Post#5-129:
ผมพบตัวเองอยู่ที่กรุงไทเปอีกครั้ง...เนื่องจากเพื่อนสนิทผมชวนมาดูงานกัน “นิดหน่อย”
แม้ผมจะไม่ค่อยชอบเดินทาง...แต่เอาจริงๆ ถ้าเป็นไปได้ ผมก็สนับสนุนอย่างยิ่งให้เราออกท่องโลกบ้าง
เพราะการเดินทาง...ไม่ว่าจะเพื่อท่องเที่ยวหรือเพื่อธุรกิจนั้น ล้วนให้ประสบการณ์หลายๆ อย่าง ที่ไม่อาจหาได้ในบ้านเราเมืองเรา
...
บางครั้ง ประสบการณ์แปลกๆ ใหม่ๆ อาจนำมาซึ่งไอเดียหรือโอกาสทางธุรกิจใหม่ๆ ที่เราไม่เคยนึกไปถึง หรือรู้มาก่อน
หรือต่อให้เราไม่ได้สนใจจะนำมาต่อยอดทางธุรกิจ...อย่างน้อย มันก็คือประสบการณ์แปลกใหม่ที่ไม่ใช่ใครทุกคนจะได้สัมผัส
นั่นก็น่าจะพอทำให้สรุปได้ว่า การเปิดโลกทัศน์ หรือการออกจากกะลาเดิมๆ ที่ครอบเราเสียบ้างนั้น...มีความสำคัญเพียงใด
แน่นอนว่า เราจำเป็นต้องหมั่นเป็น “นักสังเกต” และ “นักคิด” ด้วย...จึงจะสามารถแปลงสิ่งที่เราได้เห็น, ได้ยิน, ได้กลิ่น, ได้ชิม, ได้สัมผัส และได้ซึมซาบ ให้กลับมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้
...
ในฐานะของคนที่เดินทางบ่อย...ผมขอนำเสนอว่า ทุกๆ ครั้งที่เรามีโอกาสได้เดินทาง ขอได้โปรดจำไว้
ว่านอกจากภาพถ่ายหรือสิ่งของต่างๆ ที่เราควรเก็บติดไม้ติดมือมาเป็นของฝากหรือที่ระลึกแล้ว...
...ความทรงจำที่เกิดจากการสังเกตและประทับใจนั่นเอง ที่เราควรจะเก็บเกี่ยวเอาไว้ให้ได้มากที่สุด...
#NotToSelf:
- ท่องโลกด้วย “ตาเนื้อ” กับท่องโลกผ่าน “ตา Cyber” นั้น...มันต่างกันมากในแง่ของ “ความติดประทับในความทรงจำ
- เดินทางเพื่อท่องเที่ยว...ปลายทางอาจสำคัญพอๆ กับระหว่างทาง / หากแต่เดินทางเพื่อธุรกิจนั้น ก็หาใช่ว่าเราควรจะละเลยระหว่างทาง เพื่อมุ่งไปสู่ปลายทาง เท่านั้น
- คิดดูเถิดครับ ว่าถ้าไม่มีเรื่องราวระหว่างทาง...บันทึกการเดินทางของเรา คงน่าเบื่อพิลึก!
Comments
Post a Comment