Post#2-354:
บ่อยครั้งที่ชีวิตเรามักเจอผู้คนรอบข้างบั่นทอนกำลังใจ...บ้างอาจโดยความตั้งใจ และบ่อยครั้งโดยที่พวกเค้าอาจไม่รู้ตัว
ตราบเท่าที่เรายังอยู่ในวัฏสงสาร เราก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการกระทบจากผู้อื่นได้
หากแต่เราสามารถเลือกที่จะ "ถือสา" หรือ "หาความ" จากการกระทบนั้น หรือไม่...นั่นเป็นสิทธิ์ของเรา
...
ความจริงการไม่ปล่อยอารมณ์ของเราให้ตื่นเพริดไปกับสิ่งกระทบใดๆ นั้น เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับปุถุชนทั่วไป
ดังนั้น เมื่อเรารู้เท่าทันอารมณ์ของเราว่า เรื่องอะไรก็ตามที่รับรู้หรือรับฟังมาแล้วจะทำให้ใจไม่เป็นสุข เราก็สามารถเลือกที่จะเชิญความไม่สบายใจนั้นออกไปจากหทัยประเทศของเราได้ (อิอิ คำแอบ "ลิเก")
ผู้ที่จะทำหน้าที่เชิญความไม่สบายใจนั้นออกไปได้ดีที่สุดนั้น ไม่ใช่ใคร หากแต่เป็น "สติ" ของเรา นั่นเอง
...
เกี่ยวกับเรื่องนี้ เอกบุรุษของโลกท่านหนึ่ง ก็เคยมอบวาทะเตือนใจชาวโลกไว้ว่า
"I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet."
แปลว่า "ข้าพเจ้าจะไม่มีวันยอมให้มีใครมาเดินย่ำหทัยประเทศของข้าพเจ้า ด้วยเท้าที่สกปรก"
...
คนที่มีเท้าที่สกปรก ก็เปรียบเสมือน ความเดือดเนื้อร้อนใจทั้งหลาย
หากเราปล่อยให้คนพวกนี้เข้ามาเดินย่ำในห้องของเรา ก็ย่อมทำให้รอยเท้านั้นเปรอะเปื้อนไปทั่ว เสมือนใจของเราที่แปดเปื้อนไปด้วยความไม่สบายใจเหล่านั้น
...เอกบุรุษท่านนั้น ชื่อ Gandhi (มหาตมะคานธี) ครับ
Comments
Post a Comment