Skip to main content

Post#4-285: ลูกค้าประจำ

Post#4-285:
เช้านี้ผมมาตัดผมที่ร้านเจ้าประจำที่ตัดมาหลายปีดีดัก

ก่อนมา เมื่อคืนก็ไม่ลืมจองคิวกับช่างผม เพราะผมไม่ค่อยชอบมาเสียเวลารอ...และได้รับ confirm เรียบร้อย

แต่พอมาถึงก็พบว่า ช่างผมเจ้าประจำกำลังตัดผมให้ลูกค้าคนอื่นอยู่...เธอเห็นหน้าผมก็หน้าเจื่อนเล็กน้อย อารมณ์เหมือนเด็กทำผิด แล้วพ่อแม่จับได้

...

ออกตัวก่อนครับ...ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอรับลูกค้าขาจรแทรกคิวที่ผมจอง

เอาจริงๆ ผมก็ยอมรับว่า ไม่พอใจที่โดนแทรกคิว ทั้งๆ ที่จองไว้ก่อนแล้ว...แต่ก็ไม่ได้แสดงกิริยาที่ไม่ดีออกไป เพราะไม่อยากให้ลูกค้าที่รับบริการอยู่ รู้สึกไม่ดี เพราะเค้าไม่ได้รู้อะไรด้วย

เมื่อเธอมาให้บริการผม เธอก็ออกปากขอโทษขอโพยอยู่หลายครั้ง...ซึ่งผมก็ใจร้ายพอที่จะทำหน้าเฉยๆ เสมือนคำขอโทษนั้นเป็น "ลม" ที่พัดผ่านไป

...

เอาจริงๆ ถามว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มั๊ย?...ผมตอบได้ทันทีครับ ว่า "ไม่"

แต่ถ้าถามผมว่า แล้วเรื่องนี้ พอจะสอนอะไรเราได้บ้างมั๊ย?...ผมตอบได้เลยว่า "มาก"

มากตรงที่ ลูกค้าให้ "ค่า" กับความสัมพันธ์ส่วนตัวกับผู้ให้บริการ ค่อนข้าง "มาก"

ดังนั้น...เมื่อลูกค้ารู้สึกว่า ตัวเองถูก treat แบบ "ไร้ค่า" ก็จะทำให้ความรู้สึกที่มี "เสีย" ไป

...

หลังตัดผมเสร็จ...ผมเดินออกจากร้าน โดยไม่ลืมให้ "ทิป" เธอเช่นเดิม เพราะการให้ลูกค้าอื่นแทรกคิว กับฝีมือการตัดผมที่ดี เป็นคนละเรื่องกัน

แต่ผมก็ยังไม่แน่ใจว่า...จะกลับไปเป็นลูกค้าเธอด้วยความรู้สึกดีๆ ได้เหมือนเดิมอีกหรือไม่?

คนที่ทำมาหาเลี้ยงชีพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแวดวงของการบริการนั้น ต่างต้องรู้ดีว่า "ลูกค้าเจ้าประจำ" มีความสำคัญมากเพียงใดต่อความอยู่รอดของธุรกิจ

อย่าคิดว่า เราไม่จำเป็นต้องง้อ คอยหาลูกค้าใหม่เอาก็ได้...เพราะในขณะที่เราคิดแบบนี้ คนอื่นๆ ที่เค้าค้าขายเป็นน่ะ เค้าก็สร้างฐานลูกค้าไปเรื่อยๆ

ลองประเมินดูครับ ลูกค้าใหม่ที่เป็นขาจร จะมีสักกี่คนกัน? แล้วลูกค้าใหม่ที่เกิดจากลูกค้าประจำแนะนำล่ะ มีมากกว่าใช่มั๊ย?

อีกเรื่องที่อย่าลำพองตัวไป ก็คือ "ลูกค้าประจำ" น่ะ ไม่ใช่ "ของตาย" นะครับ

...ดังนั้น ดูแลลูกค้าประจำด้วยความเอาใจใส่ให้มากเข้าไว้ครับ อย่าให้เค้ากลายไปเป็น "อดีตลูกค้า" ของเรา...

#NoteToSelf: 

  • ดูแลลูกค้าให้ดี กับตามใจลูกค้าที่งี่เง่า...มันต่างกันนะ
  • เราดูแลลูกค้าดี...ลูกค้าย่อมบอกต่อ และเช่นเดียวกันกับ ถ้าเราไม่ใส่ใจลูกค้า ลูกค้าก็จะบอกต่อ
  • อยากรู้ว่าดูแลให้ลูกค้าพอใจต้องทำยังไง...ก็ลองสมมติตัวเองเป็นลูกค้าดูบ้าง

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...