Post#5-337:
หลายต่อหลายคนมักจะเข้าใจไปว่า “ความอ่อนแอ” ต้องเป็นเรื่องของ “คนอ่อนแอ” เท่านั้น
อืมม...เอาเข้าจริงๆ ผมว่า “คนอ่อนแอ” ต่างหาก ที่อาจจะมี “ความแข็งแกร่ง” อยู่ในตัวมากเป็นพิเศษ
ก็เพราะรู้ว่า เมื่อใดที่ปล่อยให้ความอ่อนแอมีอำนาจเหนือจิตใจ...เมื่อนั้น เราอาจต้องสูญเสียอะไรหลายๆ อย่างไป
เมื่อใดที่รู้ว่า เรามีสิ่งที่หวงแหนที่ต้องการจะรักษา รวมไปถึงมีใครที่เราต้องการจะปกป้อง...
เมื่อนั้น คนอ่อนแออย่างเรา ก็อาจจะก้าวข้ามความอ่อนแอในใจไปได้...อย่างไม่น่าเชื่อ
...
ไม่ใช่แค่สภาวะทางใจเท่านั้น...เพราะแม้กระทั่งร่างกายอ่อนแอ...ถ้าไม่ใช่เกิดจากโรคทางพันธุกรรมแล้วล่ะก็
ผมว่า...คนเราก็เอาชนะได้ทั้งหมดนั่นล่ะ
ดังนั้น การเป็นคนอ่อนแอ...ไม่ว่าจะร่างกายหรือจิตใจก็ตาม
จึงอาจเป็นแค่สภาวะชั่วคราวเท่านั้นเอง
ก็หมายความว่า เมื่อใดที่เราควบคุมความอ่อนแอไว้ได้ในระดับที่เหมาะสม...เราก็จะไม่ใช่คนอ่อนแออีกต่อไป
...
กายอ่อนแอ...เราก็ต้องหมั่นออกกำลังหรือเข้า gym เพื่อสร้างเสริมกล้ามเนื้อ
ถ้าใจอ่อนแอ...ก็ทำไมเราไม่หมั่นหาวิธีหรือสถานที่ เพื่อสร้างเสริมความแข็งแกร่งให้กับจิตใจบ้าง?
การที่กายอ่อนแอ...ก็เพราะเราปล่อยปละ
ส่วนการที่ใจอ่อนแอ...ก็คงจะเป็นที่เราเองนั่นล่ะ ที่ละเลย
ดังนั้น...จงจำใส่ใจให้จงดีครับ ว่าคนเรา...
อาจอ่อนแอได้บ้างเป็นบางคราว
อาจปวดร้าวอ่อนไหวบ้างบางหน
อาจสะอื้นร่ำไห้เพราะเกินทน
อาจสับสนปนเหงาเศร้าระอา
จงยอมรับว่าเรายังอ่อนแอ
มีพ่ายแพ้มีพลาดพลั้งมีกังขา
ขอเพียงลุกขึ้นทุกครั้งที่ล้มมา
ขอเพียงอย่าให้บางคราวเป็นถาวร
อีกฟากที่อยู่ตรงข้ามกับความอ่อนแอนั้น...น่าอยู่มากๆ ครับ
...หลายๆ คนที่ข้ามฟากมาแล้ว...ก็ไม่เคยคิดกลับไปอยู่ฟากเดิมอีกเลย...
#NoteToSelf:
- ถ้าเราจะกลับไปเยี่ยมความอ่อนแอบ้าง เพียงช่วงสั้นๆ...ก็คงไม่เป็นไรครับ
- แต่ถ้าจะกลับไปเยี่ยมบ่อยๆ หรือไปนานเกิน...ก็ต้องคิดถึงสิ่งที่เราหวงแหน หรือคนที่เราอยากปกป้อง ให้มากๆ
- อ่อนแอได้...แต่อย่าแพ้พ่าย / ร้องไห้ได้...แต่อย่าฟูมฟาย
Comments
Post a Comment