Post#5-208:
โดยปกติ...ผมไม่ค่อยมีเวลาดูละครทีวี หรือที่ฝรั่งเรียก soap opera สักเท่าไรนัก...ด้วยเพราะงานมันค่อนข้างยุ่งเสียจนไม่ค่อยมีเวลา
อย่างเรื่อง “บุพเพสันนิวาส” ที่ฮิตกันทั่วบ้านทั่วเมือง...สารภาพว่า ผมไม่เคยได้ดูเลย แม้จะแค่ชำเลืองก็ตาม
แต่เมื่อไหร่ที่พอมีจังหวะว่างๆ...ผมก็มักจะมาดู Youtube เรื่องดังๆ ย้อนหลังทุกทีไปล่ะครับ :)
...
ละครนั้น มีหลากหลายพล็อต...ซึ่งแต่ละพล็อตก็มีความสนุกแตกต่างกันไป
พล็อตที่น่าจะท้าทายความสามารถของทั้งผู้กำกับและทีมงานมากๆ ก็น่าจะเป็นพล็อตละครซ้อนละคร...ซึ่งก็มีให้เราเสพกันอยู่บ่อยๆ
และมันก็น่าจะเป็นพล็อตที่ใกล้เคียงกับชีวิตจริงของคนเรามากที่สุด...ด้วยกระมังครับ?
...
ลองทบทวนดูดีๆ...ที่ว่ากันว่าชีวิตจริงของคนบางคน มันยิ่งกว่านิยายหรือละคร...ผมว่ามันย่อมไม่ใช่คำกล่าวที่เกินจริง
เพราะบ่อยครั้ง ที่ชีวิตของคนเรามันก็ยิ่งกว่าละครซ้อนละคร...ซึ่งบางวันเราก็เป็นตัวเอก, บางครั้งเราเล่นบทแสนดี และบ่อยๆ ที่เราต้องเล่นเป็นตัวอิจฉา
ที่สำคัญ...เราเทคไม่ได้
ไม่ว่าจะเล่นดีหรือแย่...ทุกครั้งที่เล่นคือต้อง “เทคเดียวผ่าน” ทั้งหมด
...ดังนั้น เราจึงมีแต่ต้องเต็มที่ในทุกบทบาทที่เราเป็นในทุกๆ วัน...จริงมั๊ยครับ?...
#NoteToSelf:
- ชีวิตจริง ไม่ใช่ละคร...เราเทคไม่ได้, ซ้อมก็ไม่ได้...จึงมีแต่ต้องเต็มที่กับทุกวัน
- เราเป็นทั้งตัวเอก, ตัวร้าย, ตัวโกง รวมไปถึงบทอื่นๆ...รวมถึงเป็น “ผู้กำกับ” ด้วย...ดังนั้น จงเล่นให้ดีทุกบท และกำกับให้ดีทุกตัว
- ฤาเพราะ “บทชีวิต...คือบทละครที่สวรรค์กำหนด” กันหนอ?
Comments
Post a Comment