Skip to main content

Post#2-190: ดงต่างชาติ

Post#2-190:
ค่ำนี้ ผมมีนัดประชุมดึกแถวๆ ธนิยะ

จะว่าไปแล้ว ในกรุงเทพฯ นี้ คงมีไม่เยอะแหล่งนัก ที่คนไทยเดินหลงเข้าไปแล้ว รู้สึกไม่มั่นใจ รู้สึกเหมือนเป็นชนกลุ่มน้อย และรู้สึกเหมือนเป็นเสี้ยนหนามของการค้าขายของเหล่าพ่อค้าแม่ขาย

ธนิยะก็เป็นหนึ่งในแหล่งที่ว่า...

หลายปีก่อน ผมเคยพาเพื่อนต่างชาติไปเดิน พอพ่อค้าบอกราคา ผมก็ดันเผลอตัวหลุดปากไปว่า "Wow, that's too expensive!" เล่นเอาพ่อค้าค้อนตาคว่ำตาหงาย ดีว่าไปกันกลุ่มใหญ่ ไม่งั้นอาจโดนรวมมิตรได้

แต่นั้นมา เวลาใครจะพาเพื่อนต่างชาติไปเดินแหล่งแบบนี้ ผมจะเตือนให้ตั้ง code ลับระหว่างกัน เพื่อให้เตือนเพื่อนชาวต่างชาติได้โดยที่คนไทยไม่ต้องเสี่ยง ^^

...

เรื่องนี้ถือเป็นวาระแห่งชาติของชาวต่างชาติในบ้านเรา ค่าที่พวกเค้ารู้สึกว่า โดนเอาเปรียบทุกครั้งที่มาเดินจับจ่ายซื้อของ...ซึ่งจ่ายแพงกว่า พวกเค้าเข้าใจได้ เพราะราคาสำหรับนักท่องเที่ยว มันก็เป็นแบบนี้ทั่วโลก

...แต่ถ้าจ่ายแพงกว่าแล้ว ยังต้องถูกหลอกด้วยนี่ พวกเค้ารับไม่ได้เอาซะจริงๆ

สมมติว่าขายเสื้อ วิธีการขายของก็คือให้ดูตัวโชว์ ซึ่งเป็นเนื้อผ้าแบบหนึ่ง เกรดดีเลยล่ะ แต่ตอนหยิบของใน stock ใส่ถุงให้นี่ เป็นอีกเกรดนึง

ถ้าเป็นนักท่องเที่ยว ก็ถือว่าซวยไปครับ กลับไปถึงประเทศ ก็ได้แต่ด่าว่าคนไทยขี้โกง ส่วนลูกค้าที่รู้ทัน มักจะแกะดูเดี๋ยวนั้น พอต่อว่า เค้าก็จะแก้ตัวว่า  หยิบผิด (ฝรั่งเค้าคงเชื่อเนอะ ว่าหยิบผิด)

ออกตัวก่อน ว่าไม่ได้หมายถึงเป็นการเจาะจงไปที่ธนิยะนะครับ แต่เท่าที่เจอมาและฟังเพื่อนต่างชาติบ่นให้ฟังน่ะ เป็นแบบที่เล่ามาเลย

ส่วนตัวผมเอง...ไปเจอกลวิธีอันไม่น่ารื่นรมย์แบบเดียวกันนี้ ที่อิตาลีครับ...ไม่รู้ใครไปดูงานใครมา ถึงเหมือนกันซะอย่างกับเป็น know-how และมันก็ทำให้ผมยังจำฝังใจมาจนทุกวันนี้

เรียกว่า ผมไม่เคยลืมขุดเรื่องนี้มาเล่าให้ใครก็ตามฟัง ถ้ารู้ว่าเค้ากำลังจะไปช้อปปิ้งที่อิตาลี...

ขอเถอะครับ...ขายของให้นักท่องเที่ยวในราคา premium แล้ว ก็ส่งมอบของคุณภาพ premium ให้เค้าเถอะครับ จะได้เป็นความทรงจำดีๆ ให้กับนักท่องเที่ยวบ้าง

ไม่ใช่จำได้แต่เรื่องที่เลวร้ายเกี่ยวกับบ้านเรา...เศร้าอ่ะ

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...