Skip to main content

Post#5-225: ไม่แคร์

Post#5-225:
สูงสุดของการใช้ชีวิต...ก็น่าจะเป็นการได้ใช้ชีวิตได้ตามที่ใจเราต้องการ

น่าเสียดาย...ที่มีน้อยคนเหลือเกินบนโลก ที่ได้รับสิทธิ์ที่ว่า

มุมใดมุมหนึ่งบนโลก...มักจะมีผู้คนอย่างน้อย 1-2 คน ที่เราจำเป็นที่จะต้องแคร์ อยู่ตรงนั้น

แล้วจริงมั๊ยหนอ...ที่เราจะอยู่บนโลกนี้ได้ โดยไม่ต้องแคร์ใคร?

...

คำตอบนั้น ขึ้นอยู่ที่ว่า เรากำลังพูดถึงการแคร์ในเรื่องใด เสียมากกว่า

ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ทำให้คนอื่นได้รับผลกระทบหรือเดือดร้อน...เราก็อาจจะไม่ต้องแคร์คนรอบข้างมากนัก

อย่างไรก็ตาม...แม้จะมั่นใจว่า เรื่องที่เราคิด พูด หรือทำ...จะไม่ทำให้ใครเดือดร้อน

แต่ต้องไม่ลืมเสียล่ะครับ...ว่าคนอื่นเค้าก็มีสิทธิ์จะห่วงเราได้เหมือนกัน

ดังนั้น เมื่อมองไปรอบๆ ตัว, เบะปาก แล้วมองบน พร้อมกับนึกว่า ไม่เห็นต้องแคร์ใคร หรือไม่เห็นต้องสนใจว่าใครจะแคร์...ก็ต้องคิดเสียใหม่

...

คิดดีๆ และคิดให้รอบคอบ

ที่บอกกับตัวเอง ว่าไม่ต้องแคร์ใคร หรือไม่ต้องให้ใครมาแคร์นั้นน่ะ

...โกหกตัวเองเพื่อให้เข้มแข็ง หรือมั่นใจว่าเราอยู่คนเดียวบนโลกได้จริงๆ?...

#NoteToSelf: 

  • เอาจริงๆ เราต้องรู้จักเลือกเรื่องที่ต้องแคร์และเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องแคร์...ให้เหมาะกับคนและเวลา
  • ตราบที่เรายังอยู่บนโลก...เราจำต้องแคร์คนที่ควร และควรมีคนที่แคร์
  • ไม่ว่าเราจะเป็นคนที่ไม่แคร์ใคร หรือเป็นคนที่ไม่มีใครแคร์...ก็เข้าข่ายผิดปกติ ทั้งสิ้น
  • อยากให้คนแคร์ ต้องเริ่มจากแคร์คนอื่นก่อนนะ

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...