Post#4-281:
เป็นเรื่องที่เรารู้กันดีอยู่แล้ว ว่าคนเรามีทั้งเรื่องที่ถนัดกับไม่ถนัด...แต่อะไรล่ะที่เป็นสาเหตุที่เราถนัดกับบางเรื่อง หากแต่ไม่ถนัดเอาเลยกับบางเรื่อง?
ผมก็ออกจะเห็นด้วย ว่าเราน่าจะเกิดมาพร้อมกับ "Gene" ที่เอื้อให้เราถนัดกับบางเรื่องเหนือกว่าเรื่องอื่นๆ
ยังไงก็ตาม...พระเจ้าก็ยังให้โอกาสเราในการพัฒนาบางเรื่องที่เราไม่ถนัด ผ่านกลไกที่ชื่อว่า "การฝึกฝน"
...
แปลว่า เรื่องไหนก็ตามที่เราไม่ถนัด...เราจึงควรหมั่นฝึกฝนทำซ้ำไปซ้ำมาบ่อยๆ เพราะเมื่อทำซ้ำบ่อยๆ เราจะเกิดความชำนาญ แปลงจากความไม่ถนัดเป็นถนัดได้ในที่สุด
ส่วนเรื่องไหนที่เราถนัดอยู่ก่อนแล้ว ก็หาใช่ว่าเราจะสามารถละเลยการฝึกฝนไปเสีย...เพราะจากถนัดก็อาจจะกลายเป็นถนัดน้อยลงไปเรื่อยๆ
ที่ถูกแล้ว เราจึงต้องแปลงความไม่ถนัดเป็นความชำนาญ...ส่วนเรื่องที่ถนัดหรือชำนาญอยู่แล้ว เราก็ควรจะยกระดับให้มันกลายเป็นความเชี่ยวชาญ
และจะดีมาก หากเราพัฒนาจนเชี่ยวชาญในระดับที่กลายเป็น "แถวหน้า" ในเรื่องนั้นๆ
...
พรสวรรค์ใดๆ ที่ถูกขัดเกลาจนเยี่ยมยอด อาจจะกลายเป็น Personal Competency ที่นำไปต่อยอดให้กลายเป็นอาชีพได้โดยง่าย
เมื่อได้ทำในสิ่งที่เราเชี่ยวชาญ เราจะไม่รู้สึกว่ามันยาก...และเมื่อมันไม่ใช่งานยากสำหรับเรา มันจึงเป็นการทำงานที่น่ารื่นรมย์
...และเมื่อใดที่ได้ทำงานที่น่ารื่นรมย์ เมื่อนั้นเราก็จะเข้าสู่โลกของ "การไม่ต้องทำงาน" อีกเลย จนตลอดชีวิต...
#NoteToSelf:
- สูงสุดของความสุดยอดแห่งการทำงาน ก็คือ การที่เรากำลังทำงานโดยไม่ได้รู้สึกเลยว่า กำลังทำงานอยู่
- จงเร่งขัดเกลาความไม่ถนัดให้เป็นความชำนาญ และยกระดับเรื่องที่ถนัดให้เป็นความเชี่ยวชาญ...และเมื่อทำได้ เราก็จะ "ไร้พ่าย"
- "ไม่ถนัด" กับ "ไม่คิดจะถนัด" นั้น ต่างกันมาก...และผลลัพธ์ที่จะมากระทบกับชีวิตก็จะต่างกันมากเช่นกัน
Comments
Post a Comment