Skip to main content

Post#4-338: เรื่องที่เรา "ไม่อาจถนัด" กับ "ไม่อยากถนัด"

Post#4-338:
จะว่าไปมันก็เป็นเรื่องปกติเหลือเกิน ที่คนเราต่างก็ต้องมีเรื่องที่ "ไม่ถนัด" เอาเลย อยู่คนละอย่างสองอย่าง

ผมเองก็ไม่แน่ใจนักว่า ทุกคนจะเป็นเหมือนผมมั๊ย...คือเรื่องไม่ถนัดที่ว่า ไม่ว่าจะพยายามยังไง ก็ดูเหมือนจะเอาดีกับมันไม่ได้เสียที

หรือว่า จริงๆ แล้ว อาจจะเป็นเพราะ ผมยังพยายามไม่มากพอ?

...

หลายๆ ครั้ง ผมก็เคยคิดเข้าข้างตัวเองไปว่า มีเรื่องที่ไม่ถนัดบ้างน่ะดีแล้ว เพราะถ้าเก่งไปเสียทุกเรื่อง ก็ไม่น่าจะมีใครอยากคบหาอย่างสนิทใจ

เข้าทำนองว่า Mr.Perfect ก็ควรอยู่แลบปลีกวิเวก...ว่าอย่างนั้น

แต่เอาเข้าจริงๆ ผมว่าวิธีคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ เป็นเรื่องไม่ค่อยจะถูกต้องนัก

ที่ถูกแล้ว...การหาวิธีในการลดเรื่องที่ไม่ถนัดให้เหลือน้อยที่สุด น่าจะเป็นคำตอบสำหรับทุกๆ คน

...

เรื่องที่ไม่ถนัด ยังแบ่งเป็นเรื่องที่ไม่ถนัดก็ไม่เป็นไร กับเรื่องที่ไม่ควรปล่อยให้ตัวเองไม่ถนัด

เช่น ว่ายน้ำไม่เป็น, เต้นรำไม่เก่ง, พูดจีนไม่ได้, ใช้ excel ไม่คล่อง, ทำกับข้าวไม่เป็น, แต่งหน้าได้แย่, ร้องเพลงเสียงหลง, สวดมนต์ไม่คล่อง, หลงทางประจำ, ฯลฯ

ผมว่า ใช้แค่ Common Sense ของคนทั่วไป ก็บอกได้ชีดเจนแล้วล่ะครับ ว่าเรื่องไหนที่ช่างมันได้ และเรื่องไหนปล่อยไว้ไม่ได้

สำหรับผมแล้ว...เรื่องไม่ถนัดที่ปล่อยไว้ไม่ได้ ถือเป็น "ความเสี่ยง" ของชีวิต 

ส่วนเรื่องที่ไม่ถนัดก็ได้...ก็อาจจะเป็น "การสูญเสียโอกาสบางอย่าง" ในชีวิต

...การแปลงความไม่ถนัดให้กลายเป็นถนัดได้...จึงถือเป็นกำไร 2 ต่อ คือลบจุดอ่อนและเติมจุดแข็งไปพร้อมๆ กันครับ...

#NoteToSelf: 

  • ความถนัดน่าจะเกิดจาก "พรสวรรค์" ส่วนหนึ่ง...แต่ "พรแสวง" น่าจะเป็นปัจจัยที่สำคัญกว่า
  • ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ต้อง "Born Gifted" แล้วละก็...ก็ไม่น่าจะมีเรื่องที่เรา "ไม่อาจถนัด" แต่เป็นเพราะเรา "ไม่อยากถนัด" มากกว่า
  • จงหมั่นเสริมจุดแข็ง และอย่าละเลยที่จะลบจุดอ่อน

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...