Post#5-183:
ความยุ่งเหยิงทั้งในเรื่องชีวิตประจำวัน และเรื่องงาน...มักเกิดจาก การที่คนเรา “ด่วนสรุปความ” ไปเอง
อาจจะแปลว่า คนสมัยนี้ ขาดการใช้สติในการวิเคราะห์วิจารณ์เรื่องราว...เห็นหรือได้ยินมาอย่างไร ก็นำไปเผยแพร่, ส่งต่อ หรือพูดต่อ โดยทันที
ไม่แน่ใจว่าเกิดจาก ความต้องการที่จะบอกโลกว่า “ข้ารู้”, “ข้าเห็น” และ “ข้าทันกระแส” รึเปล่าหนอ?
...
การเชื่อทันทีโดยไม่พิจารณาหรือตรึกตรองให้ดีก่อน...มักจะก่อให้เกิดความเสียหายไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง
ที่สำคัญ...ความเขลาหรือความมักง่ายในเรื่องดังกล่าว ก็มักจะไปสร้างความเสียหายให้กับบุคคลที่ 2 หรือบุคคลที่ 3...แทนที่จะเป็นตัวเราเอง
โดยมาก ถ้าเราไม่ตกเป็นผู้เสียหายจากเรื่องนั้นๆ...เราก็มักไม่ได้สำนึกหรือเฉลียวใจ และยังคงบอกต่อและส่งต่อความเข้าใจผิดนั้นๆ ไปเรื่อยๆ
ซึ่งกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองเข้าใจผิด...บ่อยครั้ง ก็ทำให้ผู้อื่นเสียหายจนเกินจะเยียวยาไปแล้ว
แล้วเราก็ทำได้แต่เพียงบอกกับตัวเองเบาๆ ว่า เสียใจ...แต่ไม่กล้าพอที่จะไปบอกต่อและส่งต่อ ว่าเราเข้าใจผิดไปแล้ว
...
ซ้ำร้าย ที่คนเรามักจะเชื่อข้อมูลผิดๆ ในทางร้ายในทันที...หากแต่เป็นข้อมูลดีๆ คนเรากลับมีข้อสงสัยในใจ ว่า “มันจะจริงหรือ?”
ความอิจฉาที่ไม่ต้องการเห็นใครดีกว่าตัวเราแบบนี้...ก็อาจเป็นสัญชาตญาณดิบที่ฝังอยู่ในตัวสัตว์โลกอย่างเรา ก็เป็นได้
“มนุษย์” กับ “คน” นั้น เหมือนกันที่มีรูปกายภายนอก...และต่างกันอย่างมากที่ “รูปแห่งจิต”
ถ้าเราปล่อยให้ “สัญชาตญาณดิบ” มีอำนาจเหนือ “การตรึกตรอง” และ “จิตใจ”...เราจึงเป็นแค่ “คน”
...เพราะ “มนุษย์” แปลว่า “ผู้มีใจสูง”...
#NoteToSelf:
- เรามิควรและมิอาจ ปล่อยให้ตัวเราใช้ชีวิตแบบเป็นไปตาม “ยถา” แห่งสัญชาตญาณ เพราะนั่นคือทางสู่อบาย
- เป็น “คน” แค่ร่างกาย...เป็น “มนุษย์” ต้องพรั่งพร้อมด้วยการ “รู้อยู่”, “รู้คิด” และ “รู้วาง”
- เมื่อคน “รู้ละชั่ว” ก็พ้นจากความเป็น “อมนุษย์” และเมื่อคน “รู้ใฝ่ดี” จึงถึงพร้อมด้วยความเป็น “มนุษย์”
#กลอนเตือนใจจากท่านพุทธทาสภิกขุ
เป็นมนุษย์เป็นได้เพราะใจสูง
เหมือนดั่งยูงมีดีที่แววขน
ถ้าใจต่ำเป็นได้แต่เพียงคน
หากต่ำล้นแม้คนมิอาจเป็น
Comments
Post a Comment