The Cocoon of Thoughts

Post#5-024: เที่ยงที่ผ่านมา ผมนัดทานข้าวกับเพื่อนๆ และน้องๆ ที่เคยทำงานอยู่ด้วยกัน ... คราวนี้มากันแค่ไม่กี่คน เป็นเพราะนานๆ จะได้เจอกันที ... น้องคนหนึ่งคงจะเกรงใจผม ที่มากันน้อยคน ก็เลยออกตัวว่า หลายๆ คนอยากมาเจอผม แต่ติดธุระนั่น นู่น นี่ ผมยิ้ม ... แล้วก็บอกน้องไปว่า อย่ากังวลไปเลย ต่อให้มีแค่คนเดียวอยากเจอ ผมก็จะมา ... หลายต่อหลายครั้ง ... เราก็มักจะได้ยินประโยคออกตัวทำนองนี้ อยากเจอจัง ... แต่ติดธุระ ... เอาไว้คราวหน้าเจอกันนะ เป็นประโยคออกตัวที่ทำให้คนพูดดูดี ... แต่คนฟังจะรู้สึกเหี่ยวๆ ในใจนิดหน่อย เอาจริงๆ ผมเข้าใจดีเลย ... เรื่องการที่คนเราจะต้องมีธุระปะปัง ... และนั่นคือสาเหตุที่ผมตั้งกติกาให้ ต้องมีการนัดกัน “ ล่วงหน้า ” และถ้านัดกันล่วงหน้านานพอควรแล้ว ... ยังจัดคิวมาเจอกันไม่ได้ ... นั่นย่อมหมายความชัดเจนแล้ว ว่า “ แรงอยากเจอ ” ก็คงยังไม่มากพอ ... เวลานัด re-union กัน ... จึงไม่ควรไปเคี่ยวเข็ญ หรือเซ้าซี้ใครๆ ให้มาเถอะนะ มาหน่อยนะ เพราะถ้าแรงคิดถึงมากพอและรู้วันนัดล่วงหน้า ... ยังไงพวกเค้าก็จะจัดคิวมาให...

Post#5-023: ผมจัดงานฉลองวันเกิดเล็กๆ ให้ Partner ที่เดินทางมาจากต่างประเทศ ในวันเกิดของตัวเองพอดิบพอดี เป็นงานเล็กๆ ที่มีแค่ 3 family มารวมกัน ... เพื่อร่วมร้องเพลง HBD ให้กับ Birthday Boy แม้จะเป็นงานเล็กๆ แต่มันก็มีความหมายมากมายพอดูสำหรับ Partner ของผม ... ที่รู้ว่า แม้มาต่างเมือง แต่ก็ยังอยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูงที่นึกถึงกัน ... เอาจริงๆ ธุรกิจที่ผมทำร่วมกับ Partner อยู่ ... ก็ไม่ได้ทำผลกำไรมากมายเลย แถมบางช่วงเราต่างต้องลงทุนเพิ่มเสียด้วยซ้ำ แต่การทำธุรกิจร่วมกัน ก็เป็นกุศโลบายหนึ่ง ที่ทำให้เรายังมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างสม่ำเสมอ ... เสมือนว่าธุรกิจเป็น “ งานอดิเรก ” เสียมากกว่า ผมชอบบรรยากาศที่ได้อยู่ท่ามกลางเพื่อนฝูง ได้คุยกันทั้งเรื่องจริงจัง กันนิดๆ หน่อยๆ ... แล้วก็ได้สรวลเสเฮฮากันตามประสาเพื่อนฝูง ยามผมไปเยือนประเทศเค้า ... เค้าก็ดูแลผมเป็นอย่างดี เช่นเดียวกับที่เมื่อเค้ามาเยือนเมืองไทย ผมก็ไม่เคยพลาดโอกาสที่จะต้องดูแลเค้า ... จากประสบการณ์ของผม ... การมีเพื่อนต่างชาตินั้น มีข้อดีมากกว่าข้อเสีย ข้อดีที่สำคัญยิ่ง ก็คื...

