Post#4-292:
ผมเคยต้องทำงานที่ต้องพบปะและคลุกคลีกับบุคคลที่มีตำแหน่งใหญ่โต ไปจนถึงชนชั้นสูงในสังคม ที่เรามักเรียกกันว่า "ไฮโซฯ" อยู่นานหลายปี
ดังนั้น จึงคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับการที่ต้อง "ปั้นหน้า" หรือ "สวมหน้ากาก" เข้าหากัน
ต้องสนทนาวิสาสะ ทั้งๆ ที่ในใจไม่ได้ยินดี, ต้องโอภาปราศรัย ทั้งๆ ที่รู้ดี ว่าอีกฝ่ายคิดกับเรายังไง หรือหวังผลประโยชน์อะไรจากเรา
ยังไงก็ตาม ก็ใช่ว่าในกลุ่มไฮโซ จะไม่มีคนดีอยู่เลยนะครับ...ไฮโซที่เป็น "ผู้ดี" ตั้งแต่ชาติตระกูล, กิริยามารยาท, วิธีพูด รวมไปถึงวิธีคิด ก็มีอยู่ไม่น้อย
...
มาวิเคราะห์ดู...นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมไม่ชอบไปออกงานสังคมหรืองานสังสรรค์ที่มีคนใหญ่คนโตมารวมกันอยู่มากๆ ก็เป็นได้
นอกจากผมจะไม่ค่อยชอบปั้นหน้าแล้ว ก็ยังไม่ชมชอบกับการอยู่ในที่ๆ บรรยากาศมีความปั้นปึ่งและห่างเหิน เพราะคนในงานมักจะ "วางท่า" เข้าใส่กัน อีกด้วย
ดังนั้น ถ้าหลบได้ผมก็จะหลบ ถ้าเลี่ยงได้ผมก็จะเลี่ยง...เรียกว่า ถ้าไม่จำเป็นถึงขีดสุด จะไม่เจอผมอยู่ในงานแน่ๆ
...
ยังไงก็ตาม บางครั้งความจำเป็นก็ทำให้ผมและคนที่คิดคล้ายๆ ผม ไม่อาจหลีกงานลักษณะนี้ได้
ดังนั้น การบอกตัวเองให้ต้องรู้จักการปั้นหน้าหรือวางตัวในสังคม จึงเป็นเรื่องไม่อาจจะเลี่ยงได้
เรื่องชอบหรือไม่ชอบ เป็นเรื่องหนึ่ง...ส่วนเรื่องควรทำหรือไม่ควรทำ ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ตราบเท่าที่เรายังเป็น "สัตว์สังคม"...เราก็ไม่อาจยกเรื่องที่เรา "ไม่ชอบ" มาเป็นเหตุผลที่เราจะ "ไม่ทำ" เรื่องที่ควรทำ ได้
...
เมื่อผ่านชีวิตมาไม่น้อย...ผมพบว่า บางครั้ง การ "ทน" ในสิ่งที่เราไม่ชอบ ก็เป็นการ "ฝึกฝน" ตัวเอง ที่ดี อย่างหนึ่ง
เรียกว่า สถานการณ์หรือผู้คนที่ทำให้เราอึดอัด ก็อาจใช้เป็นตัววัด "Maturity" ในตัวเรา ได้เป็นอย่างดี
ยิ่งสถานการณ์ยิ่งยาก ยิ่งต้องเผชิญกับคนที่เราไม่ชอบมากเท่าไหร่...หากเราข้ามไปได้ ก็ย่อมหมายถึง เราได้ "เติบโต" ขึ้น ไปอีกระดับ
...เมื่อเหล็กดีต้องผ่าน "ไฟ" ฉันใด...จะเติบใหญ่อย่างสง่า ก็ย่อมต้องผ่าน "บททดสอบ" ฉันนั้น ครับ...
#NoteToSelf:
- เมื่อต้องสวม "หน้ากาก" ก็ให้รู้ว่าเป็น "หน้ากาก"...เมื่อหมดเวลา ก็ถอด "หน้ากาก" นั้นเสีย อย่ายึดติด
- เป็นการดีแน่ ที่ได้เป็นตัวของตัวเอง...แต่การได้สวมบทเป็นคนอื่นบ้าง ก็ทำให้เราได้มุมมองใหม่ๆ เช่นกัน
- จะเติบโตขึ้น ต้องรู้จักฝึกตนให้ "อด" ในสิ่งที่ชอบ และ "ทน" ในสิ่งที่ไม่ชอบ ให้ได้
Comments
Post a Comment