Post#2-276:
ค่ำนี้ผมก็มีนัด Business Dinner อีกเช่นหลายๆ ค่ำที่ผ่านมา...จะว่าไปกว่า 6 เดือนที่ผ่านมา ผมแทบจะหาสัปดาห์ที่ไม่ได้ Business Dinner ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
หลายๆ คนมักจะไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้อง Business Dinner กันนักหนา และหลายๆ คนมองว่าเป็นเรื่องสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ
ว่ากันที่จริง Business Dinner ไม่ใช่เรื่องที่น่าอิจฉาเลยแม้แต่น้อย เพราะโดยมากเรามักจะต้องระมัดระวังตัวอยู่ตลอด (เหมือนที่ผมเล่าไว้ใน Post#2-177) และหาความพอดีและสมดุลย์ได้ยากระหว่าง "ความเป็นกันเอง" หรือ "ตีสนิท" ที่ลูกค้าจะมองเรา
...
ศาสตร์แห่งความสัมพันธ์เพื่อธุรกิจนั้น เรียกว่ามีความยากมากกว่าศาสตร์แห่งความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลมากนัก...สนิทเกินงาม ทั้งลูกค้าและเราก็ลำบาก ถูกมองในแง่ไม่ดี แต่ห่างเหินเกินไป ก็ต่องานกันลำบากอีกเช่นกัน
ซึ่งจุดตรงกลางระหว่างสนิทกับห่างเหินนั้น ดันเป็นเรื่อง subjective ซะอีก หมายถึง กับลูกค้าบางท่าน สนิทแบบนี้กำลังดี แต่กับอีกท่านอาจจะมองว่าเราตีสนิทเกินควรก็เป็นได้
ยิ่งไปกว่านั้น ความสัมพันธ์แบบนี้ ที่สุดก็จะกลายเป็น connection ส่วนบุคคลที่ไม่เกี่ยวกับองค์กร คือไม่สามารถถ่ายทอดหรือแปลออกมาเป็นคู่มือใดๆ ได้เลย...ย้ายองค์กรเมื่อไหร่ ความสัมพันธ์นั้นก็ขาดช่วงทันที
ดังนั้น องค์กรต่างๆ ที่รู้ตัวเองดีว่า จำเป็นต้องอาศัย connection ในการทำให้ธุรกิจเดินหน้า ก็จะต้องวาง Succession Plan ในเรื่องนี้ไว้ให้รอบคอบครับ
เวลาจะส่งใครไป Business Dinner ก็ควรให้มีมือรองๆ ติดไปด้วย หรือบางครั้งเจ้าของก็ควรไปเองบ้าง ไม่ใช่ให้คนเดิมไปทุกครั้ง แบบนี้ก็เท่ากับประมาทเกินไป
อีกทั้งมือรองๆ ที่ไปด้วย ก็จะได้มีโอกาสเรียนรู้กลเม็ดในการเชื่อมประสาน และเป็นเส้นด้ายแห่งความสัมพันธ์สำรอง เผื่อไว้ในกรณีที่เส้นใหญ่ขาดขึ้นมา
คนที่เห็นหน้าค่าตากันบ่อยๆ ยังไงก็มีภาษีดีกว่ามาเริ่มต้นเชื่อมความสัมพันธ์ใหม่เมื่อเส้นเดิมขาดไปแล้วแน่ๆ
การสร้าง Connection จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้มาและการสูญเสีย Connection ก็อาจนำมาซึ่งการสูญเสียธุรกิจได้อย่างไม่คาดคิดจริงๆ ครับ
Comments
Post a Comment