Post#5-333:
ค่ำวานนี้ ลูกสาวผมชวนไปดูภาพยนตร์เรื่อง Christopher Robin รอบ Preview
หลายๆ คน อาจจะไม่รู้จัก Christopher Robin...แต่ถ้าบอกว่าเป็นตัวเด็กผู้ชายใน Winnie-the-Pooh ก็น่าจะร้อง “อ๋อ”
เอาตรงๆ ตอนลูกสาวชวนไปดู ผมไม่ได้คาดหวังอะไรกับเรื่องนี้เลย...ตั้งใจจะเข้าไปหลับเสียด้วยซ้ำ
แต่เมื่อดูไปสักพัก...
ภาพยนตร์ที่ผมปรามาสไว้ตั้งแต่ต้นว่า ไม่น่าจะมีสาระอะไรนั้น...กลับมีอะไรซ่อนอยู่มากมายจนเกินเชื่อ
...
ด้วยมารยาท...ผมจึงไม่อาจจะเปิดเผยเนื้อหาโดยละเอียดของภาพยนตร์ (หรือฝรั่งเรียก “spoiled”) ได้
แต่คนที่บ้างานหรือเอาแต่ทำงานหนัก...จนบ่อยครั้งลืมมองรอบตัว...ต้องไปชม!
สำหรับผม...นี่เป็นภาพยนตร์ที่กระตุกให้เกิดการทบทวนชีวิตตัวเองอย่างหนักหน่วงที่สุดในรอบทศวรรษ
...
ผมมั่นใจว่า หลายๆ คนจะต้องเห็นเงาของ Christopher Robin ทับซ้อนกับชีวิตของเราเอง
มันอาจจะฟังดู ‘เว่อร์ สำหรับบางคน...
แต่ภาพยนตร์จบลง...พร้อมกับการปาดน้ำตาของผม
...พร้อมๆ กับทำให้เราตระหนักได้ในระดับจิตวิญญาณว่า Work-Life Balance เป็นเรื่องที่ไม่อาจละเลย...
#NoteToSelf:
- สิ่งใดสำคัญที่สุดในชีวิต...ท้ายที่สุดแล้ว บางคนอาจจะได้คำตอบจากภาพยนตร์เรื่องนี้
- ความสุขในชีวิต...อาจไม่ใช่การค้นหา แต่เป็นการหยุดค้นหา ต่างหาก
- ดูจบแล้ว เราอาจจะรัก Winnie-the-Pooh...มากกว่าที่เคยรักมาทั้งชีวิต #หลงรักหมีพูห์
Comments
Post a Comment