Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2017

Post#4-297: ความจริงที่เป็น

Post#4-297: หลายคนคงเคยมี moment คล้ายๆ ผม ... ที่พอฝนตกพรำๆ แล้วก็ทำให้เกิดอารมณ์เนือยๆ เหงาๆ ไม่รู้ว่า นี่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ หรือเป็นเพราะภาพชินตาที่เราจำมาจากภาพยนตร์กันหนอ ... ที่ทำให้เราโยงเอาสายฝนกับความเหงาเข้าไว้ด้วยกันอย่างแน่นเหนียว บางทีผมก็แยกไม่ออกเอาจริงๆ ... ว่าอารมณ์ไหนเป็นธรรมชาติแท้จริง และอารมณ์ไหนเป็นมายาแห่งจิต เฉกเช่นที่บางครั้ง เราก็จำได้อย่างเลือนรางเต็มที ว่าภาพในความทรงจำของเรานั้น ... เป็นความทรงจำที่มาจากเหตุการณ์จริง หรือเป็นแค่ความทรงจำจากความฝัน กันแน่ ? ... นี่เอง ที่อริยบุคคลทั้งหลาย ได้สั่งสอนหรือแนะแนวปุถุชนอย่างเราๆ ให้พึงมี " สติ " ทบทวนเรื่องราวต่างๆ อย่างพินิจพิเคราะห์ ก็เพราะขนาดตัวเรายังอาจหลงไปกับ " มายา " ที่เราสร้างขึ้นได้เลย ... ประสาอะไรกับประดา " มายา " อื่นๆ ที่มีอยู่มากมายบนผืนโลก ดังนั้น ก่อนจะตัดสินความหรือตัดสินใจใดๆ ... จึงต้องเตือนตัวเองให้ " ทบทวน " ให้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับเรื่องที่จะกระทบกับชีวิตข้างหน้า ... บางครั้ง เร...

Post#4-296: จิตวิญญาณแห่งองค์กร

Post#4-296: เมื่อเช้าผมได้รับเชิญไปร่วมพิธีเปิดงาน " สหกรุ๊ปแฟร์ " ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ปีนี้ จัดตั้งแต่วันนี้ 29/06 ไปจนถึงวันอาทิตย์ที่ 02/07 เริ่ม 10 โมงเช้า ยาวไปจนถึง 2 ทุ่ม ทุกวัน ก็นับเป็นโอกาสดีของผมจริงๆ ครับ เพราะได้เจอกับผู้หลักผู้ใหญ่มากหน้าหลายตา ... ซึ่งหลายๆ ท่าน ผมไม่ได้เจอนานมาก และก็ได้ประจักษ์กับตาตัวเอง ว่า " กลุ่มสหพัฒน์ฯ " นั้น มีความยิ่งใหญ่และครบเครื่องเพียงใด ... ที่จริงแล้ว องค์กรที่ทำธุรกิจหลากหลายเหมือนกับกลุ่มสหพัฒน์ฯ ในประเทศไทยนั้น ก็มีอยู่ไม่น้อย แต่ที่กลุ่มสหพัฒน์ฯ แตกต่าง และทำให้ผมทึ่งมากๆ ก็คือ ผู้บริหารและพนักงานจำนวนไม่น้อยเลย ที่มีอายุงานยาวนานเอามากๆ เรียกว่า อายุงานระดับสิบปีหรือยี่สิบปีขึ้นไปนี่ ... ถือเป็นเรื่องสามัญเหลือเกินของพวกเค้า ... จากที่ผมมีโอกาสได้รู้จักและสืบค้นข้อมูลดู ... กลุ่มสหพัฒน์ฯ ไม่ใช่องค์กรที่ให้ค่าตอบแทนสูงสุด และหากถ้า " เรื่องเงิน " ไม่ใช่ปัจจัยหลัก ที่จะทำให้คนเลือกจะอยู่กับองค์กร...

