Post#3-125:
ระหว่างรอพระสวดเมื่อค่ำวาน ผมคุยกับน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน...เธอพึ่งได้เป็นนิสิตจุฬาฯ ป้ายแดงเมื่อเร็วๆ นี้
ผมถามเธอว่า เลือกเรียนคณะนี้เพราะอะไร แล้วจบไปจะทำอะไร?
เธอยิ้มเจื่อนๆ แล้วตอบผมว่า "ยังไม่ได้คิดเลยค่ะ"
...
ผมอยากจะบอกว่า คำตอบแบบนี้ กำลังจะกลายเป็นปัญหาของชาติแน่ๆ ในอนาคต
ไม่เฉพาะญาติผู้น้องของผมเท่านั้น ที่ประสบปัญหาขาดเป้าหมายของชีวิต...เมื่อครั้งไปบรรยายให้นักศึกษาปี 4 ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งฟัง ก็มีปัญหาคล้ายๆ กัน (Post#2-15 และ Post#2-16)
นั่นขนาดจะเรียนจบแล้ว ยังไม่รู้ทางไป...นับประสาอะไรกับเด็กปี 1?
...
ฉะนั้น ผมจึงกระตุ้นให้ญาติผู้น้องของผมได้คิดต่อ ว่าการรู้ตัวตั้งแต่เนิ่นๆ นั้น จะทำให้เราตั้งเป้าหมายชีวิตได้อย่างเหมาะสม
ถ้าไม่รู้ว่าที่เรียนอยู่นี้ จบไปจะทำอาชีพอะไร ก็เหมือนกับว่า ไม่รู้ว่าขับรถออกจากบ้าน แล้วจะไปไหน?
ถ้าอนาคตของชาติหลายๆ คนไม่มีเป้าหมายในชีวิต คิดดูว่า ประเทศไทยจะเป็นยังไงต่อไปในอนาคตข้างหน้า?
แม้มันจะยากไปบ้าง สำหรับเด็กปี 1 แต่ญาติผู้น้องของผมก็เริ่มได้คิดบ้างแล้ว...และมันไม่สำคัญว่า เราจะตั้งเป้าหมายอยากจะทำอาชีพอะไร แต่มันสำคัญที่ว่า เรามีเป้าหมายในอาชีพแล้วหรือยัง ต่างหาก
...
ถึงตรงนี้ ก็ขออนุญาตเตือนหลานๆ (เรียกน้อง คงไม่ได้แล้ว) ว่า เริ่มคิดได้เร็วกว่าคนอื่น...ย่อมได้เปรียบในการแข่งขันในอนาคต
และอย่าลืมว่า แข่งเรียนกับคนอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยน่ะ มันแค่แข่งกับคนรุ่นเดียวกัน
...แต่โลกของการทำงานน่ะ มันแข่งกับคนทุกรุ่นนะครับ
ระหว่างรอพระสวดเมื่อค่ำวาน ผมคุยกับน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน...เธอพึ่งได้เป็นนิสิตจุฬาฯ ป้ายแดงเมื่อเร็วๆ นี้
ผมถามเธอว่า เลือกเรียนคณะนี้เพราะอะไร แล้วจบไปจะทำอะไร?
เธอยิ้มเจื่อนๆ แล้วตอบผมว่า "ยังไม่ได้คิดเลยค่ะ"
...
ผมอยากจะบอกว่า คำตอบแบบนี้ กำลังจะกลายเป็นปัญหาของชาติแน่ๆ ในอนาคต
ไม่เฉพาะญาติผู้น้องของผมเท่านั้น ที่ประสบปัญหาขาดเป้าหมายของชีวิต...เมื่อครั้งไปบรรยายให้นักศึกษาปี 4 ของมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งฟัง ก็มีปัญหาคล้ายๆ กัน (Post#2-15 และ Post#2-16)
นั่นขนาดจะเรียนจบแล้ว ยังไม่รู้ทางไป...นับประสาอะไรกับเด็กปี 1?
...
ฉะนั้น ผมจึงกระตุ้นให้ญาติผู้น้องของผมได้คิดต่อ ว่าการรู้ตัวตั้งแต่เนิ่นๆ นั้น จะทำให้เราตั้งเป้าหมายชีวิตได้อย่างเหมาะสม
ถ้าไม่รู้ว่าที่เรียนอยู่นี้ จบไปจะทำอาชีพอะไร ก็เหมือนกับว่า ไม่รู้ว่าขับรถออกจากบ้าน แล้วจะไปไหน?
ถ้าอนาคตของชาติหลายๆ คนไม่มีเป้าหมายในชีวิต คิดดูว่า ประเทศไทยจะเป็นยังไงต่อไปในอนาคตข้างหน้า?
แม้มันจะยากไปบ้าง สำหรับเด็กปี 1 แต่ญาติผู้น้องของผมก็เริ่มได้คิดบ้างแล้ว...และมันไม่สำคัญว่า เราจะตั้งเป้าหมายอยากจะทำอาชีพอะไร แต่มันสำคัญที่ว่า เรามีเป้าหมายในอาชีพแล้วหรือยัง ต่างหาก
...
ถึงตรงนี้ ก็ขออนุญาตเตือนหลานๆ (เรียกน้อง คงไม่ได้แล้ว) ว่า เริ่มคิดได้เร็วกว่าคนอื่น...ย่อมได้เปรียบในการแข่งขันในอนาคต
และอย่าลืมว่า แข่งเรียนกับคนอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยน่ะ มันแค่แข่งกับคนรุ่นเดียวกัน
...แต่โลกของการทำงานน่ะ มันแข่งกับคนทุกรุ่นนะครับ
Comments
Post a Comment