Skip to main content

Post#2-285: ทางแยกของชีวิตการทำงาน

Post#2-285:
ในช่วงชีวิตของคนเรา จะมีบ่อยครั้งเหลือเกินที่ต้องเดินทางมาถึงทางแยกที่ต้องตัดสินใจว่าจะไปทางซ้ายดีหรือทางขวาดี

แน่นอนว่า เมื่อมาถึงทางแยกที่มองไม่เห็นปลายทางข้างหน้า เราคงต้องเกิดอาการลังเลอยู่พักใหญ่ๆ จนหลายคนอยากจะมีกล้องส่องอนาคตซะด้วยซ้ำ

ผมหวังว่า คงไม่มีใครจะมาเสี่ยงกับการตัดสินใจครั้งสำคัญแบบนี้ ด้วยการโยนหัวโยนก้อยแน่ๆ แต่จะใช้เกณฑ์อะไรล่ะในการตัดสินใจ?

จะมองไปข้างหน้าทั้งแยกซ้ายและขวาก็ไม่รู้ปลายทาง, จะมองเส้นทางที่เดินผ่านมาก็ไม่สามารถชี้ได้เลยว่า จะต้องเลือกเลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวา หรือตรงไปอย่างเดิม?

แต่ละคนมีแนวคิดและแนวทางต่างๆ กัน ผมเองก็ตอบไม่ได้ครับ ว่าทางไหนดีกว่าทางไหน

เอาเป็นว่า ผมขอแชร์มุมมองของตัวเองเฉพาะในการเลือกอนาคตว่าจะทำงานที่เดิมหรือเปลี่ยนงานใหม่ก็แล้วกันนะครับ...ออกตัวก่อนนะครับว่า ที่ผมจะแชร์ต่อไปนี้ จะเป็นเพียงกรอบกว้างๆ ที่ผมมักจะใช้แนะนำน้องๆ ที่มาถามเท่านั้น ไม่ได้เป็นสูตรสำเร็จแต่อย่างใด

...

เมื่อใดก็ตามที่จะเปลี่ยนงาน จงเทียบงานใหม่กับงานเก่า ว่า...

1.งานไหนมี Job Description ที่ส่งเสริมให้เราได้แสดงความสามารถได้มากกว่ากัน? / อย่าเพิ่งเปลี่ยนงาน ถ้ายังเข้าใจไม่ชัดว่าจะต้องไปรับผิดชอบอะไร?

2.งานไหนส่งให้เรามี Career Path ได้ชัดเจนกว่ากัน? / ถ้าอยู่ที่เดิมนานๆ แล้วก้าวขึ้นไม่ได้เพราะไม่มีหนทางให้โต ก็น่าคิด บางคนทำอยู่ตำแหน่งเดิมเป็นสิบปี -"-

3.งานไหนที่นายสายตรงของเราเจ๋งกว่ากัน? / นายคนเดิมเรารู้มือดีอยู่แล้ว ส่วนนายคนใหม่เจ๋งหรือไม่ พอจะประเมินได้จากตอนสัมภาษณ์ สังเกตจากวิธีการตั้งคำถาม และวิธีตอบคำถาม

4.งานไหนสร้างโอกาสให้เราต่อยอด connection ได้มากกว่า? / ต่อให้คุณเป็นนักบัญชี ก็อย่าคิดว่าจะไม่ต้องพบปะกับผู้คน และ connection นี่เองจะเป็นพาหนะสำคัญในการพาให้เราไปต่อ

5.งานไหนให้ค่าตอบแทนคุ้มค่ามากกว่ากัน / อย่าดูแค่เม็ดเงินมากกว่า เพราะคุ้มค่าหรือไม่ต้องเทียบกับ JD เป็นสำคัญ บางครั้งเราอาจได้เงินน้อยลงบ้าง แต่อาจได้ความพึงพอใจในชีวิตมากขึ้น

คร่าวๆ ก็ประมาณนี้ครับ, ที่ให้พิจารณาเรื่องเงินเป็นเรื่องสุดท้ายไม่ใช่ว่าผมจะมาพูดเพื่อสร้างภาพหรอกนะครับ แต่ถ้าดูเงินเป็นหลัก จะต้องสนใจเรื่องอื่นทำไม?

...

บางครั้งเมื่อเราเดินทางมาถึงทางแยกของการทำงาน จึงต้องชั่งใจให้ดีครับ ถ้าไม่แน่ใจจริงๆ ก็ตรงไปก่อน อย่าพึ่งเลี้ยวซ้ายหรือขวา

ตรงไปแล้ว อาจจะเจอทางแยกข้างหน้าอีกไม่ไกล หรืออาจจะไม่เจออีกเลยก็ได้ และก็ไม่มีใครบอกได้ว่าเรากำลังจะตัดสินใจถูกหรือผิด...แต่เมื่อตัดสินใจไปแล้ว ก็ขอแค่ให้เคารพการตัดสินใจของตัวเองครับ

เมื่อตัดสินใจดีแล้ว...อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด หรือที่เรามักจะได้ยินวลีคุ้นหูที่ว่า

Que Sera Sera...

