Post#5-119:
ขึ้นชื่อว่าเป็น “คนไทย”...คงไม่เกินไปนัก หากผมจะบอกว่า เราต่างก็ใช้ชีวิตผูกพันอยู่กับ “ความเชื่อ”
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความเชื่ออันเกี่ยวโยงสืบเนื่องอยู่กับเรื่อง “พื้นดวงชะตา” หรือ “โหราพยากรณ์” ต่างๆ
ซึ่งจะว่าไป เรื่องของ “ดวง” ที่ว่า...ก็ล้วนแต่ผูกพันอยู่กับหลักเกณฑ์ของสถิติและความน่าจะเป็น ที่บ่อยครั้งก็สร้างความน่าอัศจรรย์ให้กับเราจนเกินเชื่อ
...
เอาจริงๆ ผมว่าตนเองก็เป็นหนึ่งในคนไทยจำนวนไม่น้อย ที่สมองปฏิเสธการมีอยู่ของเรื่องดวงชะตา
แต่ลึกๆ ในใจ กลับอดทึ่งไปกับคำทำนายทายทักที่ “แม่นยำ” อย่างเกินเชื่อ ไปมิได้
แล้วจริงหรือ ที่คนเรามิอาจจะฝืนชะตาฟ้ากำหนดตั้งแต่แรกเกิดไปได้?
...
ในเมื่อยังไม่มีข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนใดๆ...ผมคิดว่า มันก็คงไม่ใช่เรื่องเลวร้ายแต่อย่างใด เลย หากเราจะมองเรื่องดวงชะตา ให้เป็นเสมือน “แนวทาง”
คือฟังและพิจารณาคำทำนายใดๆ ไว้เป็นข้อเตือนใจและข้อควรระวัง...โดยเฉพาะเมื่อเราจะตัดสินใจใน “เรื่องใหญ่ๆ” หรือ “เรื่องใหม่ๆ” ที่อาจส่งผลระยะยาวกับชีวิต
ย้ำว่าเป็นแค่ “แนวทาง” นะครับ...แต่อย่าได้ใช้เรื่องดวงชะตาเป็น “สรณะ” โดยเชื่อทุกอย่างโดยไม่ไตร่ตรอง
เรียกว่า “ศรัทธา” แต่ก็อย่าให้ถึงกับ “งมงาย”...ประมาณนั้น
...
เพราะต่อให้ คำทำนายบอกว่า เราจะเป็นเศรษฐี...และเราก็เชื่ออย่างนั้น แต่เลือกจะนั่งกระดิกเท้ารอโดยไม่ทำอะไรเลย
...แบบนี้ ผมก็นึกไม่ออกว่า เราจะกลายเป็นเศรษฐีไปได้ยังไง?
แต่ถ้าคำทำนายบอกว่า เราจะไม่มีวันร่ำรวยและมั่งคั่ง...ถามหน่อยเถอะครับ ว่าเราจะเลือกทอดอาลัยกับชีวิต แล้วปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตาม “ยถา” รึเปล่าหนอ?
แปลว่า แม้จะมีคำทำนายทายทักใดๆ มา...สุดท้ายแล้ว เราจะเป็นไปตามคำทำนายหรือไม่ ก็น่าจะขึ้นอยู่กับตัวเราด้วยเช่นกัน
...
ดังนั้น ผมว่าเราต้องตั้งใจใช้ชีวิตให้เต็มที่เสียก่อน...แล้วถ้าชีวิตมันยังย่ำแย่อยู่ อยากจะโทษว่าเป็นเรื่องของ “ดวงชะตา” ก็เอาเถิดครับ
แต่ไม่ใช่ เราเชื่อแต่คำทำนาย โดยไม่ลงมือใช้ชีวิตที่ถูกที่ควร แล้วรอให้ชีวิตรุ่งโรจน์...
ปรากฏว่า รอจนแก่แล้ว ชีวิตก็ยังไม่ดี...แบบนี้ เรายังจะกล้าโยนให้เป็นเรื่องของ “ชะตากรรม” กระนั้นหรือ?
...
ไม่มีใครรู้หรอกครับ...
พรหมท่านอาจจะลิขิตชะตากรรมเราไว้จริงๆ ก็เป็นได้
...แต่ถ้าเราไม่ลงมือแสดงให้พรหมท่านเล็งเห็นถึงความมุ่งมั่นที่เราจะทำให้ชีวิตของเราเองดีขึ้น แล้วล่ะก็
...จะเกิดใหม่อีกกี่ชาติ เราจะไปโทษว่าเป็นเพราะท่านกำหนดชีวิตของเราไว้แล้ว...มันยุติธรรมกับท่านแล้วรึเปล่าหนอ?...
#NoteToSelf:
- เราอาจ “ศรัทธา” ในพลังของสิ่งเหนือโลกได้...แต่เราไม่อาจ “งมงาย” อยู่กับพลังที่มองไม่เห็นนี้ได้
- มองเรื่องดวงหรือชะตาชีวิต ให้เป็น “ส่วนประกอบ” ของชีวิต แต่ไม่ใช่ “ส่วนสำคัญ” ที่เป็นทุกอย่างของชีวิต
- พรหมท่านอาจจะลิขิตชะตาของเราไว้เป็นกรอบกว้างๆ...ใครจะไปรู้ ว่าท่านอาจจะปล่อย “ตอนจบ” ไว้ให้เราลิขิตเอง ก็เป็นได้!
Comments
Post a Comment