Post#2-58:
ทุกๆ คนบนโลกล้วนแต่อยากจะมีปัญญาที่ปราดเปรื่อง ผมเชื่ออย่างนั้นนะครับ
แต่มีใครทราบมั๊ยครับว่า การจะทำให้เรามี "ปัญญา" ที่ดีน่ะ เราต้องเลี้ยงมันด้วยอะไร?
ลองคิดก่อนที่จะคุยกันต่อดีมั๊ยครับ ว่า "อะไรคืออาหารของปัญญา" ให้เวลา 5 นาทีครับ ^^
...
ใครก็ไม่รู้กล่าวเอาไว้ว่า "ปัญหาคืออาหารของปัญญา" ซึ่งผมอ่านแล้วต้องบอกว่า ออกจะเห็นด้วยไม่น้อย
ว่ากันตามจริงแล้ว ที่มนุษย์ดำรงเผ่าพันธุ์จนเป็นผู้ครองโลกได้จนทุกวันนี้ ล้วนเกิดจากการใช้ปัญญาในการแก้ไขปัญหาทั้งสิ้น
ตกกลางคืน มีปัญหาคือความมืด มนุษย์ก็คิดหาหนทางจะนำไฟจากธรรมชาติมาใช้ เมื่อหาไฟจากธรรมชาติได้ยาก ก็หาวิธีจุดไฟขึ้นได้เอง
มีปัญหาในการล่าสัตว์ มนุษย์ก็คิดหาหนทางแก้ปัญหา จนในที่สุด ก็เลิกล่าสัตว์ หันไปสู่การทำปศุสัตว์แทน
เมื่อต้องอาศัยในประเทศทะเลทรายที่หาน้ำจืดได้ยาก มนุษย์ก็แก้ปัญหาด้วยการพัฒนาระบบน้ำกลั่นจากแสงอาทิตย์ขึ้นได้
และอีกสารพัดของการพัฒนาเพื่อแก้ปัญหาที่เผชิญอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ซึ่งบางเรื่องบางอย่าง ก็เป็นเรื่องเกินเชื่อด้วยซ้ำว่า "เค้าคิดวิธีแก้ปัญหาแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง?"
เช่นนั้นแล้ว ผมจึงเห็นด้วยว่า ปัญญาเติบโตขึ้นจากการ "กิน" ปัญหาโดยแท้ครับ
ปัญหานั้นมีไว้ "แก้" ไม่ได้มีไว้ "กลุ้ม" และปัญหาจะหมดไปได้ก็ต่อเมื่อเราเผชิญหน้ากับปัญหาอย่างกล้าหาญ ไม่ใช่คอยหลบซ่อนจนปัญหานั้นคลี่คลายไปเอง ดังนั้น ใครที่มัวแต่หนีหรือหลบปัญหา ลองทบทวนดูใหม่นะครับ
ถ้าปัญหามันใหญ่มาก ก็ให้ตัดแบ่งปัญหาให้เป็นชิ้นพอคำ ค่อยๆ เคี้ยว ค่อยๆ ทาน อย่าทานคำโตเกินไป มองปัญหาให้เหมือนพิซซ่านั่นแหละครับ (Post#30)
ถ้าทานไม่หมดแน่ๆ ทานไม่ไหวจริงๆ ก็เชิญคนอื่นที่มีส่วนได้เสีย มาร่วมทานด้วยกันดีมั๊ยครับ?
Comments
Post a Comment