Comments

Popular posts from this blog

Post#355: ทำได้ vs ทำเป็น

Post#355: ส่วนใหญ่แล้ว เรามักแยกแยะไม่ค่อยถูกว่า ระหว่าง "ทำได้" กับ "ทำเป็น" น่ะคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน "ทำได้" แปลว่า ทำได้ ขอให้แค่เสร็จๆ ไป ไม่ต้องสนใจว่างานออกมาดีมั๊ย ส่วน "ทำเป็น" แปลว่า ไม่ใช่แค่สักแต่ลงมือทำ แต่ต้องทำให้ได้ดีด้วย ถ้ายังงงๆ ผมจะยกตัวอย่างเพิ่มให้นะครับ คนที่ขับรถได้ มีความสามารถในการทำให้รถเคลื่อนที่ไปได้ แต่อาจจะเป็นพวกที่ขับรถแบบไร้มารยาท, ขับรถอันตราย หรือขับรถเห็นแก่ตัว, ฯลฯ ส่วนคนที่ขับรถเป็นนั้น นอกจากสามารถบังคับให้รถเคลื่อนที่ได้แล้ว ยังใส่ใจคนที่ใช้รถใช้ถนนคนอื่นๆ ด้วย เรียกว่าขับรถอย่างมีคุณภาพและคุณธรรม ^^ ตีกอล์ฟได้ก็คือเหวี่ยงไม้ให้ลูกกอล์ฟไปข้างหน้า แต่ตีกอล์ฟเป็น นอกจากเหวี่ยงไม้ให้ลูกไปข้างหน้าแล้ว ยังต้องใส่ใจคนที่เล่นกอล์ฟอยู่รอบๆ ทั้งก๊วนเรา ทั้งต่างก๊วนด้วย พอเห็นความต่างชัดขึ้นมั๊ยครับ? ขับรถได้จึงต่างจากขับรถเป็น, เล่นกอล์ฟได้จึงต่างจากเล่นกอล์ฟเป็น ฉะนี้ ดังนั้น "ทำงานได้ " กับ "ทำงานเป็น" นั้น คล้ายกันแต่ไม่เหมือนกันแน่ๆ เอ...หรือว่าผมก็แค่ "โพสต์ได้...

Post#2-227: Corrective Action vs Preventive Action

Post#2-227: วันนี้ผมมีโอกาสดีได้เข้าร่วมประชุมกับบริษัทมหาชนแห่งหนึ่ง หลักใหญ่ใจความสำคัญของการประชุมก็คือการติดตามยอดขายของสินค้าสำคัญบางรายการ ซึ่งขายช้ากว่าปกติ ภาพหนึ่งที่สามารถใช้ประเมินความแข็งแกร่งขององค์กร ก็มักจะถูกสะท้อนผ่านการประชุมไล่ยอดขายนี่แหละครับ เพราะยอดขายถือเป็นเป้าหมายสุดท้ายขององค์กรที่แสวงหาผลกำไรทั้งปวง เมื่อไล่ยอดขายครั้งใด ก็มักจะพบสาเหตุของปัญหา และจะสามารถประเมินระดับขององค์กรและผู้บริหารได้จากวิธีการ response ต่อปัญหาที่พบ บางองค์กรเก่งในการแก้ปัญหาระยะสั้น แต่บางครั้งกลับไม่ได้มองไปถึงการแก้ปัญหาอย่างยั่งยืน และมีอีกหลายองค์กรที่ชวนคุยเรื่องการวางแผนป้องกันไฟไหม้ แทนที่จะหาวิธีดับไฟที่กำลังไหม้องค์กรอยู่ บ่อยครั้งที่การไม่ลำดับความสำคัญก่อนหลังในการแก้ปัญหา มักจะส่งผลเสียมากกว่าที่จะประเมินได้ ดังนั้น ทุกคนในองค์กรจึงต้องจัดการกับไฟที่ไหม้อยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะมาวางแผนป้องกันไฟไหม้ ซึ่งปีก่อนผมก็พูดถึงเรื่องนี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว (Post#224) และแน่นอนว่า ไม่ใช่เก่งแต่การดับไฟตะพึดตะพือ หากต้องวางแผนป้องกันไม่ให้ไฟไหม้ซ้ำๆ ซากๆ ด้วย หาไ...

Post#5-114: เพื่อนแท้ดีๆ คือเพื่อนดีแท้ๆ

Post#5-114: ค่ำนี้ ผมมีโอกาสได้ทานข้าวกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ที่เคยทำงานร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกัน อยู่พักใหญ่ๆ เอาจริงๆ ผมตกเป็นหนี้เพื่อนคนนี้ไม่น้อย ... เพราะเค้าคือคนที่ถ่ายทอดวิชาหลากหลายที่ผมนำมาใช้ต่อยอดในการบริหารงาน จนถึงทุกวันนี้ แม้จะเจอกันไม่บ่อย ... แต่ทุกครั้งที่เราได้เจอกัน ผมก็มักจะได้ idea ที่ดีๆ จากเพื่อนคนนี้ ไปต่อฝันปั้นงาน ได้ทุกที ... เอาจริงๆ เวลาได้ idea ใหม่ๆ ไม่ว่าจะสำหรับธุรกิจใหม่ หรือวิธีทำงานแบบใหม่ ... ผมจะดีใจมากเป็นพิเศษ แม้ว่า idea ที่ว่า จะยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ... แต่ที่สำคัญ มันทำให้สมองของเราได้โลดแล่นออกจาก Comfort Zone เดิมได้ เมื่อได้ออกจาก Comfort Zone เดิมๆ ... มันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับชีวิต เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้เรื่องใหม่เพิ่มขึ้น ... เรื่องใหม่ๆ ที่เราเรียนรู้เพิ่มขึ้นนั้น แม้จะยังไม่อาจเกิดเป็นรูปเป็นร่าง หรือเป็นประโยชน์ในอนาคตอันใกล้ได้ ... ก็อย่าได้ดูแคลนไปครับ บ่อยครั้ง ผมพบว่า เรื่องบางเรื่องที่เราเรียนรู้มานานพอควรแล้ว กลับกลายมาเป็นประโยชน์ในอนาคตได้อย่างน่าอัศจรรย์ ...