Post#5-065: ช้างเผือกไม่เดินออกจากป่า

Post#5-065:

เมื่อเย็นที่ผ่านมา ผมนั่งประชุมอยู่กับเพื่อนๆ ถึง project ใหม่ ที่กำลังจะทำร่วมกัน

มานั่งทบทวนดูแล้ว...ช่วง 2-3 ปีหลังมานี้ ผมริเริ่ม project มาแล้วมากมายเกินกว่าจำนวนนิ้วมือนับรวมกัน 2-3 เที่ยวเสียอีก

แต่มีแทบนับนิ้วได้...ที่ผ่านขั้นตอนการขัดเกลาออกมาเป็นแผนงานได้...และลดน้อยลงไปอีก ถ้าจะนับว่ามี project ไหนที่มีผลตอบแทนเป็นที่น่าพอใจ

...

ผมเชื่อว่า เจ้าของกิจการหลายๆ คน ก็เจอสภาพที่ไม่แตกต่างไปจากผมเท่าใดนัก

ด้วยเพราะความที่เป็นเจ้าของกิจการ...เราจึงมิอาจหยุดอยู่เฉยๆ โดยไม่ต่อสู้ได้

ซึ่งก็หมายความว่า งานอะไรที่ไม่ผิดกฎหมายและแปลงเป็นเงินได้...รับรองว่าอย่างน้อยต้องลอง explore ดู เป็นแน่

...

จากนับสิบนับร้อย idea ในหัว...กลับมีแค่หยิบมือที่ได้ลงมือทำ

จากแค่หยิบมือที่ได้ลงมือทำ...มีน้อยกว่าน้อย ที่สำเร็จผลคุ้มเหนื่อย

หลักฐานนี้ จึงบ่งชี้ว่า ถ้าไม่สรรค์สร้างโอกาสให้กับตัวเองแล้วล่ะก็...อย่าหวังเลยครับ ว่าเราจะประสบความสำเร็จได้

เพราะในโลกนี้ คงมีไม่กี่คนหรอกครับ ที่จะโชคดี มี “โอกาส” มาเคาะเรียกที่หน้าประตูบ้าน

แล้วทุกคนก็รู้นี่ครับ ว่า “โอกาส” ไม่ใช่สิ่งที่ตกอยู่ตามท้องถนน หรือขึ้นอยู่บนต้นไม้...รอให้เราไปเก็บ หรือสอยลงจากต้น

หรือมีมั๊ยล่ะครับ ที่เดินเรื่อยเปื่อยไปตามถนน รอใครสักคนกวักมือเรียก และหยิบยื่นโอกาสดีๆ ให้?

...โอกาส จึงเป็นสิ่งที่ต้อง “สร้างขึ้น”...มากกว่าที่จะไป “เสาะหา” หรือ “รอคอย” ครับ...

#NoteToSelf: 

• ไม่เริ่มต้นด้วยการคิดหาลู่ทาง...ก็จงอย่าฝันถึงความสำเร็จ
• ท่ามกลางโขลงช้างอันมหึมา อาจพานพบหรือมิอาจพบเจอ “ช้างเผือก” แม้สักเชือก...เช่นเดียวกับ ธุรกิจที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จ
• อยากเป็นเจ้าของช้างเผือก เราจึงต้องออกดั้นด้นแสวงหา...ก็เพราะไม่มีวันที่ช้างเผือกจะเดินออกจากป่า เพื่อมาศิโรราบให้กับเรา