Post#2-279:
ช่วงเช้าวานนี้ ผมไปใช้บริการ Fast Food ชื่อดังแห่งหนึ่ง
เนื่องจากแค่ไปนั่งรอประชุม ประกอบกับไม่หิว ก็เลยตั้งใจจะสั่งแค่ French Fried กับน้ำอัดลม มาขำๆ ฆ่าเวลา ซึ่งน้องที่ให้บริการก็คิดราคาให้ตามปกติ "ทั้งหมด 104 บาทค่ะ...แต่"
ประโยคที่ตามหลัง "แต่" นี่แหละครับ ที่ทำให้ผมต้องมาเล่าให้ฟังต่อ ด้วยเหตุที่ผมประทับใจในการดูแลลูกค้าของน้องเค้าได้เป็นอย่างดี
"...แต่หนูว่าพี่ควรสั่งเป็น set จะถูกกว่าค่ะ ได้เบอร์เกอร์เพิ่มอีก 1 ชิ้น และราคาเพียง 99 บาทเองค่ะ รับเป็น set นะคะ มี 2 set ให้เลือกค่ะ ราคา 99 บาทเท่ากัน"
ผมได้แต่มองหน้าน้องเค้าแล้วยิ้ม ตามด้วยคำตอบตกลงและขอบคุณต่อท้าย...
น้องเค้าเลือกที่จะไม่ใส่ใจก็ได้ครับ ก็รับ 104 บาทไป โดยที่ผมก็ต่อว่าอะไรไม่ได้เพราะผมเลือกเอง แต่น้องเค้าคิดแทนลูกค้าว่า สั่งเป็น set จะคุ้มค่ากว่า เป็นการดูแลลูกค้าอย่างใส่ใจจริงๆ
ถ้ามีใครเอาเงินมาให้ผมฟรีๆ อย่าว่าแต่ 5 บาท (ที่เป็นส่วนต่างของการซื้อข้างต้น) เลยครับ ผมว่าต่อให้น้องเค้าให้ผม 5,000 บาท ก็ยังไม่ทำให้ผมประทับใจได้เท่านี้
ในยุคที่ลูกค้าเป็นผู้มีอำนาจต่อรองสูงกว่าเช่นนี้ การขายสินค้าอย่างเดียวโดยไม่ใส่ใจเรื่องบริการ คงเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้แล้ว และการบริการที่ว่านั้น จะทำให้ได้ใจลูกค้าหรือไม่ ก็ต้องพิจารณาว่า เป็นการบริการที่ครอบคลุมสิ่งที่ลูกค้าไม่ได้ร้องขอด้วยมั๊ยหนอ?
การบริการต่างๆ ที่ได้รับทั่วๆ ไปนั้น เป็นการบริการที่ถูกกำหนดให้เป็น Pattern แต่การบริการที่น้องเค้ามอบให้ผมนั้น นอกจากไม่ทำให้ Pattern เสียแล้ว ยังสร้างความประทับใจขึ้นไปอีกขั้น
แต่ถ้าจะใช้คำให้ตรงที่สุดแล้วล่ะก็ สิ่งที่น้องทำให้ผม คงไม่ได้เรียกว่า "การบริการ" หรอกครับ ผมว่าน่าจะเรียกว่า "น้ำใจ" จะเหมาะที่สุด
ขอบคุณน้องผู้น่ารักแห่ง McDonald's สาขานวมินทร์ ไว้ ณ ที่นี้ครับ (ไม่กล้าไปถามชื่อ กลัวโดนมองเจตนาเป็นอื่นครับ)
Comments
Post a Comment