Post#5-127:
บ่ายแก่ๆ วันนี้ ผมพบตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง...เพื่อมาเยี่ยมไข้ท่านผู้ใหญ่ที่ผมและครอบครัวเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง
โชคดีที่ท่านไม่ได้เจ็บป่วยหนักหนาอะไรนัก แต่ด้วยความที่ท่านสูงวัยแล้ว...การเฝ้าดูอาการให้แน่ใจ จึงเป็นเรื่องที่ควรแก่เหตุ
ท่านเป็นผู้มีบุญหนัก เพราะแวดล้อมไปด้วยบุตร-ธิดา และหลานๆ ที่มีกตัญญูกตเวทีคุณสูง...ซึ่งต่างก็แวะเวียนมาดูแลท่านกันอยู่ตลอดเวลา
ระหว่างสนทนาถามไถ่อาการกับท่าน...ผมยังได้รับความกรุณาเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยอีกด้วย
เลยกลับออกมาพร้อมกับงงๆ ว่า นี่เราไปเยี่ยมท่าน หรือไปเป็นภาระให้ท่านต้องมาดูแลกันแน่ ^^
...
ใครที่เป็นลูกหลานพันธุ์มังกร ต่างก็จะทราบดีครับ...ว่าชาวจีนนั้น ถือเรื่องคุณธรรมเป็นใหญ่
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องของ “ความกตัญญูรู้คุณ” นี่ เรียกว่าซึมซับอยู่ในวิธีคิด ก็ว่าได้
ผมเองได้เรียนรู้เรื่อง “ความกตัญญูรู้คุณ” แบบ “จับต้องได้” ก็จากครอบครัวของท่านผู้ใหญ่ท่านนี้นี่เองครับ
แล้วอานิสงส์ของความเป็นผู้รู้คุณคนของครอบครัวนี้ ก็ส่งผลชัดเจน...เพราะลูกๆ หลานๆ ของท่าน ก็ล้วนแต่เป็นคนที่มีจรรยาและวัตรปฏิบัติที่งดงาม ทั้งสิ้น
...
เราจึงน่าจะยึดคติเรื่องความยึดถือกตัญญูของชาวจีนไว้เป็นแบบอย่าง และนำไปสั่งสอนลูกๆ หลานๆ ครับ
และถ้าจะให้ดียิ่งขึ้น...เราก็ควรสอนให้ลูกไปหลานๆ มีความ “กตเวที” ร่วมด้วย
...เพราะคนที่ถึงพร้อมทั้ง “กตัญญู” และ “กตเวที” นั้น...จึงจะนับว่า ควรค่าแก่การได้รับการยกย่องว่าเป็น “คนดี” โดยแท้...
NoteToSelf:
- อย่าบอกว่า ตัวเราเป็นคนดี ถ้าเรายังละเลยคนในครอบครัว
- กตัญญูกตเวทีต่อพ่อแม่...คือความดีพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนรู้ดี...แต่ไม่ทุกคนทำได้ดีเพียงพอ
- หากเป็นหนี้บุณคุณใคร เราก็ต้องทดแทน...ว่าแล้วก็อยากซื้อ “ชวนป๋วยฯ” ไปฝากหลายๆ คน
Comments
Post a Comment