Post#5-177:
เคยถามตัวเองมั๊ยครับ...ว่าเราเลือกที่จะมี “แฟน” เพราะอะไรหนอ?
เพราะเหงา, เพราะอายุเรามากขึ้น, เพราะคนที่เราชอบเค้าดีจนเราปล่อยเค้าไว้ไม่ได้...หรือเพราะอะไรกันแน่?
แล้วเมื่อหมดช่วงโปรฯ...ธาตุแท้ของแต่ละคนปรากฏชัดเจนแล้ว ยังคงอยากเป็นแฟนกันอยู่รึเปล่า?
...
หลายคู่อยู่กันแบบเป็น “คู่ชัง” ไม่ใช่ “คู่รัก”
คือเจอหน้ากันทีไร คุยกันดีๆ ไม่ได้อีกแล้ว...เป็นต้องจบลงด้วยการทะเลาะหรือมีปากเสียง ทุกทีไป
แปลว่า ต่างคนต่างอาจจะลืมเลือนไปแล้วกระมัง...ว่าทำไมถึงได้มาเป็นแฟนกัน?
...
ก็หากว่าเหตุผลของการมาเป็นแฟนกัน มันไม่ได้คงอยู่อีกต่อไปแล้ว...ทำไมยังคงต้อง “ทนอยู่”?
แน่ใจนะ ว่าทนอยู่เพราะยังรักกัน...ไม่ใช่จำใจอยู่ เพราะแค่ไม่อยากเหงาอยู่คนเดียว หรือกลัวขึ้นคาน
เพราะไม่ว่าจะเป็นเหตุผลใด ระหว่าง “ทนอยู่” หรือ “จำใจอยู่”...ก็ล้วนบั่นทอนชีวิตของแต่ละฝ่าย ทั้งสิ้น
...
ถ้าในแต่ละวันที่เป็นแฟนกัน ต่างก็มองข้ามข้อเด่น เห็นแต่ข้อด้อยของอีกฝ่าย...เรายังกล้าหลอกตัวเอง ว่า “ที่ทนอยู่ด้วยกัน ก็เพราะรักกัน” ได้อยู่อีกหรือ?
ดังนั้น เราจึงต้องใช้สมองประกอบกับหัวใจ เสมอ...ในการเลือกที่จะรักหรือชอบใครสักคน
ถ้าคบใครแล้ว มีความสุขกับอดีตตอนชอบกันใหม่ๆ...มากกว่ามองเห็นความสุขในทางข้างหน้า
...คิดออกแล้วหรือยังหนอ...ว่าควรไปต่อ หรือพอแค่นี้?...
#NoteToSelf:
- เหตุผลที่นำพาให้คนสองคนมาคบกัน...อาจไม่ใช่เพราะ “ความรัก” เสมอไป
- ถ้าอยากคบไปวันๆ ก็เอาหัวใจนำสมอง...แต่ถ้าอยากคบเป็นคู่ครอง ก็ต้องเอาสมองนำหัวใจ
- รักแท้หรือแค่เหงา...เอาดีๆ
Comments
Post a Comment