Post#5-355: ปรับทุกข์ด้วยความรู้ทัน

Post#5-355:

หลังเวลาเลิกงานเล็กน้อย...มีอดีตลูกน้องคนหนึ่ง (สมมติว่าชื่อ J นะครับ) โทรมาปรับทุกข์ด้วยน้ำเสียงร่าเริง

อ่านไม่ผิดหรอกครับ...เธอปรับทุกข์ด้วยน้ำเสียงสดใส ราวกับกำลังมีความสุขอยู่ก็ไม่ปาน

น้อง J เล่าว่า เธอพยายามหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเอง มาประมาณ 2 สัปดาห์แล้ว...แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก หาทางไปต่อไม่เจอ

จนปัญญาจริงๆ ก็เลยเลือกที่จะโทรหาผม ^^

...

หลังจากคุยกันอยู่พักใหญ่ๆ...น้อง J ก็สรุปเป็นแนวทางคร่าวๆ ได้ ว่าต้องทำยังไงกับชีวิตต่อดี

เอาจริงๆ ผมแทบไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไร...แค่ฟัง แล้วก็ถามคำถามชวนคิดเสียเป็นส่วนใหญ่

ผมว่า ที่น้อง J สรุปแนวทางแก้ปัญหาชีวิตได้...ก็น่าจะเป็นเพราะ Attitude ที่เธอมีต่อชีวิต นั่นเอง

...

แน่นอนว่า ปัญหาที่น้อง J เผชิญอยู่...ก็ไม่ใช่เรื่องขนาดคอขาดบาดตาย แต่ก็นับเป็นปัญหาที่เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต

แต่เพราะเผชิญกับปัญหาอย่างไม่ซึมเศร้าและตีโพยตีพาย...บวกกับรู้จักขอความช่วยเหลือ เมื่อได้ลองทบทวนด้วยตัวเองมาระดับหนึ่ง

จึงทำให้หาข้อสรุปได้ไม่ยาก...

โดยผมแค่ชี้ประเด็นให้ชัดๆ ในจุดที่เธอคิดวกไปเวียนมา เท่านั้นเอง

ต่างจากหลายๆ คน ที่เมื่อเจอปัญหาอย่างน้อง J...กลับไปต่อไม่ได้ ก็เพราะมัวแต่จมจ่อมเศร้าหมองอยู่นั่นเอง

พอใจคิดว่า “แพ้”...ก็เลยมองอะไรไม่เห็น ทั้งที่ตาก็ไม่ได้บอด

...

ที่ผมมั่นใจว่า น้อง J มี Attitude ในการต่อสู้ปัญหาได้ดี...ก็เพราะก่อนจบการสนทนา เธอบอกว่า

“ที่หนูปรึกษาพี่ด้วยเสียงร่าเริง ไม่ใช่ว่าหนูไม่ได้ลองคิดแก้เอง แล้วเอาปัญหามาโยนให้พี่นะคะ”

“จริงๆ หนูเครียดพอสมควร แต่ก่อนตัดสินใจปรึกษาพี่ หนูรู้สึกว่า กลุ้มไปก็แก้ปัญหาไม่ได้ แล้วก็คิดว่าถ้าปรึกษาพี่ด้วยเสียงเศร้าๆ ก็จะทำให้พี่ไม่สบายใจไปด้วย”

“พอคิดได้แบบนี้ หนูก็เลยปลงได้...พี่ก็เลยเป็นเหยื่อ 55555...”

แล้วก็ชวนผมคุยเรื่อยเปื่อยอีกพักใหญ่ๆ

...

ผมฟังน้อง J ปรึกษาปัญหา...แล้วก็ทั้งขำทั้งทึ่งกับ Attitude

ไม่ได้รู้สึกว่าน้องมารบกวนเวลาอะไรเลยครับ...

ดีใจด้วยซ้ำที่น้องนึกถึง...บวกกับโทรมาจังหวะ “ว่าง” พอดี

เมื่อลองทบทวนหาทางแก้ปัญหาด้วยตัวเองจนถึงที่สุดแล้ว...การเอ่ยปากขอคำแนะนำจากคนที่เราไว้ใจ ก็ไม่ใช่เรื่องผิดหรือรบกวนอะไรเลย

...ปัญหามีไว้ “แก้” ไม่ได้มีไว้ “กลุ้ม” และ “เพื่อน” ก็มีไว้ร่วมทั้งทุกข์และสุข...จริงมั๊ยครับ?...”

#NoteToSelf:

• ถ้าไม่ยอมแพ้ต่อปัญหา...เราก็ยังไม่แพ้แน่ๆ / แต่เมื่อถอดใจ...ก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้แก้ปัญหา
• ถ้าได้พยายามคิดด้วยตัวเองแล้วจริงๆ (แบบน้อง J)...เวลาปรึกษาคนอื่น เราจะเล่าได้อย่างชัดเจนและตรงประเด็น / ทำให้การให้นำปรึกษาหรือช่วยเหลือ เป็นไปได้โดยง่าย
• ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข เราก็ต้องแก้ปัญหาอยู่ดี...ฉะนั้น เราจะมัวเศร้าไปใย? / เมื่อรู้เท่าทัน “ทุกข์”...ทุกข์นั้น ก็จะเบาบางลงเอง