Post#5-347:
เที่ยงที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนรุ่นพี่ที่รักมากอีกท่านหนึ่ง
ตอนหนึ่งของการสนทนา เราคุยกันถึงเรื่องสภาพเศรษฐกิจทั่วๆ ไป รวมไปถึงการค้าการขายโดยรวม
ช่วงหลังๆ มานี้ ผู้ที่อยู่ในแวดวงการค้าปลีก...โดยเฉพาะนำเข้าสินค้ามาจากจีน ต่างก็ได้รับผลกระทบกันไปทั่ว
สาเหตุหลักๆ ก็มาจากความก้าวหน้าของเทคโนโลยีต่างๆ ที่ทำให้การเข้าถึงแหล่งข้อมูลด้านสินค้าและราคา...เป็นไปได้ง่ายเพียงแค่ขยับนิ้ว
...
เมื่อการนำเข้าสินค้าจากจีน กลายเป็นเรื่องง่าย...การแข่งขันด้านราคา จึงกลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสามัญธรรมดา
และนั่นก็กลายเป็นช่วงของการเปลี่ยนผ่านสำคัญ...
ซึ่งส่งผลให้ธุรกิจการนำเข้าสินค้าจากจีน ได้เปลี่ยนสีของ “น่านน้ำ”...จาก “คราม” เป็น “แดง” ไปแล้ว อย่างสมบูรณ์
...
เอาจริงๆ แทบจะทุกธุรกิจ...ต่างก็กำลังมุ่งออกจากน่านน้ำสีคราม (Blue Ocean) ไปสู่น่านน้ำสีแดง (Red Ocean) ทั้งสิ้นล่ะครับ
เมื่อเราเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ...ไม่ช้าไม่นาน ก็จะมีคนทำตาม และหากลยุทธ์มาต่อสู้
ยิ่งมีคนเข้าร่วมในการรณยุทธ์มากขึ้นและมากขึ้น...น่านน้ำก็จะถูกย้อมด้วยสีแดงของเลือดจากการรณยุทธ์นั้น จนลบล้างความสดใหม่ของน่านน้ำสีครามไปจนสิ้น
ถ้าเราไม่อยากตกอยู่ในการรณยุทธ์แบบนี้ต่อไป...เราก็ต้องหมั่นออกเสาะแสวงหาน่านน้ำสีคราม ต่อไปเรื่อยๆ
...
นี่เอง ที่ผมย้ำนักย้ำหนาว่า...เรามิอาจนอนใจกับ “น่านน้ำสีคราม” ที่เราอยู่ ได้เนิ่นนานจนเกินงาม
เรามิอาจรอให้ “สีคราม” กลายเป็น “สีแดง”...แล้วจึงค่อยคิดขยับขยาย
เพราะถึงวันนั้น...เราอาจจะมองไม่ออกว่า สีแห่งน่านน้ำที่เราคุ้นเคยน่ะ มันได้เปลี่ยนสีไปแล้ว
...ดังนั้น จงอย่าหยุดหา “น่านน้ำสีคราม” แห่งใหม่ ในขณะที่เรายังวนอยู่กับ “น่านน้ำเดิมที่เราคุ้นเคย” นะครับ...
#NoteToSelf:
- แต่ละวันที่ล่องเรืออยู่ในน่านน้ำที่เราคุ้นเคย...ได้สังเกตมั๊ย ว่ามันเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยอย่างไรบ้าง?
- เรากำลังหยุดนิ่ง...ในขณะที่รอบข้างกำลังเปลี่ยนแปลงรึเปล่า?
- ถ้ายังอยากอยู่ในน่านน้ำเดิมอย่างแข็งแรง...ต้องมั่นใจว่า ในแต่ละวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง เราต้องรบเก่งขึ้นกว่าวันนี้
Comments
Post a Comment