Post#4-278:
ใครที่เคยมารับคนที่ไม่รู้จักหน้าค่าตามาก่อนที่สนามบินฯ จะรู้ดีว่า มันเป็นเรื่องไม่ง่ายเอาเสียเลยครับ
โดยส่วนมาก คนที่มารับก็จะบอกว่า ให้คอยสังเกตป้ายนะ จะชูป้ายรอรับที่ Arrival Hall...
แต่ในความเป็นจริง เคยรู้กันมั๊ยครับ ว่าในแต่ละช่วงเวลา มีคนมาชูป้ายรอกี่ร้อยคนกันเอ่ย?
ยังดีที่สมัยนี้ มีโทรศัพท์มือถือใช้กันอย่างสะดวกสบาย...ซึ่งผมจำไม่ได้เอาจริงๆ ว่า สมัยก่อนนั้น เรามารับคนที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อนได้ "ถูกตัว" ได้ยังไง?
...
ส่วนเรื่องธรรมเนียมปฏิบัติจองการมาชูป้ายรับที่ Arrival Hall...มันสอนอะไรครับ?
สำหรับผม...มันสอนว่า คนเราไม่ชอบการเปลี่ยนแปลงเอาเสียจริงๆ และมักจะทำอะไรโดยเอาตัวเอง "ง่าย" ไว้ก่อน
ออกตัวก่อนนะครับ...ว่าผมไม่ได้กำลังมองโลกในแง่ร้าย เพียงแต่กำลังวิเคราะห์ "พฤติกรรมของคน" ไปตามประสา ก็เท่านั้น
...
จะมีสักกี่คน ที่จะแนะนำและนัดแนะกับคนที่พึ่งจะเคยเดินทางมาครั้งแรก อย่างเป็นกิจลักษณะ?
ว่ามาถึงสนามบินแล้วจะเจอกับอะไรบ้าง?...แล้วจะผ่านด่านต่างๆ มาถึงจุดนัดพบ โดยไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ได้อย่างไร?
ส่วนใหญ่ก็จะบอกแต่ว่า เดี๋ยวจะไป "ชูป้าย" รอที่ Arrival Hall นะ...แค่นั้นจริงๆ
...
มานั่งนึกๆ ดู ผมว่าในชีวิตจริงก็ไม่ค่อยต่างกันครับ
ก็เพราะเรายึดเอา "ความเคยชินของเรา" เป็นหลัก เลยนึกไปไม่ถึง ว่าคนที่ไม่เคยชินน่ะ เค้าจะต้องเจออะไรบ้าง?
เราคิดอยู่แต่ว่า "มันก็แค่เรื่องง่ายๆ"...แต่กับคนที่ไม่มีประสบการณ์แล้ว "มันก็ไม่ใช่แค่เรื่องง่ายๆ" เลย
เมื่อเค้ารู้ว่าจะต้องมาเจออะไรบ้าง จะทำให้เค้าเตรียมตัวและวางแผนคร่าวๆ ได้ดีขึ้น
...และเมื่ออีกฝ่ายพอมีความพร้อม งานของเราก็จะสำเร็จได้ง่ายขึ้นด้วยครับ...
#NoteToSelf:
- จะทำให้อีกฝ่ายรู้ว่า เรา "ตั้งใจ" มารับ...มันน่าจะทำให้ดีกว่าแค่ "ชูป้าย" รอมั๊ย?
- ถ้าเราทำให้ชีวิตของอีกฝ่าย "ง่าย"...แม้ว่าเราจะต้องออกแรงมากขึ้นอีกหน่อย แต่ผลลัพธ์จะออกมา "คุ้มค่า" แน่ๆ
- บางครั้งการช่วยคนอื่น ก็หมายถึงการช่วยตัวเอง ด้วย
Comments
Post a Comment