Post#4-295: อ่านความคิดและอ่านใจ

Post#4-295: ช่วงบ่ายที่ผ่านมา ผมมีโอกาสไปนำเสนอแผนธุรกิจให้กับ Landlord รายหนึ่ง ... เพื่อขอโอกาสในการไปเช่าพื้นที่เปิดร้าน เอาจริงๆ ถ้าเป็นไปได้ ผมมักจะไม่ค่อยยอมพลาดโอกาสแบบนี้ ... เพราะต้องการจะได้รับฟัง feedback จาก Landlord โดยตรง ... ว่าแนวทางธุรกิจของผม พอจะ " ใช้ได้ " หรือไม่ ถ้าได้รับการตอบรับ ... ผมก็จะดีใจ ที่พาลูกน้องมาไม่ผิดทาง แต่ถ้าถูกปฏิเสธ ... ผมจะได้รู้เพิ่มว่า จะต้องแก้ไขและปรับปรุงในส่วนใดบ้าง ... แต่ก็ใช่ว่า แผนธุรกิจที่ Landlord รายหนึ่งชอบ จะแปลว่า Landlord รายอื่นๆ จะต้องชอบไปด้วยนะครับ บางครั้ง แผนธุรกิจเดียวกัน ... รายหนึ่งบอกว่า ชอบมาก แต่กับอีกรายหนึ่ง บอกว่า " ไม่เข้าท่า " ก็มีมาแล้ว ดังนั้น ก่อนจะการนำเสนอแผนธุรกิจทุกๆ ครั้ง เราจึงต้องทำการบ้านและประเมินอีกฝ่ายพอสมควร ว่าเราควรจะชูประเด็นอะไรในการนำเสนอ หรือพูดง่ายๆ ว่า ต้องประเมินให้ได้ว่า อีกฝ่ายอยากได้ยิน " อะไร " จากเรา นั่นเอง ... การสืบค้นความต้องการของอีกฝ่าย จึงถือเป็นหลักพื้นฐานของการเจรจาต่อรองท...

Post#4-294: มือใหม่หัดปีน

Post#4-294: ใครที่เป็นเจ้าของกิจการหรือลงทุนในหุ้น คงจะคุ้นเคยดีกับคำว่า " การกระจายความเสี่ยง " แต่ในความเป็นจริงแล้ว  " การพูด " นั้นง่ายกว่า " การทำ " มากเหลือเกิน ก็เพราะเมื่อจะต้องกระจายความเสี่ยง นั่นย่อมหมายความว่า เราต้องทำธุรกิจที่แตกต่างกัน หรือถือหุ้นที่มีพื้นฐานแตกต่างกัน ... เพื่อไม่ให้ปัจจัยเสี่ยงนั้นเหมือนกัน นั่นเอง ... เมื่อต้องดูแลธุรกิจที่แตกต่างกัน หรือลงทุนในหุ้นที่แตกต่างกัน จึงย่อมหมายถึงการต้องลงทุนลงแรงมากกว่าเดิมเป็นเท่าทวี มันจึงเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย ... สำหรับเจ้าของกิจการมือใหม่หรือนักลงทุนที่ยังไม่เจนเวที ที่ต้องหมุนซ้ายหมุนขวา หรือต้องแบ่งสมองแบ่งพลังงาน สลับไปสลับมาอยู่บ่อยๆ ไม่ใช่ผมจะฟันธงว่า ทุกคนเป็นแบบนี้นะครับ ... บางคนอาจจะเก่งกล้าสามารถที่จะทำหลายๆ กิจการได้พร้อมๆ กัน ก็มีให้เห็นเช่นกัน เพียงแต่อยากสะกิดเตือน " มือใหม่ " ทั้งหลาย ที่กำลังอยู่ในช่วงค้นหาตัวเอง หรือกำลังไฟแรง เท่านั้นเอง ... เมื่อมีประสบการณ์ในระดับหนึ่ง เราจะค้นพบว่า เรา " ถ...

