Post#5-064:
ดีจังนะครับ เวลาใครมาพูดกับเราว่า “หน้าเด็กจัง”...ฟังแล้วรู้สึกแก้มปริ ทั้งที่ไม่รู้ว่าผู้พูดแค่ยอให้เราดีใจเล่นรึเปล่า?
ใครๆ ก็ชอบคำชื่นชมและเยินยอครับ...เพราะฟังแล้วมันระรื่นหูและจำเริญใจเหลือเกิน
แต่เตือนไว้นิดเถอะครับ...ว่า “ชอบ” น่ะได้ แต่อย่าเผลอเคลิ้มตามจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
...
ว่ากันว่า ยามที่เราเผลอตัว มักเป็นยามที่พลังในการวิเคราะห์พิจารณาต่างๆ จะอ่อนประสิทธิภาพที่สุด
และไอ้ยามเผลอตัวที่ว่านี่ ก็มักจะมาพร้อมกับคำหวานหูที่ลวงจนเราเคลิ้ม นั่นล่ะครับ
เปล่าครับ...ผมไม่ได้จะชวนให้เรามองทุกคนรอบข้าง และฟังคำชื่นชมทั้งหลาย “เป็นลบ” ไปเสียทั้งหมด
หากแต่แค่อยากกระตุกเตือนให้ตามสติเตือนอารมณ์ของตัวเองให้ทัน...ก็เท่านั้น
...
ดังนั้น จงหมั่นทบทวนคำหวานของคน...ให้จงดี
เพราะทานหวานมากๆ ก็ต้องระวังจะเป็น “เบาหวาน”
ทำนองเดียวกัน...เมื่อฟังคำหวานมากๆ ก็ต้องระวังจะเป็นพวก “เบาสติ”
...เป็น “เบาหวาน” อาจจะตายอย่างช้าๆ...แต่เป็น “เบาสติ” อาจจะตายอย่างไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัวครับ...
#NoteToSelf:
- โบราณว่า “หวานเป็นลม ขมเป็นยา”...น่าจะจริง เพราะเวลาเราโดนคำขม เรามักจะเก็บมาคิดทบทวน แต่ฟังคำหวาน สติเราจะลอยไปกับลม ^^
- ไม่ได้ห้าม “ชอบ” คำหวาน...แต่ระวังมันจะหวานเกินพอดี / แล้วพอเสพติดคำสอพลอ เราก็มักจะรับคำขมไม่ค่อยได้
- มันน่าเศร้าแต่เป็นเรื่องจริง ตรงที่บ่อยครั้งนั้น ความจริงของชีวิตมักไม่ค่อยจะสวยงาม...ดังนั้น อย่าปล่อยให้ตัวเองเคลิ้มอยู่กับคำหวานจนสมองหลับทั้งที่ลืมตา
Comments
Post a Comment