Post#5-057:
ผมโดนประตูรถหนีบมือครับ -“-
ระหว่างจัดที่บนรถ เพื่อนที่ขึ้นไปนั่งก่อน ไม่ทันได้ดู...ส่วนผมก็ประมาท ไม่ได้คาดการณ์ล่วงหน้าไว้ก่อนถึงอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้น
ผลก็คือ เธอปิดประตูเต็มแรงตามประสาฝรั่ง และหนีบมือเหม่งน้อยชาวไทยอย่างผม เข้าเต็มที่ เช่นกัน
เจ็บน่ะเจ็บมากแน่ครับ...แต่กลายเป็นว่า ผมสงสารเพื่อนมากกว่า เพราะเธอรู้สึกผิดอยู่เป็นนานสองนาน แม้จะรู้ดีว่ามันเป็นอุบัติเหตุ
...
พริบตาที่เสียงหัวเราะเปลี่ยนเป็นความเศร้า...มันยากที่จะบรรยายเอาการจริงๆ
นี่กระมังครับ ที่ใครบางคนเปรียบว่า ชีวิตก็เหมือนขึ้น Roller Coaster...ขึ้นหรือลง, สุขหรือเศร้า และพลิกผันแปรเปลี่ยนแบบที่บางทีก็ไม่รู้เนื้อรู้ตัว
บ่อยครั้ง ชีวิตก็พลิกแบบสุดขั้ว จนเราอยากจะรู้ล่วงหน้าเสียจริง...เพื่อจะได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้รับมือ
...
แต่ว่ามั๊ยครับ...ก็เพราะเราไม่รู้ว่า ในวินาทีข้างหน้าอะไรจะเกิดขึ้นนี่เอง...ปัจจุบันขณะจึงมีความหมายเหลือเกิน
นี่เองกระมังครับ ที่ฝรั่งถึงเรียก “ปัจจุบัน” ว่า “present” ที่แปลได้อีกอย่างว่า “ของขวัญ” เช่นกัน
...อยากได้ “ของขวัญ” แบบไหน...ก็สุดแต่ใจจะไขว่คว้านะครับ...
#NoteToSelf:
- ถ้ารู้ทุกอย่างล่วงหน้า...โลกนี้คงยุ่งวุ่นวายน่าดู
- พระเจ้าคงมีพระประสงค์ไม่ให้เรารู้อะไรล่วงหน้า เพราะท่านจะได้ทดสอบว่า ใครเหมาะสมที่จะได้ไปอยู่กับท่าน กระมัง
- คงไม่มีใครอยากแกะกล่องของขวัญ แล้วเจอขยะ...แต่แปลกที่เราดันเป็นคนเอาขยะไปใส่ในกล่องของขวัญของตัวเราเอง
Comments
Post a Comment