Post#5-224: อย่าอยากรวยผิดทาง

Post#5-224:

มีใครเห็นด้วยกับผมมั๊ยครับ...ว่าใครๆ ก็อยากรวย?

แน่นอนว่า แต่ละคนย่อมมีวิธีสร้างความมั่งคั่งที่ต่างกัน...

ซึ่งบางวิธี ก็ดูน่าชวนหัว...ในขณะที่อีกหลากวิธี ก็น่าจะทำตาม

ได้แต่บอกว่า...ตามสบายเลยครับ โปรดเลือกวิธีที่ชอบได้เลย เพราะมันเป็นสิทธิ์ของเรา

แต่จงยอมรับผลจากการเลือกของตัวเราเองด้วย...อย่าได้ไปเที่ยวโทษคนอื่น หากว่าสุดท้ายแล้ว เราไม่ได้ร่ำรวยอย่างที่มุ่งหวัง

...

ถ้าสมมติว่า คนเราเริ่มต้นทำงานเมื่ออายุ 22 ปี และเกษียณที่อายุราวๆ 60 ปี...ก็แปลว่า เรามีเวลาทำงานประมาณ 40 ปี

ถามว่า เราอยากหาเงินได้จนวันสุดท้ายก่อนจะเกษียณ?

หรืออยากจะทำงานหนักกว่าคนอื่น แล้วก็เกษียณให้เร็วกว่าคนอื่นหลายๆ ปี?

เราเท่านั้นที่จะเป็นคนเลือก

...

แม้ว่าเงินจะเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีพ

แต่ผมก็ต้องขอสะกิดให้ได้คิดสักนิด ว่า...

วิธีสร้างความรวยแบบเร่งรัดนั้น ไม่ค่อยจะมีอยู่จริง

และถึงแม้จะหาวิธีนั้นเจอ มันก็มักจะไม่ค่อยยั่งยืน

...

ดังนั้น แทนที่จะมัวเสียเงินและเสียเวลาในการแสวงหาความมั่งคั่งแบบเร่งรัด แล้วล่ะก็...

ผมแนะนำให้ใช้เงินและเวลาในการสร้างความมั่งคั่งแบบยั่งยืนจะดีกว่า

เหมือนที่โบราณ ท่านว่าไว้ว่า

อย่านอนตื่นสาย

อย่าอายทำกิน

อย่าหมิ่นเงินน้อย 

อย่าคอยวาสนา

แล้วเราจะยังหวังอยากรวย...ทุกๆ วันที่ 1 กับ 16 อยู่มั๊ยหนอ?

แล้วเรายังจะใช้เงินไปกับพวกโค้ชชีวิตอุปโลกน์ (บางคน)...เพื่อหาสูตรสำเร็จในการรวยทางลัด อยู่อีกหรือไม่?

...

โปรดฟังสักนิดเถิดครับ...

ว่า ความรวยหรือความมั่งคั่ง เป็นสิ่งที่ต้องสร้าง...ไม่ใช่ได้มาจากการเดินหา หรือรอมันตกลงมาจากฟ้า

คิดตามดูสักนิด...ก็จะเห็นจริงได้เอง

...ว่าถ้าความรวยมันได้มาง่ายๆ...โลกนี้ ก็คงไม่มีคนยากจนให้เห็นดาษดื่น หรือมิใช่?...

#NoteToSelf:

• ความอยากรวย ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ...แต่ความอยากรวย “ทางลัด” ต่างหาก ที่ไม่น่าเอาอย่าง
• อยากรวย ต้องลงมือทำ...ไม่ใช่หวังโชควิ่งเข้าหา หรือบุญหล่นทับ
• “เจ้ามือหวย” ต่างหาก...ที่รวยจากความโลภของคน / “โค้ชชีวิต” (บางคน) ต่างหาก...ที่มั่งคั่งจากความเขลาของเรา