Post#5-018:
เที่ยงวานนี้ ผมนัดทานข้าวกับกลุ่มเพื่อนที่เคยทำงานด้วยกันเป็นประจำ
ก็นัดกันล่วงหน้านานพอควรล่ะครับ...เพราะแต่ละคนตารางงานก็แน่นหนักหนาเอาการอยู่พอสมควร
หลังประชุมช่วงเช้าเสร็จ...ผมก็บอกคนรถให้รีบทำเวลา เพราะไม่ชอบไปสายแล้วให้เพื่อนๆ ต้องมารอ
ระหว่างทางนั้นเอง...ก็มีข้อความใน Line เข้ามา จากคนที่ไปถึงก่อนแล้ว ว่า “ร้านปิด”
เท่านั้นล่ะครับ...ทุกคนเหวอหมด เพราะเป็นเหตุที่ไม่คาดฝันมาก่อน
เช็คกันครู่นึง...เพื่อนที่เป็นคนสรุปนัดและสรุปร้าน ก็สารภาพแบบเขินๆ ว่า “ไม่ได้โทรมาจองที่ล่วงหน้า”
...
เอาจริงๆ นี่เป็นเรื่องที่เรามักจะมองข้ามไปกันบ่อยๆ...เพราะร้านที่เรานัดกันมา ก็เป็นร้านที่เรามาบ่อย แล้วก็มาเวลาเที่ยงทุกที
มันจึงไม่อยู่ในความคาดหมาย ว่าทางร้านจะเปลี่ยนแนวทางไปเป็นเปิดเฉพาะมื้อเย็นเพียงเท่านั้น
กระทั่งผมเอง ก็ไม่คิดมาก่อน จึงไม่ได้ถามย้ำเพื่อนก่อนหน้านี้...ว่าจองที่ไว้รึยัง?
โชคดีที่แถวๆ ร้านที่นัดกัน มี Community Mall เล็กๆ ที่ดีพอให้ผมและเพื่อนๆ ฝากท้องไว้ได้...เราก็เลยไม่เสียเที่ยว
...
นี่เอง...ที่สะท้อนความจริง 2 ข้อ ไว้เป็นข้อเตือนใจ
คือหนึ่ง...ไม่มีอะไรเป็นตลอดกาลและตลอดไป...สรรพสิ่งย่อมเกิดการเปลี่ยนแปลงและผันแปรไปตามกาลและเทศะ
และสอง...คนเราควรถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท เพราะหากไม่เตรียมการล่วงหน้า ก็ไม่อาจคาดหวังได้อย่างมั่นใจ ว่าผลลัพธ์จะเป็นไปอย่างที่เราคาดหวัง
...เมื่อไหร่ก็ตาม ที่ตายใจว่าทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม...ก็เมื่อนั้นล่ะครับ มี่เรามักจะได้รับบทเรียนบางอย่าง...
#NoteToSelf:
- เรื่องหน้าแตกนี้ มองเผินๆ ก็เป็นเรื่องขำๆ ไว้อำกันเล่น...แต่เอาจริงๆ มันสอนให้เราต้องรู้จักเตรียมการล่วงหน้า
- ในเมื่อไม่มีอะไรเป็นตลอดกาลและตลอดไป...เราจึงต้องถึงพร้อมซึ่งความไม่ประมาท
- ต่อให้เตรียมการ ก็อย่านึกว่าผลลัพธ์จะดีดังใจหวังเสมอไป...ดังนั้น ต้องมีแผนสำรองในหัวไว้บ้าง ก็จะดีที่สุด
Comments
Post a Comment