Post#5-221: “เดี๋ยวก่อน” ที่ไม่เคยเกิดขึ้น

Post#5-221:

สำหรับปีนี้ ทั้งปีใหม่สากล, ปีใหม่จีน และปีใหม่ไทย...ต่างก็โบกมือลาเราไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะครับ

เป็นยังไงกันบ้างครับ...ยังสดชื่นรื่นเริงกันเป็นอย่างดีรึเปล่าครับ?

นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์ของการเฉลิมฉลองแล้ว...”เทศกาลปีใหม่” ยังทำหน้าที่เป็นจุดเริ่มต้นใหม่ๆ ให้กับหลายๆ คน อีกด้วย

ก็แล้วผ่านมาถึง 3 เทศกาลปีใหม่...ถามตัวเองดูทีครับ ว่าที่เราได้กำหนด New Year Resolution (“NYR”) ไว้น่ะ ได้ทำรึยังเอ่ย?

...

ถ้าผ่านมาแล้วถึง 3 เทศกาลปีใหม่...เราก็ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำตาม NYR เสียที

แบบนี้...ก็คงไม่น่าจะโทษคนอื่น หรือเหตุอื่น

เพราะปัญหาน่าจะอยู่ที่ “ตัวเรา” นั่นล่ะ กระมัง?

...

ถามตัวเองดูอีกทีครับ...ว่าจริงมั๊ยหนอ ที่เมื่อไรก็ตาม ที่เราบอกว่า “เดี๋ยวก่อน”...มันก็ไม่เคยจะ “เดี๋ยวก่อน” เลย สักที

เพราะเมื่อลองเลื่อน “สัญญา” ที่มีไว้กับตัวเองได้ครั้งหนึ่ง...การจะเลื่อนมันออกไปอีกครั้ง ก็มักไม่ได้ทำให้เรารู้สึกผิดมากนัก

Later (หรือ “เดี๋ยวก่อน”) จึงกลายเป็น “คำติดปาก” ของเราไปเสียแล้ว

...และเมื่อมัน “ติดปาก” เมื่อใด...มันก็จะกลายเป็น “นิสัย” ของเรา ในไม่ช้า...

#NoteToSelf: 

• ลองถามตัวเองดู...ก่อนจะตื่นได้ในแต่ละเช้าน่ะ เรากด snooze ไปกี่ครั้ง?
• บางทีการสอนตัวเองให้รู้จักเลิก “เดี๋ยวก่อน” ให้ได้...อาจจะเริ่มต้นจากการเลิกใช้ snooze กระมัง?
• เพราะเวลาไม่เคยหยุดเดิน...การปล่อยให้มี “เดี๋ยวก่อน” มากเกินไปในชีวิต จึงไม่ต่างจาก เราทิ้งทรัพยากรที่มีค่าไปเปล่าๆ ปลี้ๆ นั่นเอง