Post#5-019:
หัวค่ำที่ผ่านมา เพื่อนชาวต่างชาติชวนผมไปทานข้าว...หลังจากคุยงานกันเสร็จ
ไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนผมบ้างมั๊ย?...คือเวลาเพื่อนต่างชาติถามว่า ควรไปทานร้านไหนที่อร่อยและบรรยากาศดี...แล้วเราตอบเค้าไม่ได้
ด้วยความที่ผมให้ความสำคัญกับรสชาติของอาหาร มากกว่าบรรยากาศของร้าน...ผมจึงไม่เคยที่จะตอบคำถามของเพื่อนต่างชาติได้
...
แม้ว่าหลักๆ รสชาติอาหารจะเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เราอยากไปอุดหนุน...แต่ผมก็ไม่อาจจะปฏิเสธได้ ว่าบรรยากาศร้านที่ดีๆ ก็ช่วยชูรสอาหารให้ดีขึ้นได้อีกระดับ
ถ้าไม่ใช่ร้านที่เก่าแก่มานานจนติดลมบน...ก็น่าจะพอทำนายได้ว่า แม้จะมีอาหารอร่อย แต่หากมีการบริการและสภาพร้านแย่...ก็น่าจะยืนระยะได้ลำบาก
สรุปว่า มี “จุดขาย” เพียงอย่างเดียวคงไม่พอ...แต่ควรต้องมี “ส่วนเพิ่ม” เพื่อสร้างให้ “จุดขายหลัก” แสดงคุณค่าได้โดดเด่นขึ้นด้วย
...
ชีวิตจริงของคนเรา ก็คล้ายกันครับ
หากอยากจะก้าวหน้าในงาน...ใช่ว่าเราจะใช้ “ความเก่งงาน” เพียงอย่างเดียวได้
แต่ควรจะเสริมความโดดเด่นของตัวเราด้วย “ความมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี”, “ความอ่อนน้อมถ่อมตน” รวมไปถึงคุณลักษณะอื่นๆ ด้วย
“เก่งแต่งาน” จึงไม่มีทางรุ่ง...ในทำนองเดียวกัน “ดีอย่างเดียว” ก็ยากที่จะก้าวหน้าได้
จะกลายเป็นร้านอาหารยอดนิยม...จึงต้องทั้งอร่อย, บรรยากาศดี และมีราคาเหมาะสม
...ดังนั้น หากอยากจะให้ชีวิตก้าวหน้า...ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว...เราจึงต้องเสริมตัวเราให้มีความ “ครบเครื่อง” นั่นยังไง...
#NoteToSelf:
- ไม่จำเป็นต้องดีเป็นที่สุดในทุกเรื่อง...แต่ต้องทำทุกเรื่องให้ดีที่สุดเท่าที่ทรัพยากรของเราอำนวย
- เก่งงานที่สุด แต่ไม่เก่งคนและไร้ซึ่งความดี...ก็อย่าแปลกใจเลย ถ้าชีวิตจะไม่ก้าวหน้า
- ต่อให้เราเป็นคนฉลาดที่สุดในโลก...ก็ไม่ได้แปลว่า เราจะได้เป็นคนที่ประสบความสำเร็จที่สุดโนโลก...คิดออกมั๊ย ว่าเพราะอะไร?
Comments
Post a Comment