Post#5-022: บ่ายวันนี้ ผมมีโอกาสได้ Conference Call กับ Client รายหนึ่ง ที่ถือเป็น Retailer แถวหน้าของวงการค้าปลีก ต้องถือว่าเป็นโชคดีของผมมากๆ ที่ได้รับคำแนะนำที่ตรงไปตรงมาและสัมผัสได้ถึงความเต็มใจที่จะช่วยเหลือผมในด้านการวางแผนการขาย แม้จะเป็นการเริ่มต้นด้วยเป้าหมายการขายเล็กๆ ... แต่ก็ถือเป็นก้าวสำคัญที่ไม่ควรจะผิดพลาดสำหรับมือใหม่ในสินค้าประเภทนี้ อย่างผม ... การให้โอกาสคู่ค้าใหม่ๆ จึงถือเป็นหนึ่งในกลยุทธ์การสร้างความเติบโตทางธุรกิจ ... ที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าการดูแลคู่ค้าเก่าแก่ที่ทำงานร่วมกันมา ใครที่มีโอกาสได้เจอคู่ค้าที่ดี ... จึงนับเป็นโชคมหาศาล โดยเฉพาะคู่ค้าที่ให้โอกาสรายเล็กๆ ได้มีโอกาสแสดงฝีมือ ... และให้คำแนะนำพร้อมกับความช่วยเหลือตามสมควร เพื่อให้คู่ค้ามีโอกาสเติบโต ... การทำธุรกิจที่ยั่งยืน ... จึงต้องคำนึงถึงเรื่องการร่วมมือกันทำให้ต่างฝ่ายต่าง “ อยู่ได้ ” การอยู่ได้นั้น ไม่ได้หมายความว่า แต่ละฝ่ายได้กำไรเท่าๆ กัน ... แต่หมายความว่า แม้จะมีฝ่ายใดได้กำไรมากกว่า อีกฝ่ายก็ต้องเหลือกำไรมากพอที่จะหล่อเลี้ยงธุรกิจได้ด...

Post#5-021: เช้าวันนี้ผมชวนน้องๆ ทีมงาน มารับฟัง Presentation เกี่ยวกับ CRM Mobile Platform... เพื่อวางแผนเพิ่มความพึงพอใจให้กับลูกค้าในระยะยาว เอาจริงๆ ยุคนี้ สมัยนี้ ... ใครๆ ก็ทำ CRM... แต่ทำแล้ว “ โดนใจ ” ลูกค้าหรือไม่ ก็เป็นอีกเรื่อง โลกหมุนไปสู่ Digital Platform มากขึ้นและมากขึ้น ... ดังนั้น ถ้าไม่ปรับตัวให้ดี ก็เตรียมตัวพ่ายแพ้ได้เลย ... ในช่วงสิบกว่าปีมานี้ ... บรรดา Old Technology ต่างก็ล้มหายตายจากไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเคยเป็นองค์กรยักษ์ใหญ่แค่ไหน อยู่ในอุตสาหกรรมใด ... ถ้ายังหลงอยู่กับ Old Technology ก็ไม่รอดทั้งนั้น เช่น Fax, Pager, Film Camera, Symbian Phone, Printed Media ไปจนกระทั่ง Analog TV ดังนั้นแล้ว เราจึงจำเป็นที่จะต้องทำตัวให้ ” เกาะกระแสโลก ”... ไม่เหนือล้ำเกินกาล และไม่ตามหลังจนเกินควร ... ถ้าเราเดินเร็วกว่ากระแสโลกมากเกินกาล ... ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องดี เพราะการที่ผู้คนส่วนใหญ่ตามไม่ทัน ก็หมายถึงขนาดของกลุ่มลูกค้าที่เล็กเกินไป เช่นเดียวกับการหลุดจากกระแสโลก ... เชื่องช้าไม่ทันกิน ... ก็หมายถึงการสูญเสียโอก...

Post#5-020: ด้วยความเป็นคนที่อยู่เฉยๆ ไม่ค่อยจะเป็น ... ผมจึงขวนขวายหา หรือไม่ก็มีคนมาเสนอ project ใหม่ๆ ให้เสมอ แต่ก็ใช่ว่าผมจะกระโดดใส่ทุก project ที่เสนอมาไปเสียทั้งหมดนะครับ ... เรื่องแบบนี้ มันก็ต้องมีการ screen out กันบ้าง ซึ่งแน่นอนว่า แต่ละคนก็ต่างมี Criteria ในการเลือก project ที่แตกต่างกันออกไป ... ผมคงไม่สาธยายหรือแจกแจงต่อนะครับ ... ว่าผมมี Criteria อะไร ยังไงบ้าง ... แต่แค่อยากจะเปรียบเทียบให้ฟังว่า ในมื้ออาหารแต่ละมื้อ ... เราอาจจะเจอทั้งของที่เราชอบ , ของที่เราไม่ชอบ และของที่เราไม่เคยหม่ำมาก่อน ซึ่งของที่เราชอบเราก็หม่ำเยอะหน่อย ... ส่วนที่ไม่ชอบ เราก็มักจะเขี่ยทิ้ง และของที่เราไม่เคยหม่ำมาก่อน เราก็มักจะไม่แตะต้อง ถ้าเลือกแต่ของที่ชอบทุกครั้งๆ ไป ... ผมก็จะถามว่า ไม่เบื่อบ้างหรือยังไง ? ส่วนไอ้ของที่ไม่ชอบน่ะ ... เขี่ยทิ้งก็เข้าใจได้อยู่ แต่กับของที่ไม่เคยหม่ำมาก่อนน่ะ ... ถ้าไม่ลองสักนิด แล้วรู้ได้ยังไงว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบ ? ... ก็ทำนองเดียวกันล่ะครับ ... งานหรือ project ลักษณะไหนที่เราถนัด ... เร...

