 2 ข้อนี้...ก็แบ่งปันกับท่านอื่นๆ ได้นะครับ
...
คราวนี้ ประเด็นมันก็อยู่ที่ว่า แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะ...ว่าข้อมูลที่เรานำมาประมวลผลน่ะ "ถูกต้อง", "ครบถ้วน" และ "เป็นปัจจุบัน"?
คำตอบใดๆ อาจจะถูกต้องในช่วงเวลาหนึ่ง...แต่อาจจะเป็นคำตอบที่ผิด เมื่อเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งก็เป็นได้
แล้วก็คราวนี้ ประเด็นมันก็อยู่ที่ว่า แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะ...ว่าความมั่นใจที่จู่ๆ ก็แว่บเข้ามาในสมองของเรานั้น เป็น "ญาณหยั่งรู้" หรือว่าจริงๆ แล้ว มันเป็นแค่ "การทึกทักเอาเอง"
ไม่งงใช่มั้ยครับ?
...
บางเรื่องบางอย่าง จึงมีแต่ "ความน่าจะเป็น" ที่อาจจะต่อยอดแตกแขนงจากความคิดเดิมไปได้อย่างไม่สิ้นสุด
ดังนั้น เหตุแห่งความมั่นใจของเรา จึงอาจจะเกิดจากการประมวลผลจากคำตอบต่างๆ ที่เราคิดว่า เป็นคำตอบที่มีความน่าจะเป็นมากที่สุด...ก็เป็นได้
เราจึงควรจะเผื่อใจไว้สำหรับคำตอบที่อาจจะมีความน่าจะเป็นน้อยไว้บ้าง...เพราะไม่น่าจะมีอะไรที่เป็น 100% อย่างสัมบูรณ์ (No Absolute Confidence)
...จริงแท้หนอ...ความไม่แน่นอนนั้นเอง ที่แน่นอน...
#NoteToSelf:
- มั่นใจได้...แต่ต้องเผื่อใจไว้ด้วย
- แม้ว่าจะทำทุกอย่างด้วยความมั่นใจแล้ว...ก็อย่านึกว่า จะจบลงด้วยความสำเร็จทุกครั้ง
- ความน่าจะเป็นของตัวเรา ที่ "ชาติหน้า" จะมาถึงก่อน "พรุ่งนี้"...เป็นเท่าไหร่กันหนอ?
- นั่นไงล่ะ..."ความไม่แน่นอน" นั่นล่ะ...ที่ "แน่นอน"
Comments
Post a Comment