Post#2-187: ทุ่มเทแบบมืออาชีพ vs ทุ่มเทแบบเจ้าของ

Post#2-187:

หลายวันก่อนได้มีโอกาสคุยกับเจ้าของกิจการระดับพันล้านแห่งหนึ่ง เลยได้ข้อคิดที่น่าสนใจจากเจ้าของ ในด้านการรับผู้บริหารเข้าทำงาน มาแชร์ให้ฟังครับ

เจ้าของท่านนั้น (สมมติว่าชื่อพี่ A ก็แล้วกันนะครับ) เล่าว่า การจะรับผู้บริหารระดับสูงเข้ามาในองค์กรนั้น เค้าจะให้ความสำคัญกับเรื่อง "หัวใจของความเป็นเจ้าของ" มากกว่าเรื่องขีดความสามารถในการทำงาน

คนที่ทำงานไต่ระดับมาถึงตำแหน่งสูงๆ นั้น แม้จะไม่ได้เก่งแบบรอบด้าน แต่ต่างคนต่างก็มีความเก่งอยู่ในตัวไม่ด้านใดก็ด้านหนึ่งอย่างแน่นอน...ก็แปลว่า ไต่เต้ากะนมาถึงระดับนี้แล้ว เรื่องความสามารถในงานก็คงเฉือนกันไม่เยอะ แต่ความทุ่มเททำงานเสมือนเป็นเจ้าของต่างหาก ที่ทำให้ผู้บริหารแต่ละคนต่างกันเยอะมาก

พี่ A เพิ่มเติมว่า ทุกครั้งที่จะรับตำแหน่งสูงๆ เข้ามา ก็จะต้องพิจารณาเรื่อง "ทัศนคติแห่งความเป็นเจ้าของ" เป็นหลักใหญ่เลย, รองๆ ลงมาก็จะเป็นเรื่องวิธีคิด แล้วก็เรื่องความเข้ากันได้กับองค์กร

แปลว่า เจ้าของกิจการระดับพันล้าน มักประเมินผู้บริหารระดับสูงที่ Entrepreneurial Attitude, Logical Thinking และ Corporate Chemistry มากกว่าเรื่องของ Working Competency

อ้อ! แต่ก็ไม่ใช่ว่านี่เป็นหลักตายตัวนะครับ พี่ A เพียงแต่แชร์มุมมองที่ในกลุ่มเพื่อนๆ ของแกเห็นตรงกันให้ฟังก็เท่านั้นเอง

หลังจากฟังมุมมองของพี่ A แล้ว ผมก็ประมวลผลได้ว่า ผู้บริหารระดับสูงที่ทำงานเก่งนั้น หาไม่ยาก แต่ผู้บริหารระดับสูงที่ทำงานทุ่มเทเหมือนเจ้าของนั้น หายากกว่า

พี่ A ยกตัวอย่างเปรียบเทียบว่า สมมติว่าได้มอบหมายให้ผู้บริหารท่านหนึ่งไปทำการเจรจาต่อรองกับคู่ค้า ถ้าเค้ากลับมารายงานว่า ที่ต่อรองมานั้นทำดีที่สุดแล้ว แปลว่า เค้าคือผู้บริหารมืออาชีพ แต่ถ้ากลับมารายงานว่า ได้เงื่อนไขมาแบบนี้ กำลังคิดหาวิธีที่จะต่อรองให้ดีขึ้นกว่านี้ แปลว่า เค้าคือผู้บริหารแบบเจ้าของ

สรุปง่ายๆ ก็คือ ผู้บริหารที่มีหัวใจแบบเจ้าของจะพยายามขวนขวายหาวิธีที่ดีกว่าดีที่สุดเสมอ...

วันหนึ่งหากต้องก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น เก่งงานอย่างเดียวไม่พอ แต่ต้องเด่นด้านความทุ่มเทเสมือนเป็นเจ้าของด้วยครับ...