Post#5-019: หัวค่ำที่ผ่านมา เพื่อนชาวต่างชาติชวนผมไปทานข้าว ... หลังจากคุยงานกันเสร็จ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างมั๊ย ?... คือเวลาเพื่อนต่างชาติถามว่า ควรไปทานร้านไหนที่อร่อยและบรรยากาศดี ... แล้วเราตอบเค้าไม่ได้ ด้วยความที่ผมให้ความสำคัญกับรสชาติของอาหาร มากกว่าบรรยากาศของร้าน ... ผมจึงไม่เคยที่จะตอบคำถามของเพื่อนต่างชาติได้ ... แม้ว่าหลักๆ รสชาติอาหารจะเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เราอยากไปอุดหนุน ... แต่ผมก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ ว่าบรรยากาศร้านที่ดีๆ ก็ช่วยชูรสอาหารให้ดีขึ้นได้อีกระดับ ถ้าไม่ใช่ร้านที่เก่าแก่มานานจนติดลมบน ... ก็น่าจะพอทำนายได้ว่า แม้จะมีอาหารอร่อย แต่หากมีการบริการและสภาพร้านแย่ ... ก็น่าจะยืนระยะได้ลำบาก สรุปว่า มี “ จุดขาย ” เพียงอย่างเดียวคงไม่พอ ... แต่ควรต้องมี “ ส่วนเพิ่ม ” เพื่อสร้างให้ “ จุดขายหลัก ” แสดงคุณค่าได้โดดเด่นขึ้นด้วย ... ชีวิตจริงของคนเรา ก็คล้ายกันครับ หากอยากจะก้าวหน้าในงาน ... ใช่ว่าเราจะใช้ “ ความเก่งงาน ” เพียงอย่างเดียวได้ แต่ควรจะเสริมความโดดเด่นของตัวเราด้วย “ ความมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี ”,...

Post#5-018: เที่ยงวานนี้ ผมนัดทานข้าวกับกลุ่มเพื่อนที่เคยทำงานด้วยกันเป็นประจำ ก็นัดกันล่วงหน้านานพอควรล่ะครับ ... เพราะแต่ละคนตารางงานก็แน่นหนักหนาเอาการอยู่พอสมควร หลังประชุมช่วงเช้าเสร็จ ... ผมก็บอกคนรถให้รีบทำเวลา เพราะไม่ชอบไปสายแล้วให้เพื่อนๆ ต้องมารอ ระหว่างทางนั้นเอง ... ก็มีข้อความใน Line เข้ามา จากคนที่ไปถึงก่อนแล้ว ว่า “ ร้านปิด ” เท่านั้นล่ะครับ ... ทุกคนเหวอหมด เพราะเป็นเหตุที่ไม่คาดฝันมาก่อน เช็คกันครู่นึง ... เพื่อนที่เป็นคนสรุปนัดและสรุปร้าน ก็สารภาพแบบเขินๆ ว่า “ ไม่ได้โทรมาจองที่ล่วงหน้า ” ... เอาจริงๆ นี่เป็นเรื่องที่เรามักจะมองข้ามไปกันบ่อยๆ ... เพราะร้านที่เรานัดกันมา ก็เป็นร้านที่เรามาบ่อย แล้วก็มาเวลาเที่ยงทุกที มันจึงไม่อยู่ในความคาดหมาย ว่าทางร้านจะเปลี่ยนแนวทางไปเป็นเปิดเฉพาะมื้อเย็นเพียงเท่านั้น กระทั่งผมเอง ก็ไม่คิดมาก่อน จึงไม่ได้ถามย้ำเพื่อนก่อนหน้านี้ ... ว่าจองที่ไว้รึยัง ? โชคดีที่แถวๆ ร้านที่นัดกัน มี Community Mall เล็กๆ ที่ดีพอให้ผมและเพื่อนๆ ฝากท้องไว้ได้ ... เราก็เลยไม่เสียเที่ยว ...