Post#4-266:
ช่วงนี้ผมกำลังวุ่นวายกับการปรับโครงสร้างองค์กร เพื่อให้สะท้อนกับปริมาณงานและขนาดของธุรกิจ
ยอมรับเลยครับ...ว่าเป็นงานที่ชวนปวดหัวไม่ใช่เล่น
งานอะไรก็ตามที่ต้องไปเกี่ยวพันกับเรื่อง "อัตรากำลังคน" นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่อง "ไม่ง่าย" เลย...
เหตุก็เพราะ "คน" เป็น "ทรัพยากร" ที่สำคัญขององค์กร ซึ่งเราไม่อาจลงทุนแบบมั่วๆ ได้
...
ในขณะที่การหาคนให้เหมาะกับงานขององค์กรว่ายากแล้ว
งานที่ยากยิ่งกว่า ก็คือการรักษาคนให้อยู่กับองค์กร
และยากขึ้นไปอีกขั้นก็คือ การพัฒนาศักยภาพของคนในองค์กรให้ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
มันอันตรายอย่างยิ่ง...หากคนในองค์กรเป็นพวก "ทนอยู่" แทนที่จะเป็น "อยู่ทน"
...
พวก "ทนอยู่" คือพวกนับวันรอ...มีงานใหม่ที่ดีกว่า รับรองว่าพวกนี้จะไม่ลังเลที่จะทิ้งองค์กร
...หรือไม่ก็ขอเก็บเกี่ยววิชาจากองค์กรอีกนิด เมื่อพร้อมแล้วก็จะไปแน่ๆ
ส่วนพวก "อยู่ทน" แบ่งได้เป็นอีก 2 พวกย่อย คือ อยู่ทนเพราะเป็น Dead Wood
...กับอยู่ทนเพราะผ่านร้อนผ่านหนาวกับองค์กรมาจนคิดว่าองค์กรเป็นบ้านที่สอง
ทุกคนไม่ว่าจะเป็นฝั่งนายจ้างหรือลูกจ้าง ล้วนอยากให้มีพวกสุดท้ายและเป็นพวกสุดท้าย
แต่ไม่ใช่ทุกองค์กรและทุกคนที่จะโชคดีเช่นนั้น
...
ดังนั้น การที่จะมีโอกาสได้คนที่จงรักภักดีและสร้างคุณค่าให้กับองค์กร...จึงเป็นเรื่องไม่ง่ายเอาเสียเลย
หากจะปลูกต้นไม้ให้เติบโตอย่างงดงาม เราจำต้องเริ่มตั้งแต่การคัดพันธุ์ไปถึงการบ่มเพาะ ซึ่งจะต้องทำอย่างเป็นขั้นเป็นตอน และต้องเป็นจริงเป็นจัง
แต่กับการบ่มเพาะบุคลากร...มันเป็นเรื่องยากกว่านั้นมาก เพราะ "คน" มีชีวิต, มีจิตใจ และมีเจตจำนงเป็นของตัวเอง
...เมื่อเราไต่เต้าไปจนถึงระดับบริหาร...เราจะเข้าใจและยอมรับว่า การจัดการเรื่อง "คน" เป็นเรื่องที่ยากและซับซ้อนกว่าการจัดการเรื่อง "งาน"...
#NoteToSelf:
- จริงแท้...ที่ว่ากันว่า "มากคนก็มากความ"
- เวลาตัดสินใจใดๆ แม้ว่าจะต้องคำนึงถึงคนส่วนใหญ่ เป็นหลัก...แต่ก็ต้องหาทางออกให้กับคนส่วนน้อยด้วย
- ผู้บริหารต้องบริหาร "คน", "เงิน" และ "เวลา" อันเป็นทรัพยากรที่ล้ำค่าที่สุดของทุกๆ องค์กร
Comments
Post a Comment