Skip to main content

Post#5-201: เราเรียนรู้อะไร จากความแพ้พ่าย?

Post#5-201:
แม้ว่าจะไม่มีใครชอบความพ่ายแพ้...หากแต่เราทุกคนก็ต่างรู้ดี ว่าเราอาจไม่มีวันหลีกเลี่ยงที่จะพบกับมันเข้าในสักวัน

มันอาจมาเยือนเราในอีกชื่อหนึ่ง...ที่เรียกว่าความล้มเหลวได้ด้วยเช่นกัน

เอาจริงๆ ไม่ว่าจะเรียกมันว่าความแพ้พ่ายหรือความล้มเหลว”...ก็ใช่ว่ามันจะไม่มีด้านดีๆ ให้เรานำมาใช้ประโยชน์

...

ลองถามตัวเองให้ดีครับ ว่าตกลงแล้ว...เราเรียนรู้อะไร จากความแพ้พ่าย กันบ้าง?

เคยถามตัวเองมั๊ยครับ ว่าการที่เราแพ้บ่อยๆ หรือล้มเหลวบ่อยๆ นั้น...มันเกิดจากเหตุใดกันหนอ?

ถ้ายังไม่เคยฉุกใจคิด หรือคิดแล้ว แต่ยังไม่ได้คำตอบ...ก็ไม่ต้องแปลกใจไปหรอกครับ ว่าทำไมเราจึงยังสะกดคำว่าชนะหรือสำเร็จไม่เป็น

...

ดังนั้น ในทุกๆ ครั้ง ที่รู้สึกได้ว่า เราแพ้พ่าย หรือล้มเหลว...เราต้องไม่ลืมที่จะต้องถามและตอบตัวเองอย่างตรงไปตรงมา

ว่าเรารู้หรือไม่ ว่าความแพ้พ่าย หรือความล้มเหลว ที่พึ่งลิ้มรสไปน่ะ...มันมีส่วนผสมและวิธีปรุงอย่างไร?

อ่อนเปรี้ยว, หย่อนเค็ม, ขาดหวาน หรือต้องเติมความจัดจ้านของรสเผ็ด?

ต้องเปลี่ยนจากต้ม เป็นทอด, เป็นย่าง, เป็นตุ๋น หรือต้องหมักเสียก่อน?

...

ความพ่ายแพ้ หรือความล้มเหลว จะไม่มีวันสูญเปล่า...หากมันทำให้เราเรียนรู้บางอย่าง 

เรียนรู้จากมัน...ก็เพื่อที่จะเก่งขึ้น, เติบโตขึ้น หรือปรับปรุงขึ้น

แม้ว่าชัยชนะหรือความสำเร็จ”...อาจจะต้องประกอบไปด้วยหลากหลายเหตุ-ปัจจัย

แต่ทว่าความแพ้พ่ายหรือความล้มเหลวนั้น

...ส่วนใหญ่ล้วนมีเรื่องอัตตาของเรา เป็นเหตุ-ปัจจัย นั้น...

#NoteToSelf: 

  • ใยเฝ้าฝันถึงชัยชนะหรือความสำเร็จ”...หากเรามิเคยคิดจะเรียนรู้จากความแพ้พ่ายหรือความล้มเหลว”?
  • ส่วนใหญ่แล้ว จะชนะหรือแพ้พ่าย...ล้วนต้องเริ่มจากตัวเราเป็นสำคัญ
  • วิธีคิดหรือทัศนคติที่มีต่อเรื่องที่กำลังจะทำ หรือกำลังทำอยู่ นั้นเอง...ที่เป็นเสมือนหางเสือเรือ ที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จหรือความล้มเหลว

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...