Post#4-259:
ระหว่างผมนั่งสัมมนาอยู่กับเพื่อนชาวต่างชาติกว่า 50 ชีวิต...จู่ๆ ก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวทางด้านขวามือ
หันไปดูก็ปรากฏว่า มีเพื่อนคนหนึ่งเดินไปชนประตูกระจกบานใหญ่อย่างแรง จนประตูกระจกแตกทั้งบาน
เธอหัวแตกเลือดอาบ...และหลังจากปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้ว ทีมงานก็ส่งเธอไปรักษาที่โรงพยาบาลต่อไป
...
นี่เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่ชัดเจนเหลือเกินครับ ว่าเรามิอาจรู้ได้เลยว่า จะมีอะไรเกิดขึ้นกับเราในอีกวินาทีข้างหน้า
เธอกำลังมีความสุขอยู่อย่างมากแท้ๆ...แล้วเสี้ยววินาทีต่อมา ความทุกข์และความเจ็บปวดก็มาเยือนเธอโดยไม่ได้ส่งสัญญาณเตือนใดๆ
จากการสอบถามคนที่อยู่ใกล้เหตุการณ์...ได้ความว่า เธอดิ่งไปที่ประตูกระจกเพื่อที่จะเดินออกไปข้างนอก คาดว่าเพราะกระจกมันใสมาก และเธอก็ไม่ได้สังเกต จึงชนมันเข้าอย่างแรง
...
เรื่องของเพื่อนผม น่าจะเป็นข้อเตือนใจเราได้ไม่มากก็น้อย...ว่าการมองไปยังอนาคตข้างหน้าเป็นเรื่องดี แต่ต้องไม่ละเลยปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้าด้วย
ถ้าเรามัวแต่สนใจเรื่องอนาคตโดยไม่มองปัจจุบัน...เราก็อาจไปไม่ถึงอนาคตที่เราคาดหวัง
แต่หากไม่มองอนาคตเสียเลย เราก็จะมองเห็นแต่แค่ประตูกระจก โดยมองไม่เห็นวิวมวลไม้ที่อยู่ด้านนอก
...ผมยังคงย้ำคำเดิมครับ ว่าเราต้องเรียนรู้ความผิดพลาดในอดีต, ไม่มองข้ามปัจจุบัน และต้องไม่ลืมขีดเส้นไปยังอนาคต...
#NoteToSelf:
- ทุกคนล้วนบอกว่าตนมองไปข้างหน้า...แต่ไม่ใช่ทุกคนเห็นข้างหน้าชัดเจน
- สิ่งสำคัญนั้น ไม่ใช่แค่ "มอง" อะไร แต่อยู่ที่ "เห็น" อะไร
- เรียนรู้อดีต, ไม่ละเลยปัจจุบัน และต้องมองให้เห็นทางไปสู่อนาคต
Comments
Post a Comment