Skip to main content

Post#4-352: เรื่องลวงโลก

Post#4-352:
Trend ยอดนิยมของคนเมืองทั้วโลกช่วงนี้...คงไม่มีอะไรเกินไปกว่า Trend รักสุขภาพ

ไม่ว่าจะเห่อไป Fitness, Cycling, Body Combat หรืออื่นๆ...ไปจนถึงเรื่องการเลือกทานอาหารสุขภาพ

เอาจริงๆ นี่เป็นการเห่อหรือตามกระแสที่ผมว่า "เข้าท่า" ไม่น้อย...เพราะมันน่าจะส่งผลในทางบวกให้สุขภาพดีขึ้น

...

ยังไงก็ตาม...ผมก็ไม่แน่ใจเต็มร้อย ว่าเป็นคนส่วนใหญ่รึเปล่า ที่แค่เข้า Fitness เพียงแค่ไปถ่ายรูป, ซื้อจักรยานมาทำเท่ รวมไปถึงถ่ายรูปตอนทาน Clean Food ลง IG แต่จริงๆ ไปแอบทานอย่างอื่นหลังกล้อง

ถ้าใครเป็นแบบหลัง ก็ต้องบอกว่า "เห่อ" แบบไม่ฉลาดสักเท่าไหร่...เพราะนอกจากสุขภาพกายจะไม่ดีขึ้นแล้ว ยังต้องเสียสุขภาพเงินในกระเป๋าไปฟรีๆ อีกด้วย

ส่วนคนที่ "เห่อ" ตาม Trend แล้วส่งผลให้ "เสพติด" การออกกำลัง และรักษาสุขภาพ...แบบนี้ ผมขอปรบมือให้ดังๆ ครับ

...

การเห่ออะไรตามๆ กัน มันก็เป็นธรรมดาของคนเรา...แต่ผมก็มองว่า การเห่อนั้นๆ ก็ควรจะใส่ความฉลาดลงไปด้วย

การเห่อรักสุขภาพ กับการเห่อแสดงออกว่ารักสุขภาพ มันก็อาจจะดูยากสักหน่อยทาง Cyber Space

แต่เมื่อเจอกันบน Real Life, เราเป็นพวกแรกหรือพวกหลัง ยังไงก็หลอกคนอื่นไม่ได้อยู่ดี

ก็แปลง่ายๆ ว่า ถ้าต้องการความชื่นชมจากคนอื่นๆ จึงไม่ควรเริ่มต้นด้วย "การสร้างภาพ"

...สร้างภาพลวงให้คนชื่นชม แล้วพอภาพจริงปรากฏ...เค้าจะนิยามเราว่าอะไรกันหนอ?...

NoteToSelf: 

  • ไม่ใช่แค่เรื่องการสร้างภาพเป็นคนรักสุขภาพเท่านั้น ที่น่าเยาะหยันเมื่อความจริงปรากฏ...เรื่องอื่นๆ ก็เช่นกัน
  • โพสต์ภาพปั่นจักรยาน, เข้าฟิตเนส และทานคลีนทุกวัน แต่พอเจอตัวจริง กลายเป็นชาวเกาหลี ชื่อ "พุงนำนม" กับ "พุงบังจู"
  • เรื่องแค่นี้ ยังลวงโลก...ก็น่ากังวลจริงๆ ถ้าต้องทำงานด้วย

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...