Post#5-163:
คงจะไม่ได้เป็นการเหมารวมจนเกินไปนัก ถ้าผมจะสรุปว่า...คนเราทุกคนต้องการ “ความมั่งคั่ง”
ด้วยเพราะ “ความมั่งคั่ง” สามารถทำให้เราสนองความต้องการพื้นฐานของมนุษย์...รวมไปถึงสนองกิเลสและตัณหาได้ง่ายขึ้นด้วยเช่นกัน
เอาตรงๆ ผมว่า ถ้าเลือกได้ ก็คงไม่มีใครอยากอยู่อย่างยากจนข้นแค้นเป็นแน่
...
ดังนั้น มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลก ที่เราจะอยากรวย อยากจะมั่งคั่ง
แต่มันน่าคิดมากๆ...ว่าเส้นทางไปสู่ความมั่งคั่งของเรานั้น จะมีหน้าตาแบบไหนกันหนอ?
รวยทางลัด หรือรวยทางวิบาก?
ไม่ว่าจะเลือกทางไหน...เราเองนั่นล่ะ คือผู้เลือกเส้นทาง!
...
จะเลือกทางไหน...ล้วนเป็นสิทธิ์ของเรา ก็จริงอยู่...แต่ก็ขอกระซิบเตือนว่า...
อย่าไปอิจฉาคนที่รวยทางลัด หรือคนที่เล่นหวยรวยเบอร์ให้มากนักเลย
เพราะความมั่งคั่งแบบนั้น...มักหมดไปอย่างรวดเร็วราวกับห้วงฝัน
อย่ามัวแต่ขอพร หรือบนบานสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เพราะความมั่งคั่งแบบนั้น...มักไม่เกิดขึ้นซ้ำสองหรือซ้ำสาม
อย่ามัวแต่หวังมรดกตกทอดจากพ่อแม่ปู่ย่าตายาย
เพราะความมั่งคั่งแบบนั้น...คงไม่เหลือมากพอจะส่งผ่านไปยังลูกหลานของเรา
...เอาจริงๆ เราก็รู้ ว่าความมั่งคั่งแบบไหน ที่เราควรครอบครอง...จริงมั๊ยครับ?...
#NoteToSelf:
- ปัญหาไม่ใช่อยู่ที่หาเงินได้มากเท่าไหร่เสมอไป...แต่อาจอยู่ที่ควบคุมกิเลสและตัณหาได้ดีเท่าไหร่ด้วย
- มีสลึงใช้บาท, มีร้อยใช้พัน...สรุปแล้ว เมื่อไหร่จะพอ?
- เพลียใจทุกครั้ง...เมื่อเห็นผู้คนงมงายกับการหวังเป็นคนมั่งคั่งโดยไม่ต้องลงมือ
Comments
Post a Comment