Post#3-134:
บ่ายแก่ๆ วันนี้ ผมนัดเจอกับเพื่อนรุ่นพี่ท่านหนึ่ง เพื่อขอคำปรึกษาและขอแนะนำเกี่ยวกับธุรกิจใหม่ ด้วยเกรงว่าอาจจะมีบางแง่บางมุมที่ผมอาจจะมองข้ามไป
ประสบการณ์สอนผมว่า บ่อยครั้งที่การคิดเองเออเอง มักจะลงท้ายด้วยความผิดพลาด...ดังนั้น ผมจึงมองหามุมแย้งอื่นๆ จากคนที่ผมเชื่อถือ
และคนๆ นั้น ก็ควรจะเป็นผู้ไม่ได้อยู่ในธุรกิจประเภทเดียวกับที่เรานำเรื่องไปปรึกษาด้วย ทั้งนี้เพราะผมต้องการความเห็นในเชิงตรรกะ
...เป็นการเช็คง่ายๆ ว่า วิธีคิดของเรามีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน
...
ผมพบว่า บางคำถามที่ถามจากคนที่ไม่รู้เรื่องเชิงลึกในธุรกิจนั้นๆ อาจกลับมาเป็นประโยชน์กับเราได้อย่างมาก...เพราะคนถามนั้น ถามตามมุมมองที่มุ่งตรรกะมากกว่าอย่างอื่น
แปลว่า ถ้าตรรกะหรือวิธีคิดของเราวางรากฐานอยู่บนเหตุและผลที่ดีพอ เชื่อเถอะครับว่า ไม่ว่าจะไปถามใครก็ตาม (ที่ทำธุรกิจเป็นนะครับ ไม่ใช่ไปถามพนักงานระดับปฏิบัติการ หรือไปถามเด็กจบใหม่) เราจะต้องสามารถตอบคำถามได้หมดหรือเกือบหมด
เช่นตอบได้ว่า ทำแบบนี้เพราะอะไร, ที่มาของตัวเลขนี้มาจากไหน, ใครเป็นคู่แข่ง, ฯลฯ
แต่ไม่ใช่ว่า ตอบได้แบบมั่วๆ หรือเอาสีข้างเข้าถู เพราะว่าอีกฝ่ายไม่รู้ข้อมูลธุรกิจนะครับ...ถ้าทำแบบนั้น ก็แปลว่า การหยั่งเชิงครั้งนี้ ล้มเหลว
...
บางคนแอบกังวลว่า "แล้วถ้าตอบไม่ได้ล่ะ?"
ก็แปลว่า ยังทำการบ้านไม่ดีพอไงล่ะครับ...กลับไปทำการบ้านใหม่ จนกว่าจะตอบได้ทุกแง่มุม
ถ้ากลัวตอบผิดหรือตอบไม่ได้...ทำไมถึงคิดไม่ได้ว่า เริ่มต้นทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าผิดหรือถูกน่ะ น่ากลัวกว่าตั้งหลายเท่า?
#เจ็บแล้วต้องจำ
บ่ายแก่ๆ วันนี้ ผมนัดเจอกับเพื่อนรุ่นพี่ท่านหนึ่ง เพื่อขอคำปรึกษาและขอแนะนำเกี่ยวกับธุรกิจใหม่ ด้วยเกรงว่าอาจจะมีบางแง่บางมุมที่ผมอาจจะมองข้ามไป
ประสบการณ์สอนผมว่า บ่อยครั้งที่การคิดเองเออเอง มักจะลงท้ายด้วยความผิดพลาด...ดังนั้น ผมจึงมองหามุมแย้งอื่นๆ จากคนที่ผมเชื่อถือ
และคนๆ นั้น ก็ควรจะเป็นผู้ไม่ได้อยู่ในธุรกิจประเภทเดียวกับที่เรานำเรื่องไปปรึกษาด้วย ทั้งนี้เพราะผมต้องการความเห็นในเชิงตรรกะ
...เป็นการเช็คง่ายๆ ว่า วิธีคิดของเรามีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน
...
ผมพบว่า บางคำถามที่ถามจากคนที่ไม่รู้เรื่องเชิงลึกในธุรกิจนั้นๆ อาจกลับมาเป็นประโยชน์กับเราได้อย่างมาก...เพราะคนถามนั้น ถามตามมุมมองที่มุ่งตรรกะมากกว่าอย่างอื่น
แปลว่า ถ้าตรรกะหรือวิธีคิดของเราวางรากฐานอยู่บนเหตุและผลที่ดีพอ เชื่อเถอะครับว่า ไม่ว่าจะไปถามใครก็ตาม (ที่ทำธุรกิจเป็นนะครับ ไม่ใช่ไปถามพนักงานระดับปฏิบัติการ หรือไปถามเด็กจบใหม่) เราจะต้องสามารถตอบคำถามได้หมดหรือเกือบหมด
เช่นตอบได้ว่า ทำแบบนี้เพราะอะไร, ที่มาของตัวเลขนี้มาจากไหน, ใครเป็นคู่แข่ง, ฯลฯ
แต่ไม่ใช่ว่า ตอบได้แบบมั่วๆ หรือเอาสีข้างเข้าถู เพราะว่าอีกฝ่ายไม่รู้ข้อมูลธุรกิจนะครับ...ถ้าทำแบบนั้น ก็แปลว่า การหยั่งเชิงครั้งนี้ ล้มเหลว
...
บางคนแอบกังวลว่า "แล้วถ้าตอบไม่ได้ล่ะ?"
ก็แปลว่า ยังทำการบ้านไม่ดีพอไงล่ะครับ...กลับไปทำการบ้านใหม่ จนกว่าจะตอบได้ทุกแง่มุม
ถ้ากลัวตอบผิดหรือตอบไม่ได้...ทำไมถึงคิดไม่ได้ว่า เริ่มต้นทั้งๆ ที่ไม่รู้ว่าผิดหรือถูกน่ะ น่ากลัวกว่าตั้งหลายเท่า?
#เจ็บแล้วต้องจำ
Comments
Post a Comment