Post#4-274: ล้มเหลวได้...แต่อย่าล้มเลิก
เคยสงสัยบ้างมั๊ยครับ ว่าเราเป็นพวกเอา "ข้อจำกัด" มาเป็นข้ออ้างในการทำงานไม่สำเร็จรึเปล่า?
ถ้าใช่, เราอาจจะต้องรีบเปลี่ยนวิธีคิดโดยด่วนเลยล่ะครับ...
ไม่งั้นชีวิตที่เหลืออยู่ของเรา จะมีแต่ "ความล้มเหลว" เป็นสัญลักษณ์
...
เราถามตัวเองบ้างมั๊ยหนอ...ว่าความล้มเหลวที่พึ่งผ่านไปนั้นน่ะ เราเรียนรู้อะไรจากมันบ้าง?
เรามักโทษว่าเป้าหมาย "ยาก"...ทั้งๆ ที่เราอาจยังไม่ได้ลงมือทำอย่างเต็มที่เสียด้วยซ้ำ
ถ้าคิดว่าเป้าหมายนั้นเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่แรก แล้วเรากำหนดมันขึ้นมาทำไมกันหนอ?
บางคนอาจจะบอกว่า เราไม่ได้เป็นคนตั้ง แต่นาย "สั่งมา"...
งั้นคงต้องถามตัวเองอีกที ว่าก่อนจะรับ "เป้าหมาย" ไม่ได้คุยกันเรื่องวิธีทำให้บรรลุผลก่อนหรอกหรือ?
...
แม้ว่า การล้มเลิกเป้าหมายกลางคัน อาจจะเกิดขึ้นได้จากหลายๆ เหตุ-ปัจจัย ก็ตาม...
แต่ใครก็ตามที่ล้มเหลวกับทุกเป้าหมายที่กำหนดขึ้นหรือได้รับมา...ก็น่าจะเป็น "ตัวชี้วัด" ได้ชัดเจนแล้วกระมังครับ?
ก็เพราะ "คนขี้แพ้" นั้น มองเห็นปัญหาในทุกๆ เป้าหมายที่จะต้องพิชิต...ส่วนผู้ชนะ จะมองเห็นหนทางในทุกๆ ปัญหาที่ต้องเผชิญ
...
โดยสรุปแล้ว เป้าหมายจึงมีไว้ให้พิชิต...ไม่ได้มีไว้ทดท้อหรือล้มเลิก
ถ้าเรามั่นใจว่าเป้าหมายที่กำหนดไว้นั้น ดีแล้ว, ถูกต้องแล้ว และใช่แล้ว...เราจึงควรต้องหาหนทางพิชิตมันให้ได้ ไม่ว่าจะล้มเหลวมาแล้วสักกี่ครั้ง!
ผมยืนยันว่าเราจะยังไม่ "ล้มเหลว" อย่างเป็นทางการ...ตราบใดก็ตามที่เรายังไม่คิดจะ "ล้มเลิก" เป้าหมายนั้นๆ
...
ถ้าเรามีนิสัยแบบนี้...เราต้องรีบ "ปล่อย"
ถ้าเรามีลูกน้องแบบนี้...เราต้องรีบ "ปรับ"
และถ้าเรามีเจ้านายแบบนี้...เราต้องรีบ "เปลี่ยน"
...หนึ่งในวิกฤตที่สุดของชีวิต ก็คือการเป็น "คนขี้แพ้" หรือคลุกคลีอยู่กับ "พวกขี้เแพ้" นั่นเองครับ...
#NoteToSelf:
- ล้มเหลวได้...แต่อย่าล้มเลิกง่ายๆ
- ล้มเหลวแล้วต้องเรียนรู้...ถ้าล้มเหลวแบบเดิมๆ ก็ต้องหันมาโทษตัวเองแล้วล่ะ
- คนขี้แพ้ชอบเปลี่ยนเป้าหมาย แต่ยึดติดกับวิธีทำงาน...ส่วนผู้ชนะยึดมั่นในเป้าหมาย และยินดีค้นหาวิธีทำงานที่จะทำให้บรรลุเป้าหมาย
Comments
Post a Comment