Post#5-194: มองไปข้างหน้า...อย่าหยุดมือ...เอี้ยวมองหลังบ้าง

Post#5-194:

ทุกวันนี้ เราคุยกับตัวเองถึงเรื่องอดีตหรือเรื่องของอนาคต มากกว่ากันครับ?

แล้วมีใครตอบว่า ไม่ใช่ทั้งอดีตและอนาคต แต่เป็นการคุยกับตัวเองเรื่องของปัจจุบัน มากที่สุด บ้างรึเปล่าครับ?

ผมคิดว่า ไม่ต้องบอกก็คงจะรู้กันดี...ว่าคนวัยไหนมักจะคุยเรื่องของเวลาไหน

...

ถ้าเราโดยหาแต่อดีตอันแสนสุข...มีความเป็นไปได้ ว่าเราคงอยู่ในช่วงสูงวัย หรือไม่ก็เป็นพวกจมอยู่กับอดีต

ซึ่งผมภาวนาให้คนที่คิดถึงแต่อดีต เป็นพวกแรก...

ถ้าเรามีชีวิตที่มองแต่วันข้างหน้า สนใจเรื่องของพรุ่งนี้ จนละเลยเรื่องในวันนี้...ก็มีความเป็นไปได้ว่า เราจะเป็นพวกละเมอเพ้อฝัน หรือไม่ก็เป็นพวกเก่งริเริ่ม แต่ไม่นิยมสานต่อ

ซึ่งผมภาวนาว่า เราจะไม่เป็นทั้ง 2 พวกนี้

ถ้าเราสนใจแต่เรื่องของวันนี้...ไม่เรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีต และไม่สนใจจะวางแผนอนาคต...

เราก็คือพวกอยู่ไปวันๆ เท่านั้นเอง

...

รวมความแล้ว เราจำเป็นต้องสร้างสมการของ X (อดีต) + Y (ปัจจุบัน) + Z (อนาคต) ให้ได้อย่างเหมาะสมและกลมกล่อม

ผมก็ไม่อาจฟันธงได้ครับ ว่าสมควรจะให้น้ำหนัก X, Y และ Z อย่างละกี่เปอร์เซ็นต์ จึงจะทำให้ชีวิตลงตัวที่สุด

ส่วนตัวแล้ว ผมให้น้ำหนักเป็น 20:50:30...ซึ่งไม่สงวนสิทธิ์หากว่าใครจะทำตามครับ

ที่ผมให้น้ำหนักประมาณนี้...ก็เพราะส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อว่า

...หากไม่เรียนรู้อดีต ย่อมไม่รู้ที่มา และหากไม่วางแผนอนาคต ย่อมไม่รู้ที่ไป...

#NoteToSelf: 

• คุยแต่เรื่องอดีต ชีวิตก็ไม่ไปข้างหน้า...หากแต่คุยแต่เรื่องอนาคต ชีวิตก็ไม่ไปข้างหน้าเช่นกัน
• พระเจ้าสร้างให้เรามีดวงตาอยู่ที่ส่วนหน้าของร่างกาย คงเพราะทรงบอกใบ้ให้เราเน้นการมองไปข้างหน้า แต่ทรงเมตตาสร้างให้เราเอี้ยวคอมองหลังได้ด้วยเช่นกัน
• ไม่ว่าจะคุยเรื่องอดีต หรือฝอยเรื่องอนาคต...ก็จงอย่าหยุดที่จะลงมือทำ
• มองไปข้างหน้า...อย่าหยุดมือ...เอี้ยวมองหลังบ้าง...นั่นล่ะครับ คือ อนาคต...ปัจจุบัน และอดีต