Post#4-293: หลงทิศเพราะอะไรหนอ?

Post#4-293: เช้าวันนี้ ผมเรียกประชุมทีมงานหลายฝ่าย เพื่อทำความเข้าใจร่วมกันอีกครั้ง เกี่ยวกับปัญหาเรื่องเดิมๆ ที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เอาจริงๆ การคุยเรื่องเดิมซ้ำๆ เป็นอะไรที่น่าเบื่อและบั่นทอนมากๆ ... แต่ผมก็เข้าใจเป็นอย่างดี ว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ก็เพราะคนเราส่วนใหญ่นั้น มักจะสูญเสีย " เป้าหมาย " ของงานได้ง่ายดายเอามากๆ ... เหมือนเดินอยู่ดีๆ แล้วดันเกิดอาการ " หลงทิศ " กระทันหัน นั่นจึงเป็นเหตุผลสำคัญ ว่าทำไม " ผู้บริหาร " จึงต้องหมั่นสอบทวนและสอบทานความเข้าใจของทีมงานอยู่เสมอ ... มันเกือบจะเป็นไปไม่ได้เอาเสียเลย ที่ขั้นตอนการทำงานต่างๆ ที่เราวางเอาไว้ จะได้รับการปฏิบัติตามอย่างถูกต้อง 100% เพราะการที่ขั้นตอนต่างๆ ต้องมีอัน " เพี้ยน " ไปนั้น ... ก็อาจเกิดขึ้นได้จากสาเหตุมากมายร้อยแปดประการ และหนึ่งในสาเหตุหลักๆ ที่ผมพบ ก็คือ การที่ทีมงานมักจะ " เอาตัวเองง่ายเข้าว่า " ... ในขณะที่ผู้บริหารมองทีมงานแต่ละฝ่ายเป็นกลไกที่เชื่อมโยงกัน ... แต่ทีมงานจะมองเห็น...

Post#4-292: หน้ากากสังคม

Post#4-292: ผมเคยต้องทำงานที่ต้องพบปะและคลุกคลีกับบุคคลที่มีตำแหน่งใหญ่โต ไปจนถึงชนชั้นสูงในสังคม ที่เรามักเรียกกันว่า " ไฮโซฯ " อยู่นานหลายปี ดังนั้น จึงคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับการที่ต้อง " ปั้นหน้า " หรือ " สวมหน้ากาก " เข้าหากัน ต้องสนทนาวิสาสะ ทั้งๆ ที่ในใจไม่ได้ยินดี , ต้องโอภาปราศรัย ทั้งๆ ที่รู้ดี ว่าอีกฝ่ายคิดกับเรายังไง หรือหวังผลประโยชน์อะไรจากเรา ยังไงก็ตาม ก็ใช่ว่าในกลุ่มไฮโซ จะไม่มีคนดีอยู่เลยนะครับ ... ไฮโซที่เป็น " ผู้ดี " ตั้งแต่ชาติตระกูล , กิริยามารยาท , วิธีพูด รวมไปถึงวิธีคิด ก็มีอยู่ไม่น้อย ... มาวิเคราะห์ดู ... นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่ชอบไปออกงานสังคมหรืองานสังสรรค์ที่มีคนใหญ่คนโตมารวมกันอยู่มากๆ ก็เป็นได้ นอกจากผมจะไม่ค่อยชอบปั้นหน้าแล้ว ก็ยังไม่ชมชอบกับการอยู่ในที่ๆ บรรยากาศมีความปั้นปึ่งและห่างเหิน เพราะคนในงานมักจะ " วางท่า " เข้าใส่กัน อีกด้วย ดังนั้น ถ้าหลบได้ผมก็จะหลบ ถ้าเลี่ยงได้ผมก็จะเลี่ยง ... เรียกว่า ถ้าไม่จำเป็นถึงขีดสุด จะไม่เจอผมอยู่ในงานแ...