Post#5-209:
ผมเป็นคนชอบฟังเพลงเก่า...คงเพราะโตมากับเพลงลูกกรุงที่คุณพ่อเปิดกล่อมมาตั้งแต่ยังเล็กๆ
อีกเหตุผลหนึ่ง ก็น่าจะเพราะภาษาที่ใช้ในเพลงเก่านั้น มีความไพเราะสละสลวย...จนอดที่จะซาบซึ้งตามเสียมิได้
เขียนถึงตรงนี้ แล้วผมก็ขำ...เพราะจะพูดว่า ภูมิใจในความเป็นไทย ก็พูดได้ไม่เต็มปาก...เพราะมองยังไง ผมก็เหมือน “ตึ่งหนั่งเกี้ย” เสียมากกว่า
...
แต่ไม่ว่าจะดูเหมือน “ตึ่งหนั่งเกี้ย” ยังไงก็ตาม...ผมก็เป็นคนไทย ที่มีความหลงใหลและชื่นชมในขนบธรรมเนียม, วัฒนธรรม, ประเพณี, จริยวัตร และโดยเฉพาะภาษา ของไทย
และได้แต่หวังว่า...ความดีงามแบบเฉพาะของไทยนี้ จะคงอยู่สืบไปตราบเท่าที่ชาติไทยยังคงอยู่บนแผนที่โลก
ส่วนความหวังจะเป็นจริงหรือไม่นั้น...คงต้องฝากไปถึงเด็กไทยรุ่นใหม่ทุกๆ คน
ว่าจะจริงจังในการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องมากน้อยเพียงใดกัน?
...
คำว่า “จริงจัง”...ไม่ได้หมายความว่า ต้องชาตินิยมจนไม่เรียนรู้หรือไม่ยอมใช้ภาษาอื่น
แต่หมายถึง เมื่อจะต้องใช้ภาษาไทย ก็ต้องใช้ให้ถูกต้องและเหมาะสมกับกาละ, เทศะ และบุคคล
เพราะหนึ่งในเรื่องที่ผู้ใหญ่มักจะหยิบยกมาต่อว่าหรือเหน็บเด็กรุ่นใหม่ว่าไม่ค่อยจะมีมารยาทน่ะ...ก็คือการใช้ภาษาแบบไม่ถูกที่ถูกเวลา นั่นเอง
อันที่จริง ผมว่าการไร้มารยาทของเด็กรุ่นใหม่ในสายตาผู้ใหญ่นั้น...คงน่าจะเกิดจากการขาดความเข้าใจและความชำนาญในภาษาไทย เสียมากกว่า
...ยังไงก็ตาม...ใกล้ปีใหม่ไทยแล้ว...อย่าแค่แต่งชุดไทยอย่างเดียวนะครับ...
#NoteToSelf:
- อัตลักษณ์ของคนไทย...สะท้อนออกมาชัดเจนที่สุด ผ่าน “ภาษา”
- คนไทยไม่ใส่ใจการใช้ภาษาไทย...แล้วจะรอให้ใครมาใส่ใจดี?
- ภาษาไทยคือความภูมิใจของคนไทย
Comments
Post a Comment