Post#5-207:
เช้านี้ ผมมาปฏิบัติงานที่ต่างจังหวัดกับลูกน้องมือขวาคนหนึ่ง
ระหว่างเดินทาง...เราก็คุยกันเรื่องงาน สลับกับคุยเรื่องสัพเพเหระไปเรื่อยเปื่อย
ตอนหนึ่งของการสนทนา...เราคุยกันถึงเรื่องของ “การฝึกคน” คือทำยังไงให้น้องๆ ทีมงานพัฒนาตัวเองได้ทันกับแผนงานที่เราวางเอาไว้?
...
เจ้าของกิจการ หรือผู้บริหาร ต้องจำใส่ใจไว้ให้ดีครับ...ว่าไม่ว่าแผนงานจะเลอเลิศยังไง หรือระบบการบริหารจะเพียบพร้อมขนาดไหน ก็ตาม
หากถ้าปราศจากทีมงานที่เข้มแข็ง มันก็ไม่ต่างจากการซื้อ Supercar มาจอดทิ้งไว้ในโรงรถ
แปลว่าเมื่อใดก็ตามที่ต้องการยกระดับของระบบการทำงาน...ต้องคำนึงถึงการยกระดับ “มาตรฐานของคน” เป็นเรื่องแรก
...
ทรัพยากรบุคคล เป็นสินทรัพย์เดียวขององค์กร ที่มีเจตจำนงและวิญญาณ...แตกต่างจากทรัพยากรอื่น ที่ปราศจากชีวิต
นั่นก็หมายความว่า...เมื่อใดที่เราสามารถรวมเจตจำนงของทรัพยากรบุคคลให้เป็นหนึ่ง และหลอมรวมวิญญาณให้เป็นกลุ่มก้อน ได้
...เมื่อนั้น เราก็จะสามารถเดินหน้าไปสู่ทุกเป้าหมายที่ต้องการได้อย่างไม่ยากเย็น แต่อย่างใด...
#NoteToSelf:
- เหนือสุดของระบบการบริหาร คือการสร้างให้คนของเราทำงานอย่างหุ่นยนต์ที่มีหัวใจ...หมายความว่า ยึดมั่นในระบบ แต่ห่วงใยกันแบบมนุษย์
- หากการวัดความเก่งขององค์กร อยู่ที่ผลประกอบการ...การวัดความเก่งของเจ้านาย จะอยู่ที่ การพัฒนาศักยภาพของทีมงาน
- องค์กรร้อยปี...ไม่อาจยืนยงได้ หากขาดคนที่สืบทอด
Comments
Post a Comment