Post#4-262:
บ่ายที่ผ่านมานี้เอง...ผมมีประชุมในระดับ "ไตรภาคี" ร่วมกับโรงงานและลูกค้า...เพราะคุยกันทีละรอบทีละฝ่าย หลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่จบเสียที
เอาจริงๆ...นี่ก็คือชีวิตจริงของการทำงานที่เราไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้เลย
แม้จะคุยเรื่องเดียวกัน แต่ต่างเวลา และต่างคู่เจรจา...แต่ดูเหมือนความเข้าใจจะไม่เคยถูกต้องตรงกัน
เราคุยกับโรงงานแบบนึง, โรงงานไปสื่อสารกับลูกค้าแบบนึง และลูกค้าก็มาคุยกับเราอีกแบบนึง...เรื่องมันถึงยุ่งขิงอีรุงตุงนังเสียจนน่าปวดหัว
...
ที่เป็นแบบนี้ เพราะเรามักจะใช้กรอบประสบการณ์และกรอบความคิดของตัวเราเองเป็นตัวตั้ง
สุดท้ายแล้ว ความจริงที่เรารับรู้กับความจริงที่ฝ่ายอื่นรับรู้...จึงมักกลายเป็นคนละเรื่องไปเสียมากครั้ง
รวมความแล้ว ก็เพราะ "คิดไปเอง", "ทึกทักไปเอง" หรือไม่ก็ "สรุปเอาเอง" ว่าอีกฝ่ายหมายความว่าอย่างนั้น ต้องการอย่างนี้
ดังนั้น การพูดคุยพร้อมๆ กัน เพื่อให้ความเข้าใจตรงกันจึงเป็นเรื่องสำคัญมาก
และจำเป็นเหลือเกินที่จะต้องสรุปเป็นบันทึกความเข้าใจร่วมกัน เพื่อว่าเมื่อเวลาผ่านไป ก็จะไม่เกิดการเข้าใจคลาดเคลื่อนอีก
...
ตอนคุยกัน จึงต้องใช้การ "ฟัง" ไม่ใช่แค่ "ได้ยิน"...และเราต้องไม่ปล่อยประเด็นที่ไม่ชัดเจนให้ผ่านไป โดยไปสรุปเอาเอง
ยอมใช้เวลาในการพูดคุยหรือประชุมร่วมกันให้มากหน่อย...ดีกว่าที่จะต้องไปเสียเวลาโดยใช่เหตุในการแก้ปัญหาในภายหลัง
เมื่อประชุมทำความเข้าใจร่วมกันแล้ว...ทำบันทึกความเข้าใจก็แล้ว...ยังขาดไม่ได้ที่จะต้องตรวจสอบเป็นระยะๆ ว่าแต่ละฝ่ายยังทำตามที่ตกลงกันไว้หรือไม่ด้วยครับ
...เพราะฉะนั้น จงอย่าคิดเองเออเอง...หาไม่แล้วก็จะเจ็บเองนะเออ...
#NoteToSelf:
- ฟังฝ่ายหนึ่งเล่าเหตุการณ์ก็อย่าพึ่งปักใจเชื่อทั้งหมด...ลองคุยด้วยตัวเองดู และฟังอีกฝ่ายบ้าง...บางทีคำตอบอาจจะไม่เหมือนกันเลยก็เป็นได้
- คุยกับเจ้าของก็แบบนึง และคุยกับทีมทำงานก็แบบนึง...เพราะจุดมุ่งหมายต่างกัน จึงมี "ธง" ในใจที่ต่างกัน
- พูดคุยต้อง "ฟัง", สรุปกันต้อง "ชัด" และหมั่นตรวจสอบโดยไม่ "ละเลย"
Comments
Post a Comment