Post#5-329:
เอาจริงๆ ตำแหน่งที่ตั้งของประเทศไทยเรานี่...ถือว่าปลอดจากพลังอำนาจของผืนพิภพ มากๆ เลยนะครับ
เราจึงไม่ค่อยเจอความเกรี้ยวกราดต่างๆ ของธรรมชาติ สักเท่าไร...ไม่ค่อยเจอพายุกระหน่ำ, ฟ้าถล่ม, ดินทลาย หรืออื่นๆ
กระนั้น...บางทีเราก็ยังบ่นกระปอดกระแปด เวลาที่เจอฝนหนักนิด, ลมแรงหน่อย, แดดเผาบ้าง หรือแผ่นดินไหวเบาๆ
ก็เพราะเราเคยชินกับความปลอดภัย...จนลืมระลึกถึงมัน
...
ชีวิตจริงของคนเราก็ไม่ค่อยต่างกัน
คือ เรามักจะลืมนึกถึงความโชคดีของสิ่งที่เราเป็น, อยู่ และครอบครอง
แต่ชอบที่จะพร่ำบ่นก่นด่าถึงสิ่งที่เราไม่เป็น, ไม่อยู่ และไม่ได้ครอบครอง
เข้าทำนอง...focus มากจนเกินไป กับสิ่งที่เรา “ขาด”
...
ผมว่า...บางที มันอาจถึงเวลาที่เราต้องหันมาทบทวนดูถึงสิ่งที่เรา “มี” กันบ้างแล้ว
เมื่อ appreciate ในสิ่งที่เรา “มี”...แทนที่จะ focus ไปในสิ่งที่เรา “ขาด”
...เมื่อนั้น “ความสุข” ก็อาจจะอยู่ใกล้จนไม่ต้องเอื้อมมือสุดล้า...ก็คว้ามาครองได้ กระมัง?...
#NoteToSelf:
- อยากมี, อยากเป็น, อยากได้...ไม่สิ้นสุด หรือไม่อยากมี, ไม่อยากเป็น, ไม่อยากได้...จนเกินงาม / เหล่านี้ คือทางแห่งอบาย ทั้งสิ้น
- ความสุข...จึงเกิดได้ เมื่อรู้จัก “พอ”
- “รู้จักพอ” กับ “ขาดความทะเยอทะยาน” นั้น...ต่างกัน / เราจึงต้องแยกแยะให้จงดี
Comments
Post a Comment