Post#5-145:
เชื่อว่าหลายๆ คน คงคุ้นเคยดีกับสำนวนที่ว่า “ไปตายเอาดาบหน้า”...แต่ผมกลับไม่มั่นใจเอาเสียเลย ว่าแต่ละคนจะ “ตีความ” เหมือนกันมั๊ยหนอ?
“ไปตายเอาดาบหน้า”...อาจจะหมายความว่า ไม่ต้องคิดอะไรมาก อยากทำอะไรก็ทำเลย แล้วถ้าไปเจอปัญหา ก็ค่อยแก้ไขกันไป
หรือว่า “ไปตายเอาดาบหน้า”...ควรจะหมายความว่า เราควรคิดถึงความเป็นไปได้ให้ครบทุกแง่ทุกมุมเสียก่อน แล้วจึงวางแผนทุกอย่างให้รอบคอบ ก่อนลงมือทำ
ซึ่งหากว่า เตรียมทุกอย่างพร้อมเพียงนี้แล้ว ก็จงลุยเถอะ...เพราะอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดแล้ว
...
เอาจริงๆ ผมก็ไม่อาจฟันธงได้ครับ...ว่าแบบไหนเหมาะกับใคร?
แต่ผมรู้สึกว่า การตีความแบบแรก...เราออกจะไร้การเตรียมพร้อม...เอาง่ายๆ คือประมาทมากไปสักหน่อย
ส่วนแบบหลัง...เราได้เตรียมตัวพอสมควรแล้ว ว่าจะไม่ยอมสะดุดขาตัวเองจากปัจจัยที่ควบคุมได้
...
“ไปตายเอาดาบหน้า” ในแบบแรก...จึงเสมือนเป็นการผูกความสำเร็จไว้กับโชคชะตา
ส่วนแบบหลัง...แม้ว่าสุดท้ายแล้ว เราอาจจะไม่ได้พบกับความสำเร็จในบั้นปลาย แต่ก็ทำให้ เราพอจะโยนให้เป็นความผิดของโชคชะตา ได้เต็มปากกว่า
...ดังนั้น ลองชั่งใจดูให้ดีครับ...ว่า “ไปตายเอาดาบหน้า” แบบไหน...ที่เราควรจะยึดถือ?...
#NoteToSelf:
- ลงมืออย่างรวดเร็ว ต่างจาก ลงมืออย่างเร่งรีบ...ช้าลงนิด แต่ชัวร์มากกว่า อาจจะดีกว่า เร็วขึ้นนิด แต่ไร้ซึ่งความชัวร์
- ลุยไปข้างหน้าโดยไม่กลัว ต่างจาก ลุยไปข้างหน้า โดยรู้ว่าควรจะกลัวอะไรบ้าง...บางครั้ง บ้าบิ่น กับ กล้าหาญ ก็แยกแยะกันตรงนี้
- ได้คำตอบมั๊ยหนอ...ว่าสำหรับเราแล้ว...แบบไหนคือ “ไปตายเอาดาบหน้า” ที่ควรจะยึดถือ?
Comments
Post a Comment