Post#4-287:
ไม่รู้จะเป็นการด่วนสรุปไปมั๊ย...แต่ผมมองว่า โดยธรรมชาติของมนุษย์ มักจะต้องการเลือกอะไรก็ตามที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง
ลองสมมติดูก็ได้ครับ...
เอาแบบอย่าโกหกตัวเองนะครับ...ว่าถ้าเรามีโอกาสเลือกได้โดยไม่ต้องจ่ายเงินแม้แต่บาทเดียว
ถามว่าเราจะเลือกรถยนต์ Brand ไหน มาเป็นรถคู่ใจ?
หรือเราอยากจะเลือกกระเป๋า Brand Name ใบไหนมาประดับบารมี?
...
ถามต่อไปว่า ต่อให้เราไม่ต้องจ่ายเงินเลยแม้แต่บาทเดียว...เราเคยคิดมั๊ย ว่ารถที่เราเลือกมาหรือกระเป๋าที่เราเลือกใช้นั้น "เหมาะกับเรา" รึเปล่า?
อย่าลืมนะครับ ว่าเราสมมติให้เลือกแค่รถ หรือกระเป๋า...แต่สภาพอื่นๆ ของเรานั้น เหมือนเดิม
เราเลือกรถแพงๆ...ถามต่อว่า เรามีศักยภาพในการดูแลรถคันนั้น โดยที่เราจะไม่ต้องเดือดร้อนมั๊ย?
เราเลือกกระเป๋าสูดหรูใบละเป็นล้าน...ถามต่อว่า สภาพแวดล้อมและปัจจัยอื่นๆ เอื้อให้เราแต่งตัวและใช้ชีวิตในสังคมแบบนั้นมั๊ย?
...
บ่อยครั้งในชีวิต...เราจึงต้องหมั่นเตือนตัวเอง ว่าเราไม่ควรเลือกสิ่งที่ดีที่สุด มีราคาที่สุด...หากแต่เราควรเลือกสิ่งที่ "เหมาะสม" กับเราที่สุด
เหมือนๆ กับที่องค์กรก็ไม่ควรจะใช้ประโยชน์จากพนักงานแบบ Maximization แต่ควรจะเป็น Optimization
เหมือนๆ กับที่มนุษย์เงินเดือนก็ไม่ควรมองแค่ว่า ที่ไหนให้เงินเดือนแบบ Maximization แต่ควรจะหาที่ทำงานที่เอื้อต่อ Work-life Balance หรือ Optimization
...
ผมไม่ได้ห้ามใครเลือกอะไรที่แพงที่สุด, สร้างผลกำไรมากที่สุด หรือให้ค่าตอบแทนสูงสุด
แค่อยากจะเตือนว่า เมื่อเรามองหาอะไรที่เป็น Maximization...พึงระวังว่าเราไม่ได้กำลังตกกับดักของ Short-term Win
ในเมื่อชีวิตของเรามันต้องวิ่งกันยาวๆ แบบมาราธอน...ก็แปลว่า เราไม่จำเป็นต้องวิ่งให้เร็วที่สุด
...หากแต่ต้องวิ่งด้วยความสม่ำเสมอที่สุด ต่างหาก...
#NoteToSelf:
- คนเรานิยามคำว่า "ดีที่สุด" ไม่เหมือนกัน...แต่ควรจะพอนิยามคำว่า "เหมาะสมที่สุด" ให้กับตัวเองได้ง่ายกว่า
- เมื่อเส้นทางชีวิตมันยาวไกล...ก็ต้องมองให้ยาวๆ...ไม่ใช่มองไปข้างหน้าแค่สั้นๆ
- ถ้าเริ่มต้นออกวิ่งด้วยความเร็วติดจรวด แต่ลงท้ายต้องออกจากการแข่งมาราธอนระหว่างทาง...ก็เรียกว่าล้มเหลวนะ
Comments
Post a Comment